Συνήθως δεν είναι σωστό να δίνονται συγχαρητήρια στην εξουσία. Ωστόσο η δήλωση της γέννησης του παιδιού στο μαιευτήριο «με ένα κλικ», που ξεκίνησε πιλοτικά σε 15 μαιευτήρια και θα επεκταθεί σε όλα μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες (!) είναι η αρχή μιας μεταρρύθμισης με πολλές προεκτάσεις. Η μεταβολή αυτή αποτελεί προσωπική επιτυχία του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκου Πιερρακάκη, ο οποίος από την πρώτη ημέρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει ταυτιστεί με το στόχο του ψηφιακού κράτους. Καταρχάς, είναι τόσο χαμηλή η εμπιστοσύνη στη δυνατότητα των κυβερνήσεων να θέτουν στόχους και να τους επιτυγχάνουν μέσα στο χρονοδιάγραμμα που ανακοινώνουν που δεν περίμενε κανείς ότι οι φιλόδοξες καλοκαιρινές δεσμεύσεις για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό θα πραγματοποιούνται στην ώρα τους. Και η συγκεκριμένη μεταβολή έγινε στην ώρα της.
Το νόημα όμως βρίσκεται πέρα από το «κλικ στο μαιευτήριο» αφού η διακήρυξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη για ένα ψηφιακό κράτος κρύβει μια αλλαγή μεγαλύτερη από αυτή που οι τίτλοι αφήνουν να εννοηθεί. Νομίζουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση απλώς θα διευκολυνθούμε σε μια σειρά από επαφές με το Δημόσιο. Όμως, η ψηφιακή επανάσταση είναι ο καταλύτης ενός οράματος για μια νέα Ελλάδα αφού θα διαμορφώσει τις συνθήκες που απαιτούνται για μεγάλες εξοικονομήσεις δημοσίων δαπανών, αύξηση της ποιότητας των δημοσίων αγαθών, προσέλκυση ξένων επενδύσεων, πάταξη της φοροδιαφυγής, επιτάχυνση της ανάπτυξης και αύξηση της απασχόλησης. Αν υπάρχει μία σοβαρή πιθανότητα οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού για «περισσότερη ανάπτυξη» να μην αποδειχθούν ευχολόγια είναι η σοβαρή δουλειά για να γίνει το κράτος ψηφιακό. Η δημοσιονομική εξυγίανση και η σύγκλιση με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο σε όλους τους δείκτες, εκεί που σήμερα είναι μια ουτοπία που δεν την πιστεύει κανείς γιατί χάνεται κάπου μετά τα μέσα του αιώνα (το περίφημο 2060, όπως αναφέρεται στα προγράμματα σταθεροποίησης) μπορεί να επιτευχθεί ακόμα και μέσα σε δέκα χρόνια αλλάζοντας πλήρως τη δημόσια συζήτηση για την οικονομία, την πολιτική και την εθνική προοπτική.
Βεβαίως, το ψηφιακό κράτος προϋποθέτει τη θεσμοθέτηση μιας ψηφιακής σχέση του πολίτη με το κράτος σε όλα τα επίπεδα, κάτι που εγείρει ζητήματα ιδιωτικότητας και ασφάλειας προσωπικών δεδομένων. Ένα κράτος με ενισχυμένες δυνατότητες να γνωρίζει τα πάντα για τους πολίτες του είναι ένα επικίνδυνο κράτος αν πέσει στα χέρια κινημάτων ολοκληρωτισμού (και η Ελλάδα δεν έχει ακριβώς ανοσία στον αυταρχισμό και στις λατινοαμερικανικές αντιλήψεις διακυβέρνησης όπως έδειξε η πρόσφατη ιστορία). Εν τούτοις η ασφάλεια των δεδομένων είναι ένα πρόβλημα όχι μόνο της κρατικής δομής, αλλά της σημερινής ζωής. Το Google και το Facebook γνωρίζουν τα πάντα για εμάς χωρίς να είναι κρατικές οντότητες. Νέοι θεσμοί θωράκισης των προσωπικών δεδομένων θα υπάρξουν σε όλο τον κόσμο (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επαγρυπνεί) και ανάλογες προβλέψεις θα εφαρμοστούν και για το ψηφιακό κράτος στη χώρα μας.
Αυτή τη στιγμή όμως η ουσία είναι πως εφόσον προχωρήσει το καινοτόμο σχέδιο για το ψηφιακό κράτος η Ελλάδα πράγματι «θα αλλάξει αιώνα», όπως συχνά επαναλαμβάνει ο υπουργός. Όταν όλα γύρω μας θα λειτουργούν με πρωτόγνωρες ταχύτητες και εγγυημένη αποτελεσματικότητα θα αποκτήσουμε την αίσθηση ότι συμμετέχουμε σε μια κοινωνία αυξημένων δυνατοτήτων. Είναι από τις λίγες φορές που ένα πολιτικό σύνθημα όπως το παραπάνω μπορεί να είναι όντως ρεαλιστικό και – στο πολιτικό επίπεδο – να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση της αντιπολίτευσης για άλλη μια τετραετία. Επομένως, συγχαρητήρια χωρίς περιττούς ενδοιασμούς και ευχόμαστε στο νεογέννητο … «ψηφιακό κράτος της Δεξιάς» να περπατήσει, να πάει σχολείο και να πιάσει δουλειά πολύ σύντομα.