Πρόωρα ίσως, αλλά η αποπομπή του Τζον Μπόλτον από τη θέση του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας προκάλεσε ανακούφιση σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου. Ο Ντόναλντ Τραμπ τον απέλυσε –με ένα tweet, όπως συνηθίζει– επικαλούμενος διάσταση απόψεων σε διάφορα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και αντιπαραθέσεις του τέως συμβούλου του με άλλους υπουργούς της κυβέρνησης. Οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον λένε ότι η διάσταση απόψεων αφορούσε τη Βόρεια Κορέα, το Ιράν, το Αφγανιστάν, τη Βενεζουέλα, με τον Μπόλτον να υποστηρίζει ακραίες θέσεις και συμπεριφορές, ενώ ταυτόχρονα οι σχέσεις του με τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο ήταν άθλιες.
Αγνωστο, και μένει να διαπιστωθεί, αν θα αλλάξει και πώς η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά την αποπομπή του Μπόλτον και με δεδομένο τον ασταθή Ντ. Τραμπ. Δεν υπάρχει όμως καμία αμφιβολία, καθώς οι μαρτυρίες αφθονούν, ότι ο συγκεκριμένος σύμβουλος Μπόλτον ήταν πάντα ένας πολύ «επικίνδυνος άνθρωπος», που τον έκανε ακόμη πιο επικίνδυνο η θέση που είχε δίπλα στο σημερινό Αμερικανό πρόεδρο. Ετσι ακριβώς τον είχε χαρακτηρίσει Αμερικανός διπλωμάτης που υπηρέτησε υπό αυτόν, όταν ήταν εκπρόσωπος των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη επί προεδρίας Τζ. Μπους του νεότερου. Αλλωστε η συνέχεια απέδειξε ότι ο διπλωμάτης είχε απόλυτο δίκιο.
Δεν μπορεί βέβαια κανείς να είναι σίγουρος ποιοι λόγοι οδήγησαν τον Ντ. Τραμπ στην απόφασή του σε αυτή τη συγκυρία. Παραμονές των εκλογών στο Ισραήλ –τον θανάσιμο εχθρό του Ιράν στη Μέση Ανατολή– και τον Νετανιάχου να υπόσχεται προσάρτηση της Κοιλάδας του Ιορδάνη, αναφέροντας μάλιστα την «κάλυψη» της Ουάσιγκτον, είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη η εκτίμηση ότι η αποπομπή του Μπόλτον συνδυάζεται με αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι προς το παρόν η Τεχεράνη κρίνει θετικά το γεγονός ότι ο Μπόλτον βγήκε από τη μέση. Θα δούμε… Δεν ξέρουμε ποιος ήταν ο ρόλος του Τζον Μπόλτον στη διαμόρφωση της πολιτικής Τραμπ απέναντι στην Ευρώπη, αν και ποτέ δεν έκρυψε την αντιπάθειά του προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως και το αφεντικό του. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε καν ότι η απομάκρυνσή του μπορεί να είναι αποτέλεσμα ευρωπαϊκών πιέσεων, καθώς η Ευρώπη –με μπροστάρη τον Μακρόν– προσπαθεί εναγωνίως να διασώσει τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν. Ενδεχομένως κάτι να διαφανεί αν ποτέ πραγματοποιηθεί συνάντηση Τραμπ – Ροχανί, την οποία ο Μπόλτον μετά μανίας σαμποτάριζε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήθελε πολεμική σύγκρουση, ιδιαίτερα με το Ιράν.
Από την άλλη πλευρά, με τον Τζον Μπόλτον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας, ο Ντ. Τραμπ κατάφερε να καταστήσει τη χώρα του εντελώς αντιπαθή στους Ευρωπαίους, όπως φάνηκε από πρόσφατη έρευνα σε δείγμα 60.000 ατόμων από 14 ευρωπαϊκές χώρες. Μόλις το 5% των Ευρωπαίων θεωρεί πλέον σύμμαχο τις ΗΠΑ. Ελάχιστοι λοιπόν λυπούνται για την απομάκρυνση του Μπόλτον, που πάντως δεν αποτελεί μια συνηθισμένη αλλαγή στο επιτελείο του Λευκού Οίκου.