Ο Τρούμαν και οι εξορκιστές

Ο Τρούμαν και οι εξορκιστές

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ρίχνουν και ξανασηκώνεται, του βάζουν εκρηκτικά κι αυτό ατενίζει αδιάφορα την κίνηση της λεωφόρου. Αυτό δεν είναι άγαλμα. Αυτό είναι πνεύμα, δαίμονας, το ίδιο το πνεύμα του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού. Παριστάνει το άγαλμα για να μας ξεγελάσει, όμως στην πραγματικότητα βυσσοδομεί, οργανώνει αντιλαϊκές συνωμοσίες, κρατάει την εργατιά δεμένη στις αλυσίδες της. Δεν αντιμετωπίζεται με συμβατικά όπλα. Μόνον με εξορκισμούς, προσευχές, κατάρες και όλα τα εργαλεία που διαθέτει η Ορθοδοξία για να αντιμετωπίζει τους δαίμονες. Αυτή είναι η σοβαρή πλευρά της ιδιαίτερης σχέσης που διατηρεί το ΚΚΕ με το άγαλμα του Τρούμαν. Απ’ αυτήν την άποψη, ο ιπτάμενος κανίβαλος που κλώτσησε τον αυχένα του αστυνομικού προχθές τελούσε σε νόμιμη άμυνα. Θα μπορούσε να τον στείλει στον άλλο κόσμο, να τον αφήσει ανάπηρο, όμως τίποτε δεν σημαίνουν όλ’ αυτά όταν υπερασπίζεσαι την αλήθεια.

Θα μπορούσε να είναι και performance ή σκηνή από ταινία του Γαβρά. Τίτλος «Κανίβαλοι στο δωμάτιο». Ενας αστυνομικός που συμβολίζει το «κακό», το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα με κράνος και με κλομπ, και μια ανθρώπινη μορφή που συμβολίζει το θύμα, το «καλό» παντός καιρού και είδους. Το έργο συμβολίζει τον θρίαμβο του καλού επί του κακού. Το καλό πετάει στον αέρα ενώ το κακό γκρεμίζεται στο δάπεδο. Σκηνή κατάλληλη για να εκτίθεται στο μουσείο ιερών κειμηλίων του Τιμημένου. Ενα είναι το τιμημένο ως γνωστόν και η σύγχρονη τέχνη δεν διακρίνεται για την αγάπη της στις αποχρώσεις.

Ομως ας σοβαρευτούμε. Οι επιθέσεις στο άγαλμα του Τρούμαν και στην αμερικανική πρεσβεία κινούνται κάπου ανάμεσα στην performance και στον εξορκισμό. Δεν εκφράζουν πολιτική, δεν προβάλλουν αιτήματα ή διεκδικήσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη ζωή. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα που παράγουν. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι η ομολογία πίστεως, η διακήρυξη ενός «πιστεύω» που προσπαθεί να περισώσει ό,τι έχει απομείνει από τη συμβολική του αξία. Παράγουν και θέαμα. Συνήθως μονότονο, αδιάφορο, αυτό το «πάλι τα ίδια» που βαραίνει σαν ψυχική ασθένεια και προκαλεί κυκλοφοριακή συμφόρηση. Εξ ου και η ασυλία την οποία απολαμβάνει το ΚΚΕ. Εκτός πολιτικής, στη χώρα των αγγέλων ή των δαιμόνων, δεν απειλεί κανέναν και δεν κινδυνεύει από κανέναν.

Ο κανίβαλος που προχθές αποπειράθηκε να προξενήσει σοβαρή σωματική βλάβη σε έναν ταλαίπωρο αστυνομικό που έκανε τη δουλειά του παραβίασε τον άτυπο κανόνα. Μια ανώδυνη και αδιάφορη κατά τα λοιπά τελετουργία παρ’ ολίγον να καταλήξει σε τραγωδία. Θα μου πείτε, πόσο απέχει η κωμωδία από την τραγωδία; Ενα βήμα, ένα άλμα, μια σπασμένη σπονδυλική.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή