Η γριά η κότα

3' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Με τίποτα δεν φανταζόμουν ότι ένα ρετρό πάρτι με θέμα τα φρικαλέα seventies θα είχε τόση επιτυχία! Εννοώ τα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ, στα οποία είχαμε από μπαλοθιές μέχρι τσαμπουκάδες, μεταξύ εκείνων που ακολουθούν ευπειθώς την πρόεδρο Φώφη και όσων την αμφισβητούν, επικαλούμενοι την ανάγκη της επιστροφής σε ένα ιδανικό ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος. (Ποιο είναι αυτό ακριβώς ούτε οι ίδιοι το γνωρίζουν, αφού δεν το περιγράφουν ποτέ. Οχι όμως ότι θα χρειαζόταν κιόλας: οι πάντες καταλαβαίνουν ότι επιδίωξη των νοσταλγών είναι η σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ.) Αξιοσημείωτο τέτοιος καβγάς να γίνεται για το ΠΑΣΟΚ – διάβαζα κάπου, λ.χ., ότι η Φώφη θυμωμένη έκλεισε το τηλέφωνο στον Κρεμαστινό. Φαίνεται όμως ότι και σε αυτά τα θέματα πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η γριά η κότα έχει το ζουμί. 

Ενδεικτικό της οξύτητας των διαφορών που έχουν ξεσπάσει είναι και η εξής διακριτική αναφορά στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, από την ομιλία της Φώφης στη Λάρισα: «Το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύεται, δεν μπαίνει ταφόπλακα. Και για λόγους πολιτικούς και γιατί δεν είμαστε μπαταχτσήδες. Μόνο μέσα από το Κίνημα Αλλαγής το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανταποκρίνεται και στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Μόνο του δεν μπορεί». Αυτό δηλαδή που λέει στους επικριτές της η Φώφη –και το απευθύνει ειδικά σε όσους είχαν αναμειχθεί με την αρχηγία ΓΑΠ, όταν ο δανεισμός του κόμματος εκτοξεύθηκε– είναι ότι για τα δικά τους χρέη το ΠΑΣΟΚ αναγκάζεται, σε αυτή την ηλικία των 45 ετών, να μασκαρεύεται σε ΚΙΝΑΛ και να βγαίνει τις νύχτες στους δρόμους της αμαρτίας, που λέει ο λόγος. Εμμέσως, δηλαδή, τους απειλεί με αποκαλύψεις για την οικονομική διαχείριση του παρελθόντος. Αραγε η απειλή θα συμμορφώσει τους επικριτές της Φώφης; Αδιάφορο, διότι από την ώρα που εκτοξεύονται τέτοιες απειλές –ευσχήμως έστω–, παρακάτω υπάρχει μόνο κατήφορος…

Επί τα αυτά

Δεν απομακρύνομαι και πάρα πολύ από τη θεματική περιοχή του προηγούμενου σημειώματος, καθώς στρέφω τώρα την προσοχή μου στην Κριστίν Λαγκάρντ, την επόμενη πρόεδρο της ΕΚΤ, η οποία προκάλεσε κατάπληξη χθες, δηλώνοντας απερίφραστα ότι τα συμφωνηθέντα πλεονάσματα είναι υπερβολικά για την ελληνική οικονομία και δυσχεραίνουν την ανάπτυξή της. Η αποχωρούσα διευθύντρια του ΔΝΤ δεν μας είχε συνηθίσει σε παρόμοιες χειρονομίες εύνοιας, που φτάνουν στα όρια των διαχύσεων, τολμώ να πω. Πώς εξηγείται;

Εκδικείται την Αγκελα, νομίζω. Υπήρξαν κάποια διαστήματα, θυμάστε, που κάτι πήγε να παίξει μεταξύ Αλέξη και Κριστίν, αλλά η Αγκελα σάρωσε τα πάντα στη ζωή του Αλέξη – και τώρα, που τον πέταξε σαν στυμμένη λεμονόκουπα και αυτός θυμώνει όταν εκείνη συναντάται με τον Κυριάκο, βλέπουμε πόσο απαραίτητη του είχε γίνει αυτή η σχέση. Ετσι η Κριστίν, που ποτέ δεν ξεπέρασε την πίκρα για την απόρριψή της, τώρα τους εκδικείται πέφτοντας στην αγκαλιά του Κυριάκου και μάλιστα πριν από το πρώτο ραντεβού. «Πίσω από κάθε ιστορία, υπάρχει πάντα μια ερωτική ιστορία», όπως θα μπορούσε να είχε πει η Μπάρμπαρα Κάρτλαντ, αλλά δεν είπε – το επινόησα εγώ για λογαριασμό της, αφού άλλωστε είναι νεκρή εδώ και 18 χρόνια και δεν θα διαμαρτυρηθεί…  

Do or die – II

Κλασική απόδειξη της προειδοποίησης του Μόλτκε ότι κανένα σχέδιο μάχης δεν ισχύει μετά την πρώτη επαφή με τον εχθρό. Το σχέδιο του Μπόρις Τζόνσον ήταν να εξωθήσει την κατάσταση σε εκλογές, φορτώνοντας την ευθύνη στους αντιπάλους του, ώστε ως νικητής να οδηγήσει τη χώρα του εκτός Ευρώπης, ακόμη και χωρίς συμφωνία. Η προχθεσινή συντριβή του, στην πρώτη κοινοβουλευτική μάχη που έδωσε ως πρωθυπουργός, δείχνει ότι η εφαρμογή του σχεδίου προχωρεί αβέβαια όπως οι μάχες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και θα πρέπει να δώσει σκληρό αγώνα για να πετύχει εκείνο που πίστευε πως θα ερχόταν από μόνο του, δηλαδή τις εκλογές. Ωστόσο, αν κατορθώσει να προκαλέσει εκλογές προτού το Κοινοβούλιο νομοθετήσει την υποχρεωτική παράταση της διαπραγμάτευσης, την οποία κέρδισε η αντιπολίτευση στην ψηφοφορία, ο Μπότζο και οι Συντηρητικοί του θα εξακολουθήσουν να έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν. Η έκβαση θα εξαρτηθεί από το πώς θα εκλάβει η κοινή γνώμη στη Βρετανία τους χειρισμούς του: ως ηγετική ικανότητα ή ως κοινό κωλοπαιδισμό;

Τυφλώνουν και κουφαίνουν

Πολύ λυπηρό ότι ένας νέος 19 ετών από τη Βρετανία, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια διατροφική διαταραχή λόγω του ότι τρέφεται μόνο με τηγανητές πατάτες, τσιπς, λευκό ψωμί και λουκάνικα, έχει καταλήξει σήμερα να είναι τελείως τυφλός και κουφός εξαιτίας της άθλιας διατροφής του. Εντούτοις, επειδή κάθε τραγωδία αν τη γυρίσεις ανάποδα θα ανακαλύψεις μια κωμωδία, η τραγική ιστορία του νέου αυτού αποτελεί μια οιονεί δικαίωση του αυνανισμού, που επί ολόκληρους αιώνες έχει κατηγορηθεί για τις αναπηρίες που προκάλεσαν στον συγκεκριμένο Βρετανό ασθενή οι τηγανητές πατάτες και τα τσιπς. Δεδομένου μάλιστα ότι έχει καθιερωθεί και μια Διεθνής Ημέρα Αυνανισμού (με τη σφραγίδα του ΟΗΕ δεν αμφιβάλλω…), θα μπορούσε να εορτασθεί με ένα σύνθημα εμπνευσμένο από το δίδαγμα της τραγικής ιστορίας του νεαρού από τη Βρετανία: «Don’t binge on junk and wank on», κατά το επιτυχημένο «Keep calm and carry on» της περιόδου του Πολέμου…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή