Μα πώς είναι δυνατόν, μια χώρα δέκα εκατομμυρίων να μην μπορεί να απορροφήσει εκατό χιλιάδες πρόσφυγες ή μετανάστες; Πείτε τους όπως θέλετε. Δώδεκα χιλιάδες στη Μόρια; Σιγά το δύσκολο. Πίσω από αυτά που λέγονται είναι και αυτά που δεν λέγονται. Και αυτό που δεν λέγεται είναι ότι η μετανάστευση από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την υποσαχάρια Αφρική δεν άρχισε το 2015, οπότε ξεκίνησαν οι μετρήσεις. Ξεκίνησε πολύ πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος στη Συρία. Οι «ματωμένες φράουλες» στην Ηλεία και η Αμυγδαλέζα προηγούνται. Γειτονιές ολόκληρες της Αθήνας, όπως η πλατεία Αμερικής, κατοικούνται ως επί το πλείστον από Αφρικανούς πάνω από μία δεκαετία τώρα. Αυτοί που συνέρρευσαν μετά το 2015 προστέθηκαν στους ήδη υπάρχοντες. Πόσοι ήσαν οι ήδη υπάρχοντες και ποιο είναι το σύνολο, ουδείς γνωρίζει. Πόσοι από αυτούς έχουν καταφέρει να ενταχθούν, να βρουν δουλειές και να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο, πόσοι παραμένουν παράνομοι και παρ’ όλα αυτά κυκλοφορούν στους δρόμους; Μια σοβαρή και οργανωμένη αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ξεκινά από την απογραφή του πληθυσμού των μεταναστών στη χώρα. Και μη με ρωτήσετε πώς θα γίνει. Ας το βρουν οι αρμόδιοι, που γι’ αυτό ονομάζονται αρμόδιοι. Οσο το τοπίο παραμένει αχαρτογράφητο, ακόμη και μια βάρκα με 50 ψυχές προκαλεί ανασφάλεια. Το αχαρτογράφητο τοπίο είναι μια απτή απόδειξη της ανικανότητας και της αδιαφορίας της δημόσιας διοίκησης.
Ο κ. Μητσοτάκης είπε το οφθαλμοφανές. Ενα μικρό μόνον ποσοστό όσων βρίσκονται στη Μόρια είναι πρόσφυγες, κοινώς προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες. Η πλειονότης είναι μετανάστες. Ευκαιρία για νέο ιδεολογικό μέτωπο της Αριστεράς και της προόδου. Οχι, δεν είναι μετανάστες. Είναι πρόσφυγες. Ο Βαρουφάκης σιγά μην έχανε την ευκαιρία να ξεχωρίσει. Είμαστε υπέρ του λιτού βίου και υπέρ των μεταναστών. Διότι οι μετανάστες είναι ευκαιρία για τη χώρα. Θα μπολιάσουν τον πολιτισμό μας με φρέσκες ιδέες, κυρίως δε με τον αέρα της ελευθερίας. Εξάλλου, όπως θα έλεγε και ο απαράλλαχτος με τον εαυτό του Κ. Αρβανίτης, ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής είναι βαρετός, ειδικά αν μιλάς μόνον την ελληνική.
Η ανασφάλεια σε όσες περιοχές προορίζονται για την εγκατάσταση κλειστών δομών φιλοξενίας είναι απολύτως δικαιολογημένη. Δεν την εμπνέει μόνον η κατάσταση στη Μόρια. Οφείλεται και στην έλλειψη εμπιστοσύνης της κοινωνίας απέναντι στη διοίκηση. Ποιος θα εξασφαλίσει τη στοιχειωδώς εύρυθμη λειτουργία των δομών; Η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας. Με τα σύνορα εξόδου προς την υπόλοιπη Ευρώπη κλειστά και τα θαλάσσια σύνορα εισόδου ανοιχτά, το μεταναστευτικό κινδυνεύει να πυροδοτήσει τη νέα κρίση της ελληνικής κοινωνίας, η οποία δεν έχει ακόμη απαλλαγεί από την παλιά.