Οσα αρνητικά ως προς την ποιότητα των κοινοβουλευτικών διαδικασιών –τόσο διαλόγου, όσο και νομοθέτησης– συνέβαιναν κατά το παρελθόν και τα οποία επιδεινώθηκαν ραγδαία κατά την περίοδο της συγκυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» είχαν διπλή ανάγνωση.
Ορισμένοι στο Περιστύλιο υποστήριζαν πως η επερχόμενη πλειοψηφία, δεδομένων ειδικώς των διαρκών παρεμβάσεων διαμαρτυρίας του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη, θα ήξερε από την πρώτη στιγμή πού θα βρισκόταν στην εξουσία, τι ακριβώς δεν θα έπρεπε να κάνει, ώστε να αναδειχθεί πρωταγωνιστής στην κατά γενική ομολογία απολύτως αναγκαία προσπάθεια επούλωσης των πληγών που έχουν επέλθει στο προφίλ της Βουλής και του πολιτικού συστήματος. Κάποιοι άλλοι στους διαδρόμους, ωστόσο, έβλεπαν τον «κίνδυνο»: οι μη ορθοί χειρισμοί της τότε συγκυβέρνησης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως πρώτης τάξεως άλλοθι για τους επόμενους, προκειμένου να κάνουν τα ίδια ή και χειρότερα. Οχι απλώς με το γνωστό και πολλάκις αμφισβητηθέν «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αλλά και με την επίκληση του φθαρμένου «δεν δικαιούσθε να ομιλείτε εσείς που κάνατε τα ίδια».
Στον πρώτο μήνα της νέας διακυβέρνησης, πρόσωπα όπως οι Γ. Γεραπετρίτης, Νίκη Κεραμέως, Π. Πικραμμένος, τόσο με τον τρόπο νομοθέτησης όσο και διά των απαντήσεων που έδωσαν στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν ο κ. Τσίπρας με πρωτοφανή οξύτητα εξαπέλυσε εναντίον τους προσωπικές επιθέσεις, κατέδειξαν πως το μήνυμα για όλα όσα αρνητικά πρέπει να αποφευχθούν έχει ληφθεί. Μπορεί κάποιος, ασφαλώς, να διαφωνεί με το περιεχόμενο των νομοθετημάτων που προώθησαν δύο εκ των προαναφερομένων. Αλλά ήταν διαρκώς εντός των κοινοβουλευτικών αιθουσών, εξηγούσαν, άκουγαν και απαντούσαν. Ολοι δε, με αξιοπρεπές ύφος και λόγο, αντιμετώπισαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όταν στράφηκε εναντίον τους, ακυρώνοντας ουσιαστικά την επιθετικότητά του.
Την ίδια στιγμή και μόλις λίγα μέτρα πιο κει, ωστόσο, ο κίνδυνος για τον οποίον γινόταν προεκλογικά λόγος στους κοινοβουλευτικούς διαδρόμους έκανε επίσης την παρουσία του αισθητή, θέτοντας από πολύ νωρίς στην πρωθυπουργική ατζέντα ως κορυφαίο θέμα προς διευθέτηση, στις αναμφισβήτητα δύσκολες μέρες που έρχονται, το «με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις».