Η γενικότερη γεωπολιτική αναταραχή στην περιοχή και οι ευρύτερες εξελίξεις θα συνεχίσουν να επηρεάζουν και την πορεία των εθνικών θεμάτων, με κυρίαρχο, βεβαίως, τα Ελληνοτουρκικά. Τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση στη βορειοδυτική Συρία έχει αντιστρέψει τη βεβαιότητα της ρωσοτουρκικής συνεργασίας, προκαλεί εμφανή πανικό στην Αγκυρα, ενώ ανοίγει ένα ρήγμα, το οποίο η Ουάσιγκτον προσπαθεί να αξιοποιήσει προκειμένου να επαναφέρει την Τουρκία «σε δυτική τροχιά».
Η Ευρώπη βρίσκεται στη γνωστή αφασική κατάσταση, με εξαίρεση τη Γαλλία, η οποία, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό ο Εμανουέλ Μακρόν, δείχνει αξιοσημείωτη επιμονή στην παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ρευστότητα της κατάστασης δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίζει. Οι ΗΠΑ, λόγω των εκλογών του ερχόμενου Νοεμβρίου, θα παραμείνουν ένας απρόθυμος παίκτης, ο οποίος θα περιοριστεί στις ρητορικές παρεμβάσεις και δεν θα κάνει οτιδήποτε θα μπορούσε να ανατρέψει επί του πρακτέου την ισορροπία δυνάμεων στη βορειοδυτική Συρία, όπου το καθεστώς Ασαντ με την πλήρη ανοχή (και ενίοτε την αεροπορική υποστήριξη) των Ρώσων επιχειρεί να απωθήσει τις εγκατεστημένες τουρκικές δυνάμεις και τους αντικαθεστωτικούς συμμάχους τους. Αυτό σημαίνει ότι η Αγκυρα βρίσκεται ενώπιον μιας κατάστασης η οποία ξεφεύγει από τον έλεγχο και αποκτά απρόβλεπτα χαρακτηριστικά.
Με τις ΗΠΑ σε αδρανή κατάσταση λόγω εκλογών και τη Γερμανία σε εσωστρέφεια λόγω της αβέβαιης διαδοχής της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, ανοίγει μια περίοδος που θα μπορούσε να φθάσει ακόμα και τα δύο έτη, κατά την οποία οι βασικοί Δυτικοί παίκτες στην περιοχή «για άλλα θα τυρβάζουν» (πάντως όχι για την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή).
Η δεδομένη πίεση στην κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τόσο στο εξωτερικό (Συρία) όσο και στο εσωτερικό (αρνητικές προοπτικές της οικονομίας), θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια απόφαση για αντιπερισπασμό από τις πραγματικές συνθήκες, σε ένα «θερμό» επεισόδιο στα δυτικά και δη στην Ανατολική Μεσόγειο, εκεί όπου η Αγκυρα θεωρεί, άλλωστε, ότι έχει νόμιμα συμφέροντα, στην περιοχή οριοθέτησης με τη Λιβύη. Υπάρχουν αρκετοί που εκτιμούν ότι μια τέτοια κίνηση θα οδηγούσε την Τουρκία ένα βήμα ακόμα πιο βαθιά στην κρίση. Το ζήτημα είναι αν στην Αγκυρα συμμερίζονται μια τέτοια ανάγνωση.