«Ολα συνεχίζονται», έγραφαν τα περυσινά πανό της πορείας για τη δέκατη επέτειο από τον φόνο του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου· «όλα», προσθέτουμε εμείς εκτός από τη ζωή της πόλης. Για μια ακόμη φορά έντρομοι οι μαγαζάτορες θα κατεβάσουν πρόωρα τα ρολά των καταστημάτων τους. Πόλεις, που θα έπρεπε να είναι φωτεινές για τις γιορτές, θα σκοτεινιάσουν. Οι άνθρωποι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα κατέβαιναν στο κέντρο είτε για να διαδηλώσουν κατά της αστυνομικής βίας, είτε για να κάνουν κάποια δουλειά, θα κλειστούν σπίτι για να δουν τα επεισόδια στην τηλεόραση.
Εθιμικώς πια τα κέντρα των μεγαλουπόλεων καταστρέφονται από χουλιγκάνους· κάθε 17η Νοεμβρίου και κάθε 6η Δεκεμβρίου. Γλιτώσαμε τις καταστροφές τον περασμένο μήνα, αλλά τίποτε δεν εγγυάται ότι στην ξεχωριστή πορεία που διοργανώνουν τα «αριστερά σχήματα» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) σήμερα το βράδυ (γιατί άραγε βράδυ;) δεν θα έχουμε πάλι φωτιές και καταστροφές.
Στα πανό των οργανώσεων, με τα βαρύγδουπα και χωρίς νόημα ονόματα, υπήρχαν τα συνθήματα «Αναμέτρηση τώρα», «Να δικαιωθούν όλοι οι Δεκέμβρηδες». Να αναμετρηθούν ποιοι με ποιους και με τι κόστος; Και όταν ζητούν δικαίωση των Δεκέμβρηδων εννοούν κάποια ρεβάνς για το 1944; Πέρασαν 75 χρόνια από τότε και σε ό,τι αφορά το αίτημα του 2008 δικαιώθηκε με το παραπάνω. Ο άνθρωπος που σήκωσε το περίστροφο και σκότωσε ένα παιδί τιμωρήθηκε με την εσχάτη των ποινών, στο δικαιικό μας σύστημα· βρίσκεται ισοβίως στη φυλακή.
Στις λογικές κοινωνίες, όπως είναι οι δημοκρατικές, όποιος ασκεί παράνομη βία τιμωρείται. Αυτή ή αυτός προσωπικώς και ουχί μια ολόκληρη κοινωνία με διαρκή αρρυθμία, ούτε οι μαγαζάτορες που βλέπουν τις τζαμαρίες τους κατεβασμένες, ούτε οι κάτοικοι του κέντρου που κάθε λίγο και λιγάκι αντιμετωπίζουν την επαναστατική λίμπιντο κάθε διαταραγμένου.
Ολα τα παραπάνω είναι αυτονόητα σε έλλογες κοινωνίες. Στην Ελλάδα πρέπει να τα υπενθυμίζουμε διαρκώς διότι θάφτηκαν κάτω από τόνους «επαναστατικής» ανοησίας, όπως «νόμος είναι το δίκιο του τάδε…», «δίκαιη οργή…», ή «η επανάσταση παράγει το δικό της δίκαιο..» κ.λπ. Αγουρα και άμαθα παιδιά που δεν κατανοούν τι είναι Δημοκρατία, τι είναι πλειοψηφία, νόμος και δημόσια ανυπακοή πιπιλάνε συνθήματα περί «αγώνων», που μπορεί να μην είναι μαζικοί αλλά καταλήγουν καταστροφικοί.
Ελπίζουμε ότι σήμερα θα πρυτανεύσει η λογική. Να διαδηλώσουμε κατά ενός άδικου θανάτου, κατά της έσχατης αστυνομικής αυθαιρεσίας που είναι ο πυροβολισμός και ο φόνος ενός άοπλου νέου, χωρίς τα γνωστά παρατράγουδα που κάνουν την κοινή γνώμη να κλείνει τα μάτια σε υπερβάσεις εξουσίας.
Η τελετουργία της βίας σε ετήσια βάση δεν βοηθάει κανέναν. Ούτε καν αυτούς που φαντάζονται ότι «οξύνουν τις αντιθέσεις» και έτσι θα αποκτήσουν τη συμπάθεια των πολιτών…