Ενός λάθους μύρια έπονται, ειδικώς αν κάποιος επιμένει στο αρχικό. Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αδωνις Γεωργιάδης σχολίασε θετικώς, με τον γνωστό παρορμητικό τρόπο του, το πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας για την «ημέρα του αγέννητου παιδιού», ένα πρωτοσέλιδο που είχε λανθασμένα στοιχεία. Διόγκωνε τον αριθμό των αμβλώσεων στην Ελλάδα, μέχρι του τερατώδους αριθμού των 350.000 ετησίως, κάτι από το οποίο προκύπτει ότι «την τελευταία 8ετία όλες οι Ελληνίδες ηλικίας 10-49 ετών έμειναν έγκυοι και έκαναν άμβλωση» («Αμβλώσεις και μούφες…», «Καθημερινή» 31.12.2019).
Ο συνάδελφος Μιχάλης Τσιντσίνης επέκρινε το θυμιάτισμα του (στηριγμένου σε ψευδή στοιχεία) πρωτοσέλιδου που έκανε ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ., κάνοντας ευρύτερες παρατηρήσεις για ένα αφήγημα που λέει «ότι ο δημογραφικός μαρασμός που απειλεί το έθνος μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αναπαραγωγικά. Οτι, δηλαδή, το έθνος είναι μια κλειστή δεξαμενή γενετικού υλικού που μπορεί να ελπίζει μόνο στην ενδογαμική ανακύκλωση. (…) Πρόκειται για μια εθνική ταυτότητα φυλακισμένη στη βιολογία – αποψιλωμένη από την πολιτισμική και θεσμική της σκευή» («Καθημερινή» 3.1.2020).
Σε αυτό το άρθρο απάντησε ο κ. Γεωργιάδης: «Αλλος ένας, αξιόλογος ομολογώ, αρθρογράφος τον οποίο πάντα διαβάζω, που στο επίμαχο θέμα τελικά πήγε σε αυτό που αποτελεί και την ιδεολογική ουσία. Λύση Δημογραφικού με γεννήσεις Ελλήνων, που θέλω εγώ, ή με εισαγωγή μεταναστών που θέλει η Αριστερά και η Φιλελέφτ κουλτούρα;» (Τwitter 3.1.2020).
Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι η επιχειρηματολογία του κ. Γεωργιάδη βασίζεται σε λάθος στοιχεία που διακίνησε και ο ίδιος, αφενός αναπαράγοντας το ατυχές πρωτοσέλιδο και αφετέρου υπερθεματίζοντας «το να έχουμε διπλάσιες εκτρώσεις από γεννήσεις γεννάει ζητήματα επιβίωσης του Εθνους μας» (29.12.2019). Κατ’ αρχήν, δεν υπάρχει λύση «με εισαγωγή μεταναστών»· άσε που δεν είναι αυτό που θέλει «η Αριστερά και η Φιλελέφτ κουλτούρα», ό,τι κι αν σημαίνουν οι χαρακτηρισμοί. Ακόμη κι αν επιθυμούσαν, δεν θέλουν οι μετανάστες να μείνουν σε έναν τόπο όπου είναι λίγες οι προοπτικές. Για την Εσπερία ξεκινούν –όπως και τα δικά μας παιδιά–, απλώς κάποιοι από αυτούς εγκλωβίζονται εδώ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι αν δεν θέλει η νύφη και ο γαμπρός «λύση Δημογραφικού με γεννήσεις Ελλήνων» δεν μπορεί να υπάρξει, όσο κι αν τις θέλει ο κ. Γεωργιάδης. Και για να θέλει η νύφη και ο γαμπρός, χρειάζονται άλλες πολιτικές· όχι τρομολαγνικές για την «επιβίωση του Εθνους μας», αλλά αναπτυξιακές. Οταν κάποιος νιώθει ανασφαλής για το δικό του μέλλον, δεν πρόκειται να φέρει στον κόσμο παιδιά στα οποία πιθανότατα δεν θα μπορεί να τους δώσει όσα τους αξίζουν.
Συνεπώς, η κουβέντα που συνεχίζει ο κ. Γεωργιάδης είναι περί όνου σκιάς. Λύση (και) του δημογραφικού μπορεί να υπάρξει αν ο ίδιος και η κυβέρνησή του κάνουν καλά τη δουλειά τους, δώσουν δηλαδή αναπτυξιακές προοπτικές στην οικονομία. Τότε θα συμβεί το εξής «μαγικό»: Και οι Ελληνες θα κάνουν περισσότερα παιδιά, αλλά και πολλοί ξένοι θα θέλουν να μετέχουν της ημετέρας παιδείας, του δικού μας πολιτισμού, όπως με περηφάνια ακούσαμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες κατά το τραγικό συμβάν των σεισμών στην Αλβανία. Οσοι μιλούσαν –και μάλιστα καλά– ελληνικά στο Δυρράχιο και στο Κοντάρ-Θουμάνα ήταν πρώην μετανάστες στην Ελλάδα. Ηρθαν, δούλεψαν και έφυγαν κουβαλώντας όμως πίσω στην πατρίδα τους ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε. Την «πολιτιστική και θεσμική σκευή της εθνικής μας ταυτότητας», η οποία παρεμπιπτόντως θέλει επίσης λεφτά για να διασωθεί…