Δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε «Διεθνής Ακαδημία Ελευθερίας» μέχρις ότου οι εκπρόσωποι της «Ενωσης Αιτωλοακαρνάνων Πανεπιστημιακών» κοινοποιήσουν με επιστολή «το παλλαϊκό αίτημα για την επανίδρυση και επαναλειτουργία της». Κατά τους ίδιους, «η Διεθνής Ακαδημία ιδρύθηκε το 2003 και καταργήθηκε το 2014 στο πλαίσιο εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, αν και αυτή δεν κόστισε ούτε ένα ευρώ στον Ελληνα φορολογούμενο!» («Καθημερινή» 12.2.2020).
Η αλήθεια επίσης είναι ότι δεν βρήκαμε και πολλές δραστηριότητες κατά την εντεκάχρονη λειτουργία της. Σε ένα πρόχειρο δικτυακό τόπο (μιας και ο κανονικός ial.gr δεν λειτούργησε ποτέ) υπάρχει μόνο ένα ψήφισμα της συγκλήτου της για τον θάνατο του Δημήτρη Θ. Τσάτσου κι ένα πένθος για τον Ζοσέ Σαραμάγκου. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν η κατάργησή της, παρά το γεγονός ότι «δεν κόστισε ούτε ένα ευρώ στον Ελληνα φορολογούμενο». Βεβαίως στην Ελλάδα ουδείς από τους χιλιάδες οργανισμούς, κέντρα, ιδρύματα, ακαδημίες –ακόμη και μαγαζιά πώλησης χαλιών είχε το κράτος– κόστισαν κάτι στους φορολογουμένους. Ως γνωστόν, η χρεοκοπία ήταν κάτι που μας έφεραν οι ξένοι. Ούτε καν η ΛΑΡΚΟ, που χρεοκόπησε επισήμως μία φορά, έκανε αναδιάρθρωση χρεών της τρεις φορές και σήμερα χρωστάει τα μαλλιά της κεφαλής μας, συνετέλεσε στη χρεοκοπία. Οπως λένε οι συνδικαλιστές, η επιχείρηση «έχει προοπτικές» και μάλλον γι’ αυτό δεν πληρώνει τα 350 εκατ. που χρωστάει στη ΔΕΗ.
Τέλος πάντων! Περασμένα, ξεχασμένα και πληρωμένα από τους Ελληνες φορολογουμένους. Πρέπει, όμως, να σταθούμε στην έκκληση των πανεπιστημιακών: «Τη στιγμή που η χώρα μας αφυπνίζεται από τη δεκαετή οικονομική κρίση (…) η κυβέρνηση και κυρίως το υπουργείο Πολιτισμού θα πρέπει να επανασυστήσουν τη Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας που θα αποτελέσει πραγματικό φάρο πολιτισμού για ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο».
Ενα ερώτημα που γεννάται αυθορμήτως. Αφού η Ακαδημία δεν κόστιζε «ούτε ένα ευρώ στον Ελληνα φορολογούμενο!», γιατί πρέπει να την επανασυστήσει η κυβέρνηση; Δεν μπορεί η «Ενωση Αιτωλοακαρνάνων Πανεπιστημιακών» να τη φτιάξει μόνη της για να μην έχουν και καμιά υποχρέωση σε κανέναν;
Δυστυχώς τώρα που –νομίζουμε ότι– «η χώρα μας αφυπνίζεται από τη δεκαετή οικονομική κρίση», μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις, κατεστημένες συνήθειές μας που μάς οδήγησαν στην κρίση, καραδοκούν. Τούτη η έκκληση δεν είναι μοναδική· είναι ένα εξόφθαλμο παράδειγμα αυτών. Σταγόνες στον ωκεανό είναι και οι βασιλόπιτες των 12.000 ευρώ που αποφάσισαν (εξόδοις των φορολογουμένων) διάφοροι εκλεκτοί, προεξάρχοντος του περιφερειάρχη Αττικής Γιώργου Πατούλη. Αλλά, πάλι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο ωκεανός από σταγόνες απαρτίζεται. Το ίδιο και η ελληνική χρεοκοπία…