Φώφη Γεννηματά: «Παρών»

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η νομοθετική βιασύνη ήταν «για να συστηθούμε». Η κυβέρνηση βιάστηκε να φέρει πρώτο το πανεπιστημιακό άσυλο, όχι μόνο για να συστηθεί η ίδια, με ένα εμβληματικό κεφάλαιο της ατζέντας της, αλλά και για να εκμαιεύσει ταυτόχρονα από τους αντιπάλους της μια ομολογία πίστεως.

Η κίνηση απευθυνόταν κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ, που αντέδρασε όπως αναμενόταν – περιχαρακωνόμενος στα κλισέ του 3%· στα κλισέ που είχαν ήδη αφυδατώσει τον φοιτητικό συνδικαλισμό όταν, πριν από δυόμισι δεκαετίες, τον ανακάλυπτε ο έφηβος Τσίπρας.

Το άσυλο όμως ζάλισε και το Κίνημα Αλλαγής. Το κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης προσπάθησε να ισορροπήσει πάνω στη διαχωριστική γραμμή που κατάφερε να χαράξει ο Μητσοτάκης.

Εχοντας πρώτο αναθεωρήσει το καθεστώς του 1982, που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε θεσπίσει, το ΚΙΝΑΛ βρέθηκε πάλι στο γνωστό δίλημμα: Να ψηφίσει το αυτονόητο και συνεπές με την πρόσφατη ιστορία του –του νόμου Διαμαντοπούλου– εκτιθέμενο έτσι στην κριτική ότι γίνεται από την αρχή «δεκανίκι της Δεξιάς»;  Ή να πάει απέναντι, υπηρετώντας την αντιπολιτευτική του ρητορική, που συγκροτείται ήδη με υλικά του απώτερου αντιδεξιού του παρελθόντος;

Η Γεννηματά μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Κατάφερε να εξυπηρετήσει τον μόνιμο στόχο της – να πλασαριστεί σε ίση απόσταση από Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Το κατάφερε αφού πρώτα είχε φροντίσει να δώσει την εντύπωση ότι εξάντλησε τα περιθώρια για συναίνεση – τηλεφωνώντας ακόμη και στον πρωθυπουργό.

Στις ενστάσεις που διατύπωσε το ΚΙΝΑΛ, όμως, δύσκολα κρύβεται το άγχος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να βρεθεί να λογοδοτεί ότι υπολείπεται του ΣΥΡΙΖΑ σε αντιδεξιά ρώμη. Η Δεξιά, όπως είπε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, είναι «συγκεντρωτική» και «αυταρχική» – όπως την είχε περιγράψει στην επιτροπή της Βουλής και ο βουλευτής Αχαΐας Γ. Παπανδρέου.

Από το ίδιο άγχος εκπορεύονται και οι γεννηματικοί ισχυρισμοί περί κινδύνου αστυνομοκρατίας και σχετικοποίησης της σύνδεσης του ασύλου με την ανομία.

«Το άβατο στα Εξάρχεια δεν προβλέπεται από κάποια νομοθετική ρύθμιση», είπε η Γεννηματά. Δηλαδή, αφού δεν μπορούμε να επιβάλουμε τον νόμο στα Εξάρχεια, γιατί βιαζόμαστε να επιβάλουμε τον νόμο στα πανεπιστήμια; Σαν να λέμε, αφού καπνίζουν ανεξέλεγκτα στα μπουζούκια, γιατί να βιαστούμε να κόψουμε το κάπνισμα στα νοσοκομεία;

Ηταν αναπόφευκτο η σχετική ψευτοαντιπαράθεση να πάρει αυτό τον γκροτέσκο χαρακτήρα. Ο,τι κι αν πιστεύει κανείς για την ουσία της διαφοροποίησής του, το ΚΙΝΑΛ κατέληξε να επανασυστηθεί και αυτό, δηλώνοντας τη νέα του ταυτότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκ-δηλώθηκε ως το κόμμα του «όχι», το κόμμα του ασύλου. Το κόμμα της Γεννηματά ήταν και θα είναι το κόμμα του «παρών».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή