Το πιθανότερο είναι ότι πλανώνται οικτρά όσοι πιστεύουν ότι η εκεχειρία στην οποία συμφώνησαν Πούτιν και Ερντογάν στο Ιντλίμπ θα εκτονώσει την ένταση στον Εβρο. Οτι επειδή ο Ρώσος πρόεδρος έδωσε κάποιον χώρο ελιγμών στον Τούρκο ομόλογό του, ο τελευταίος θα παύσει να χρησιμοποιεί ως όπλο –όχι απλά εργαλείο πλέον– πίεσης τους μετανάστες (γιατί περί οικονομικών μεταναστών πρόκειται στη συντριπτική πλειονότητά τους, όπως απέδειξαν τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας – άλλωστε το ομολογούν και οι Τούρκοι δημοσιογράφοι) κατά της Ευρώπης δήθεν. Στην Ελλάδα ασκεί την πίεση η Αγκυρα, καθώς γνωρίζει πολύ καλά ότι πρώτον, ο δρόμος προς την Ευρώπη είναι απολύτως φραγμένος στα βόρεια σύνορα της δικής μας χώρας, και δεύτερον, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία διάθεση να αναλάβουν κάποιους από τους πρόσφυγες που έχουν καταφύγει στη δική μας χώρα, πόσο μάλλον οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν καν δικαίωμα ασύλου.
Με αυτό το σκεπτικό είναι λίγες και μικρές οι πιθανότητες –αλλά δεν μπορούν να αποκλειστούν εντελώς– να κάνει ο Ερντογάν πίσω, είτε γιατί συνάντησε σθεναρή αντίσταση από τη δική μας πλευρά, είτε του ασκήθηκε πίεση και του δόθηκαν υποσχέσεις από τους εταίρους και ιδιαίτερα από τη Γερμανία, είτε γιατί τα ασκέρια των πολλών μεταναστών και των λίγων προσφύγων που συγκεντρώθηκαν με την ενθάρρυνση και βοήθεια του καθεστώτος του στην περιοχή της Ανδριανούπολης προκάλεσαν μεγάλη δυσαρέσκεια. Αν πάντως κάτι τέτοιο ισχύει, επιχειρείται να καλυφθεί για να μην φανεί η υποχώρηση, από τα σκληρά λόγια και τις απειλές του υπουργού Εσωτερικών της Τουρκίας την περασμένη Πέμπτη, τη μεταφορά των χιλίων στρατοχωροφυλάκων «κομάντος» στον Εβρο, τα χημικά που έριξαν προς την Ελλάδα την Παρασκευή το πρωί και κυρίως από τις δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν ότι δεν θέλει καμία συνομιλία με τον Μητσοτάκη. Θα δείξει όμως, ίσως και αυτή την εβδομάδα.
Αν οι καταυλισμοί παραμείνουν, το καλοκαίρι, που ξεραίνεται αρκετά ο Εβρος, θα είναι θερμό. Αν διαλυθούν, η πίεση θα παραμείνει στα νησιά.
Τούτων λεχθέντων, μερικές ακόμη παρατηρήσεις ενδεχομένως να είναι χρήσιμες για τους Ελληνες πολίτες:
• Το μεγαλύτερο πλήθος των Σύρων που κατέφυγαν στην Τουρκία κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι «τακτοποιημένο» σε καταυλισμούς που συντηρούνται με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΟΗΕ και άλλων οργανισμών στη νοτιοανατολική Τουρκία. Ο μεγάλος αριθμός των οικονομικών μεταναστών που μαζεύτηκαν στη γειτονική χώρα οφείλεται στην πολιτική «ανοιχτών θυρών» του Ερντογάν, καθώς ήθελε να εδραιωθεί σαν ηγέτης και «πατερούλης» των απανταχού σουνιτών μουσουλμάνων. Τώρα που η τουρκική οικονομία αγκομαχάει και υπάρχει κοινωνική δυσαρέσκεια για την παρουσία τους, βρήκε την ευκαιρία να τους εντάξει στο οπλοστάσιό του για να επιβάλει την Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη.
• Η στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο προσφυγικό – μεταναστευτικό χαρακτηρίζεται από αβουλία, αμηχανία, αναποφασιστικότητα, διαφορές συμφερόντων των εταίρων και έλλειψη κοινής πολιτικής. Η Γερμανία ειδικά δίνει την εντύπωση ότι είναι όμηρος των οικονομικών συμφερόντων της στην Τουρκία, αλλά και του μεγάλου αριθμού Τούρκων μεταναστών στο έδαφός της. Ολοι δε οι εταίροι, μαζί με τους Αμερικανούς, δεν αντέχουν στην ιδέα της απομάκρυνσης της Τουρκίας από τη Δύση, κάτι που ήδη ισχύει. Στο συγκεκριμένο ζήτημα βλέπουν την Ελλάδα σαν «ασπίδα» τους αλλά και σαν «αποθήκη» προσφύγων και μεταναστών, εξ ου η φραστική, αλλά προσεκτικά διατυπωμένη, στήριξη και οικονομική βοήθεια, τίποτα περισσότερο. Η Ευρώπη έχει μάθει να καλύπτει τη γεωπολιτική ανυπαρξία της προσφέροντας λόγια και χρήματα…
• Η ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών είναι η μόνη πολιτική για την Ελλάδα, αλλά απαιτείται μεγάλη προσοχή στη συμπεριφορά των λεγόμενων «βιτζιλάντες».