Ας χαλαρώσουμε…

1' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Προσωπικά στην ξεκούρδιστη παρέλαση της κοριτσίστικης παρέας στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν είδα κάποια εμπνευσμένη ακτιβιστική περφόρμανς, ούτε μια ευφάνταστη αντιπολεμική – αντιμιλιταριστική διαμαρτυρία. Επίσης, δεν είδα ούτε προσβολή ούτε γελοιοποίηση της πατρίδας, της σημαίας, της Εθνικής Επετείου της 28ης και όλων αυτών που συμβολίζει.

Αντιθέτως είδα για άλλη μια φορά κραυγαλέα έλλειψη χιούμορ απ’ όλους όσοι έσπευσαν να πάρουν θέση, να ερμηνεύσουν, να αναλύσουν το γεγονός, να το αποθεώσουν ή να το κατακεραυνώσουν. Κι αυτή η έλλειψη χιούμορ εξηγεί πολλά: Τις συχνές συγκρούσεις ακόμη και για ασήμαντες αφορμές, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, την ιδεολογικοποίηση των πάντων, τις ανταλλαγές κατηγοριών, τις οξυμένες πολιτικές αντιπαραθέσεις.

«Οπου δεν υπάρχει χιούμορ, όπου δεν υπάρχει γέλιο υπάρχει οργή και μίσος». Ακούγεται πολύ ταιριαστή αυτή η φράση του Ευγένιου Ιονέσκο. Εξηγεί ιδανικά τις αντιδράσεις των κομμάτων, καταδικαστικές ή υποστηρικτικές, τις δηλώσεις του δημάρχου Νέας Φιλαδέλφειας, Γιάννη Βούρου, που έκανε λόγο για «γελοία υποκείμενα για αξιολύπητα νεαρά κορίτσια τα οποία θα ταυτοποιηθούν καθώς ο δήμος υποχρεούται να υπερασπιστεί στο ακέραιο την αξιοπρέπειά του» – εντυπωσιακά ασύμμετρη και δυσερμήνευτη αντίδραση από έναν άνθρωπο της τέχνης, του θεάτρου. Εξηγεί γενικότερα τις τοποθετήσεις βουλευτών και διαφόρων παραγόντων που επιδόθηκαν σε ακατάσχετο silly talk.

Η έλλειψη χιούμορ ειδικά από το πολιτικό προσωπικό που έχει την ευθύνη να δώσει τον τόνο και να λειάνει τις αντιπαραθέσεις, δεν θα ήταν πρόβλημα αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Αν δεν είχε προηγηθεί ό,τι ζήσαμε στο επίπεδο της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της, με τις οποίες ακόμη παλεύει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, και αν δεν είχαμε βιώσει την εμπειρία ενός έντονου διχασμού που καλλιεργήθηκε, εργαλειοποιήθηκε και πλέον δύσκολα μαζεύεται. Ειδικά όταν βρίσκει έδαφος σε θέματα που έχουν να κάνουν με την πατρίδα και την εθνική υπερηφάνεια, τότε φουντώνει και το μείγμα είναι εκρηκτικό, επικίνδυνο.

Οι αντιδράσεις μεγάλης μερίδας του κόσμου είναι οπαδικές, κινούνται στη σφαίρα του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και του «εμείς ή αυτοί». Τα τελευταία χρόνια το κοινό τροφοδοτήθηκε με μεγάλες δόσεις κυνισμού, άκουσε πύρινους λόγους, εκτέθηκε σε ένα περιβάλλον τοξικό, χωρίς μέτρο, συχνά χωρίς κοινή λογική.

Και όπως είπαμε, σε ένα περιβάλλον χωρίς χιούμορ, το οποίο εκτός από λυτρωτικό καταφύγιο, έχει τη δύναμη να αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις ενός προβλήματος, να αποφορτίσει, να στρογγυλέψει τις γωνίες, να ηρεμήσει τα πάθη.

Ας χαλαρώσουμε λίγο, μήπως και ξαναβρούμε το χιούμορ μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή