Η καζούρα είχε πλάκα. Hταν μια περισσότερο ή λιγότερο σπασμωδική αντίδραση στην ανία της τάξης και στο βάρος της πειθαρχίας. Είχε πλάκα όταν ο δάσκαλος ήταν τοποτηρητής της πειθαρχίας, και η καζούρα ήταν τόσο πιο διασκεδαστική όσο πιο κοντά σε έφερνε στην τιμωρία. Μπορεί να έπαιρνες αποβολή ή, στην καλύτερη περίπτωση, να σε έβαζε ο δάσκαλος στο μάτι και να σου έκανε τη ζωή δύσκολη. Και βέβαια δεν είχε ιδεολογικούς ή πολιτικούς στόχους. Στόχος ήταν η ίδια η καζούρα και η επίδειξη δύναμης, αφού στρεφόταν εναντίον του δασκάλου. Και σε αυτήν την περίπτωση μπορούσες να μιλήσεις για «αθωότητα», να την αποδώσεις στο ακαταλόγιστο της ηλικίας ή στη φυσιολογική ανάγκη του έφηβου να μην περάσει απαρατήρητος. Πήγαινα σε σχολείο αρρένων και, όταν βρέθηκα στο Γαλλικό Ινστιτούτο σε τάξη με κορίτσια, δεν σταμάτησα να κάνω τη μια βλακεία πάνω στην άλλη.
Απ’ ό,τι κατάλαβα τα κορίτσια που μιμήθηκαν το silly walk από τους Monty Python δεν το έκαναν στην παρέλαση του σχολείου τους. Πήγαν στη Νέα Φιλαδέλφεια γιατί «είναι μια συνοικία χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατ’ εξοχήν απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα», όπως έγραψαν στην προκήρυξή τους. Κοινώς δεν κινδύνευαν να τιμωρηθούν, όπως δεν τιμωρήθηκε κι εκείνος ο λεβέντης που μούντζωσε τους επισήμους κάτι χρόνια πριν. Θα κινδύνευαν πολύ περισσότερο αν έκαναν καζούρα στην πορεία του Πολυτεχνείου ή το gay pride. Στόχος τους ήταν να χλευάσουν τα «κουρδισμένα στρατιωτάκια» –δικά τους λόγια– κοινώς τα παιδιά που παρήλαυναν. Eστησαν μια επίδειξη υπεροχής, γιατί αυτές καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από το κορίτσι που περπατούσε με βήμα πίσω από τη σημαία. Και όταν η καζούρα έχει στόχο τα παιδιά, στα ελληνικά λέγεται bullying. Στην περίπτωση, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «έντεχνος τραμπουκισμός».
Εκείνο που ενοχλεί περισσότερο στο όλο επεισόδιο είναι πόσο βαθιά έχει ριζώσει η μπούρδα στη ζωή μας. Και πόσο στα σοβαρά την παίρνουμε. Αν τα κορίτσια ήθελαν να κάνουν πλάκα, θα τα καταλάβαινα. Oμως δεν τους φτάνει η πλάκα. Θέλουν να δώσουν και πολιτικές προεκτάσεις, με αποτέλεσμα να βρουν ευήκοα ώτα στον αριστερό χυλό. Θα μου πείτε, έτσι ξεκίνησε κι ο Τσίπρας για να γίνει πρωθυπουργός.
Στα παραλειπόμενα των ημερών, δεν μπορώ να παραβλέψω τη συμμετοχή στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης του «Συλλόγου Ελλήνων Τσιγγάνων Δενδροποτάμου Η Αγάπη». Τι κάνει επιτέλους η αστυνομία της πολιτικής ορθότητας; Πώς τους επιτρέπει να αυτοπροσδιορίζονται ως τσιγγάνοι ενώ το ορθόν είναι Ρομά; Αν λέει ο καθένας ό,τι του κατεβεί, δεν θα τα πάμε καθόλου καλά.