Τα χρόνια της μαρμότας

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Φεβρουάριος 2016: τέσσερις διμοιρίες των ΜΑΤ μεταβαίνουν από την Αθήνα στην Κω. Κάτοικοι φράζουν με βράχους και φωτιές τον δρόμο που οδηγεί σε παλιό στρατόπεδο στην περιοχή Πυλί και αντιδρούν στη δημιουργία κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης. Ακολουθούν συμπλοκές με τους αστυνομικούς και χρήση χημικών. «Οι πρόσφυγες θα παραμένουν στα στρατόπεδα 72 ώρες, έτσι ώστε στη συνέχεια να προωθούνται. Δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια ένταση», δηλώνει ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας Δημήτρης Βίτσας. Φεβρουάριος 2020: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφασίζει να επιτάξει εκτάσεις για τη δημιουργία κλειστών κέντρων στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Δέκα διμοιρίες αποβιβάζονται στο νησί, τους περιμένουν διαδηλωτές και το λιμάνι της Μυτιλήνης πνίγεται στα δακρυγόνα.

Ζούμε τα χρόνια της μαρμότας.

Εδώ και χρόνια, ανεξαρτήτως κομμάτων και πολιτικών προσώπων, στην Ελλάδα διαιωνίζεται η διαχειριστική ανικανότητα γύρω από το προσφυγικό ζήτημα. Η κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας αποδείχτηκε στην πράξη ότι ήταν μια ανεφάρμοστη ιδέα. Από τον Μάρτιο του 2016, όταν η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ, μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2018, έφτασαν στα ελληνικά νησιά 84.210 άνθρωποι, ενώ οι επιστροφές στην Τουρκία δεν ξεπέρασαν τις 1.806. Μέσα στο 2019, ο αριθμός των επιστροφών συρρικνώθηκε κι άλλο. Ο εγκλωβισμός ανθρώπων στα νησιά με πρόσχημα την τήρηση της κοινής δήλωσης είχε ως αποτέλεσμα να γιγαντωθεί η παραγκούπολη ολόγυρα των φραχτών της Μόριας, να βυθιστούν στην απραξία και στη μάταια προσμονή δεκάδες χιλιάδες αιτούντες άσυλο και να δοκιμαστούν τα όρια ανοχής τοπικών κοινωνιών.

Οταν με βάση την πιο πρόσφατη καταγραφή βρίσκονται στη Μόρια 19.484 άνθρωποι (σχεδόν επτά φορές περισσότεροι από τη δυναμικότητα του κέντρου υποδοχής), η κατασκευή μιας νέας κλειστής δομής 5.000 θέσεων πόσα μπορεί να προσφέρει; Οσοι κυβερνητικοί παράγοντες θεωρούν ότι η δημιουργία ενός κλειστού κέντρου στέλνει αποτρεπτικό μήνυμα και θα περιορίσει τις διασχίσεις στη θάλασσα μάλλον δεν έχουν αντικρίσει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στη «ζούγκλα», όπως αποκαλείται η νάιλον πολιτεία που έχει στηθεί στους ελαιώνες της Μόριας. Πρωταρχικό μέλημα της κυβέρνησης έπρεπε να είναι η αποσυμφόρηση των νησιών, η εξάλειψη εικόνων φαβέλας και η επιτάχυνση της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή