Το «κράτος» στο στόχαστρο. Οι κατηγορίες πολλές και σκληρές. «Προβληματικό», «μη παραγωγικό», ενίοτε «διεφθαρμένο».
Φυσικά, ξεχνάμε ότι σε σημαντικό βαθμό το κράτος είμαστε εμείς. Εμείς το στελεχώνουμε, εμείς ψηφίζουμε αυτούς που διορίζουν τους ανθρώπους που απασχολούνται σε αυτό, και στην πορεία υποτίθεται το αξιολογούν σε επίπεδο διακυβέρνησης και το ελέγχουν νομοθετικά.
Πριν από λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός μίλησε για τον εκσυγχρονισμό του κρατικού μηχανισμού. «Ενα πραγματικά ακομμάτιστο και αξιοκρατικό κράτος» είναι κάτι που όντως αποτελεί οραματική διακήρυξη κάθε κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά.
Ενδιαφέρουσες οι εξαγγελίες, και συχνά πολλά υποσχόμενες. Είναι αρκετά τα στελέχη, όλων των παρατάξεων, που θέλουν να αλλάξουν πράγματα, αλλά πέφτουν στον τοίχο οργανωμένων συμφερόντων, κομματικά, επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά.
Για να υλοποιηθούν μεταρρυθμίσεις –η αντίθεση είναι κάθετη και οριζόντια– απαιτούνται αποκέντρωση και αποστάσεις από την εκάστοτε πολιτική εξουσία.
Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. Σε όλες τις βαθμίδες βρίσκει κανείς ικανούς. Το πρώτο βήμα –και μήνυμα– είναι οι επικεφαλής. Οι διορισμοί τους να μη γίνονται με κομματικά χαρακτηριστικά. Να επιλέγονται άνθρωποι ικανοί, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.
Εχει τα απαραίτητα προσόντα και εχέγγυα; Θα υπηρετήσει αποτελεσματικά το καλώς νοούμενο δημόσιο συμφέρον; Αυτά πρέπει να είναι τα κριτήρια. Και όποιος επιλεγεί αξιοκρατικά, να έχει τη στήριξη όλων. Μόνον έτσι θα παραχθεί έργο σε βάθος χρόνου και θα αποφευχθεί η διολίσθηση στην εξυπηρέτηση ημετέρων.
Ηταν μία από τις παθογένειες στις οποίες εστίασαν οι θεσμοί από το 2010. Το μήνυμα απλό: χρειάζεστε ανθρώπους που δεν «ανήκουν» στους μεν ή στους δε και δεν παρεμποδίζονται στην άσκηση των καθηκόντων τους.
Η απομάκρυνση του Χάρη Θεοχάρη από την ηγεσία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων το 2014, έπληξε την εικόνα της τότε κυβέρνησης και το αφήγημα του εκσυγχρονισμού.
Σε αντιδιαστολή, η πρόσφατη ανανέωση της θητείας του Γιώργου Πιτσιλή ως διοικητή της Αρχής Δημοσίων Εσόδων, εξέπεμψε το σωστό μήνυμα.
Η συνταγή απλή: Να είναι άξιος και αποτελεσματικός. Δεν έχει σημασία ποια κυβέρνηση τον διόρισε. Παράγει έργο; Να συνεχίσει. Είναι προς όφελος όλων. Των πρώην, των νυν, των επόμενων, της χώρας.