Η αλήθεια δεν μετράει

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

O Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει καμία αμφιβολία για την ακαταμάχητη γοητεία του. «Θα μπορούσα να σταθώ στη μέση της Πέμπτης Λεωφόρου και να πυροβολήσω κάποιον, και δεν θα χάσω ούτε μία ψήφο», είχε δηλώσει τον Ιανουάριο του 2016. Μετά, ένα μήνα πριν από τις εκλογές, αποκαλύφθηκε μαγνητοσκοπημένη συνομιλία στην οποία ο ίδιος εξηγούσε ότι «όταν είσαι σταρ» μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, παραθέτοντας ως απόδειξη μια χυδαία περιγραφή συμπεριφοράς προς τις γυναίκες. Διαψεύδοντας προγνωστικά και δημοσκοπήσεις, ο Τραμπ εξελέγη. Δικαιώθηκε. Δικαιώθηκαν και οι φόβοι ότι η προεδρία του θα προκαλούσε ζημιά στους θεσμούς και στην κοινωνία, στις σχέσεις της Αμερικής με άλλες χώρες, στη θέση της στον κόσμο. Και όμως, τίποτα δεν φαίνεται ικανό να εμποδίσει την επανεκλογή του. Το φαινόμενο του «χαρισματικού» ηγέτη εξηγεί πολλά. Τι συμβαίνει, όμως, και οι ψηφοφόροι επιμένουν στο δικό τους λάθος, αδιαφορώντας για τη ζημία που προκαλούν οι εκλεκτοί τους;

Τι έκανε τους οπαδούς του Brexit το 2016 να απορρίπτουν κάθε επιχείρημα εναντίον της εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. ως μέρος μιας «εκστρατείας φόβου» και πέρυσι να επιμείνουν σε αυτή την πορεία, όταν οι επιπτώσεις της αυτοαπομόνωσης ήταν ήδη ορατές; Είναι πολλές οι πιθανές αιτίες, αλλά η πιο εντυπωσιακή είναι η απόρριψη της αλήθειας ως κριτηρίου κατανόησης του κόσμου και, συνεπώς, συμπεριφοράς: όπως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, του Brexit και του Τραμπ το 2016, βλέπουμε αυτά που θέλουμε, όχι την πραγματικότητα. Στις περιπτώσεις που κατανοούμε τους κινδύνους, θεωρούμε ότι τα θετικά της πορείας υπερτερούν των αρνητικών, όπως όταν μας υπόσχονται περισσότερα χρήματα στην τσέπη μας αλλά αυξάνονται τα ελλείμματα και εγκαταλείπονται οι δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές. Δικαιολογούμε τις επιλογές μας με επιχειρήματα όπως «οι άλλοι καλύτεροι ήταν;». Δεν πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι τόσο άσχημα όσο οι άλλοι λένε. Διασπάμε την αλήθεια σε αυτήν που μας συμφέρει και αυτήν που δεν μετράει: αδιαφορούμε για το μεταφορικό θύμα που περιγράφει ο Τραμπ, είτε επειδή εμείς δεν κόβουμε βόλτες στην Πέμπτη Λεωφόρο είτε επειδή πιστεύουμε ότι ο πιστολέρο σταρ ανήκει στη δική μας ομάδα, ότι δεν θα έκανε κακό σε εμάς. Μόνον όταν νιώσουμε το κακό στο πετσί μας ξυπνάμε. Οπως συνέβη στην Ελλάδα το 2019. Οχι επειδή είμαστε πιο γρήγοροι από τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και άλλους, αλλά επειδή πονέσαμε όλοι. Και πολύ. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή