Υπόθεση Novartis και Δικαιοσύνη

Υπόθεση Novartis και Δικαιοσύνη

2' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Η καλύτερη διακυβέρνηση

είναι εκείνη

όπου ο λαός

υπακούει στους άρχοντες

και οι άρχοντες

στους νόμους».

Σόλων

Ηδη άρχισε να διαφαίνεται η πρόθεση της κυβερνήσεως. Μέλη της μίλησαν και είπαν: «Δεν θα ανοίξουμε βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών», «όχι σε ρεβανσισμό», «δεν θα ποινικοποιήσουμε την πολιτική». Αυτά περί της υποθέσεως Novartis και των ευθυνών του πρωθυπουργού και υπουργών της κυβερνήσεως Τσίπρα. Εμφανίζονται, έτσι, οι τα τοιαύτα λαλήσαντες να θεωρούν ότι η απονομή της Δικαιοσύνης είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση. Και ως πολιτικοί δύνανται να ανοίξουν ή όχι «βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών», μια και αυτές είναι πολιτικές ενέργειες, αποσκοπούσες κυρίως στη διαπίστωση της υπάρξεως πολιτικών ευθυνών για το προς διερεύνηση θέμα. Αλλά…

Υπάρχει και ένα «αλλά», στηριζόμενο στις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης. Και αυτό προσδιορίζει τα όρια της πολιτικής και ορίζει ποια από αυτά δεν δύναται να υπερβεί μια κυβέρνηση χωρίς να μεταβληθεί σε τυραννία. Και τα όρια αυτά προσδιορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους.

Και όσον αφορά το Σύνταγμα, αυτό ορίζει:

Στο άρθρο 4, ότι «οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», στο άρθρο 59 παρ. 1 ότι οι βουλευτές, πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους, δίνουν τον όρκο «[…] να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου», στο άρθρο 82 παρ. 1 ότι «η κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων», στο άρθρο 85 ότι «Τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου καθώς και οι υφυπουργοί είναι συλλογικώς υπεύθυνοι για τη γενική πολιτική της κυβέρνησης και καθένας από αυτούς για τις πράξεις ή παραλείψεις της αρμοδιότητάς του, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων για την ευθύνη των υπουργών. Σε καμία περίπτωση η έγγραφη ή προφορική εντολή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν απαλλάσσει τους υπουργούς και υφυπουργούς από την ευθύνη τους».

Οσον, δε, αφορά τους νόμους, ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει και τιμωρεί τα εγκλήματα. Επομένως, αν ο πρώην πρωθυπουργός, οι υπουργοί (περιλαμβάνονται και οι αναπληρωτές) και οι υφυπουργοί του τέλεσαν έγκλημα, υπόκεινται, κατά το Σύνταγμα και τους νόμους, στη Βουλή για δίωξη και ανάκριση και στο Ειδικό Δικαστήριο ή στα κοινά δικαστήρια για εκδίκαση, αναλόγως του εγκλήματος.

Κανείς, λοιπόν, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πολύ περισσότερο ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και οι βουλευτές, δύναται να τους απαλλάξει από την ευθύνη τους.

Στην προκειμένη περίπτωση (υπόθεση Novartis) καταγγέλλονται οι ανωτέρω από ανώτατο εισαγγελικό λειτουργό και από έναν πρώην πρωθυπουργό και τρεις πρώην υπουργούς με μηνύσεις που κατατέθηκαν νομίμως και ήδη ερευνώνται ως προς τα μη πολιτικά πρόσωπα και ως προς τα πολιτικά (τον πρώην πρωθυπουργό και υπουργούς του) – ο σχετικός φάκελος απεστάλη στη Βουλή «διά τα καθεαυτήν».

Κατά συνέπειαν, ουδείς δύναται να σταματήσει την πορεία της υποθέσεως προς διερεύνηση και τιμώρηση των τυχόν ενόχων.

Το τελευταίο αφορά και την υπόθεση για την οποία αρμοδία είναι η Βουλή, στην οποία εκκρεμεί ο σχετικός φάκελος. Δεν δύνανται η κυβέρνηση και οι βουλευτές να δίνουν συγχωροχάρτια, καταπατώντας το Σύνταγμα, τους νόμους και τον όρκο τους.

Το αντίθετο δεν θα ήταν έγκλημα, θα ήταν κάτι πολύ χειρότερο, θα ήταν λάθος (Ταλλεϋράνδος), διότι θα αποτελούσε πλήγμα κατά της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.

* Επίτιμος αρεοπαγίτης, Δ.Ν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή