«Πολύ αποτελεσματικό το σκόρδο, σου λέω. Το διάβασα στο Google. Σκοτώνει αμέσως τον ιό», είπε εκείνη. «Αλήθεια; Και οι λάμπες υπεριώδους ακτινοβολίας ακριβώς το ίδιο κάνουν, έμαθα. Σκέφτομαι, μάλιστα, να παραγγείλω μία. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η επιδημία. Ας είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο», πρόσθεσε εκείνος κουνώντας σκεπτικός το κεφάλι του. Ο άνδρας εξήντα και βάλε. Η γυναίκα πενηντάρα, καλοστεκούμενη. Η κουβέντα τους μαρτυρούσε οικειότητα· πρέπει να είναι φίλοι εδώ και χρόνια. Ο διάλογός τους έγινε χθες δίπλα μου, σε ένα βαγόνι του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, στη διαδρομή Ομόνοια – Φάληρο. Αφού αντήλλαξαν όλα τα εξωφρενικά fake news που είχαν αλιεύσει από το Διαδίκτυο για τον νέο κορωνοϊό –επιβεβαιώνοντας τη ρήση του Βρετανού φιλοσόφου Μπέρτραντ Ράσελ «Τι κρίμα οι βλάκες να είναι τόσο σίγουροι και οι έξυπνοι τόσο διστακτικοί»–, αποχαιρετίστηκαν με μια εγκάρδια αγκαλιά και σταυρωτά φιλιά στα μάγουλα.
Με τα κρούσματα στη χώρα μας να αυξάνονται και το σενάριο για πιθανή επικίνδυνη μετάλλαξη του ιού να εντείνει ακόμη περισσότερο την ανησυχία μας, είναι να απορεί κανείς με τη μακαριότητα μερικών συνανθρώπων μας. Με την άγνοια και την ανευθυνότητά τους.
Από τη μια οι ατίθασοι καρναβαλιστές της Πάτρας, που βγήκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους παρά τη σχετική απαγόρευση, και ο ιερέας από την Ηλεία (από το εκδρομικό γκρούπ των αγίων Τόπων που σχετίζεται με τόσα κρούσματα), ο οποίος αν και με συμπτώματα έσπευσε να εξεταστεί στο νοσοκομείο του Ρίου χωρίς μάσκα (ο συνοδηγός στο αυτοκίνητο επίσης δεν είχε λάβει καμιά προφύλαξη), παρά τις σαφείς και επίμονες συστάσεις των ειδικών εδώ και εβδομάδες.
Και από την άλλη όσοι διακωμωδούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το διάταγμα της ιταλικής κυβέρνησης που καλεί τους Ιταλούς να αποφεύγουν τις αγκαλιές και τις χειραψίες, ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω εξάπλωση της νόσου COVID-19. κι όμως, δεν είναι καθόλου αστείο. Η μεταδοτικότητα του ιού είναι υψηλότατη. Εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να νοσήσουν σε όλο τον κόσμο. Ποιο σύστημα υγείας θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος μιας πανδημίας; Από όσους νοσήσουν κάποιοι ενδέχεται να κινδυνεύσουν περισσότερο: ηλικιωμένοι, άτομα με χρόνια νοσήματα. Ισως είναι οι γονείς μας, οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας, τα αδέλφια μας. Να μη φιληθούμε, λοιπόν, για μερικούς μήνες, κυρία Ξι Παπαμήτρου – για να θυμηθώ τη σκηνή από την υπέροχη ελληνική ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», της δεκαετίας του ’60.
Η αναχαίτιση του κορωνοϊού απαιτεί από όλους μας έγκυρη πληροφόρηση, λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων και αλλαγή κάποιων συνηθειών. Η αδιαφορία και η ανευθυνότητα συνιστούν εχθρική πράξη κατά του κοινωνικού συνόλου. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πόσο ευάλωτο απέναντι στον ιό είναι ένα παιδί που βρίσκεται σε ανοσοκαταστολή ή κάνει χημειοθεραπεία. κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίξει κορώνα – γράμματα με τη ζωή του.