Ο τρόπος αντιμετώπισης της επιδημίας του κορωνοϊού αποτέλεσε παγκόσμια ηθική επιλογή. Προέταξε την υγεία και την ανθρώπινη ζωή, αψηφώντας το κόστος. Είναι προς το παρόν και πολιτική επιλογή. Τα κράτη ακολουθούν και εφαρμόζουν παντού τις συστάσεις των ειδικών και οι πολίτες σε μεγάλο βαθμό συμμορφώνονται. Κάποια κυβέρνηση που πιθανώς θα ήθελε, ανοιχτά, να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο θα βρισκόταν απομονωμένη και τα μέτρα που θα έπαιρνε θα ήταν αναποτελεσματικά. Είμαστε όλοι οι κάτοικοι της Γης στο ίδιο καζάνι. Ο ιός δεν γνωρίζει σύνορα και ο σωστός τρόπος να πολεμηθεί είναι πλανητικός.
Η παγκόσμια στρατηγική αντιμετώπισης της επιδημίας, με την εξαίρεση ίσως της Μεγάλης Βρετανίας, επιδιώκει να επιβραδύνει την εξάπλωση της νόσου, ώστε να προλαβαίνουν οι υγειονομικές υπηρεσίες να φροντίζουν τους αρρώστους. Τα μέτρα ριζικής απομόνωσης που γνωρίζουμε όλοι και τηρούμε αυστηρά νεκρώνουν, όμως, την οικονομία. Η στρατηγική που ακολουθείται στηρίζεται στην ελπίδα ότι η επιδημία θα υποχωρήσει γρήγορα. Πόσο γρήγορα; Στην αρχή η συζήτηση ήταν για λίγες εβδομάδες, τώρα ακούμε για λίγους μήνες. Η εντύπωση που αποκομίζει κάποιος από τους ειδικούς που σχολιάζουν στα ΜΜΕ είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά την πορεία της νόσου. Κάποτε θα υποχωρήσει, αλλά πότε;
Η διάσταση «χρόνος» και η αβεβαιότητα για τη μελλοντική εξέλιξη θα αρχίσει να παίζει βαθμιαία όλο και πιο κυρίαρχο ρόλο στον τρόπο που τα άτομα, αλλά και οι κυβερνήσεις, θα αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Εάν δεν υπάρξουν σύντομα αποτελέσματα που να δικαιολογούν την άρση, ή έστω τη χαλάρωση, των μέτρων καραντίνας, οι οικονομικές συνέπειες θα είναι εξαιρετικά βαριές για μεγάλες ομάδες πολιτών, όσο και για τα κράτη. Ας μην εκπλαγούμε αν τότε, στην ηθική επιλογή υπέρ της ανθρώπινης ζωής με κάθε κόστος, αντιταχθεί το εναλλακτικής ηθικής επιχείρημα ότι είναι ανήθικο να καταστρέφεται οικονομικά τόσος κόσμος και να γίνεται μόνιμη ζημιά στην οικονομία. Θα υποδειχθεί η αντίφαση ανάμεσα στη στρατηγική επιβράδυνσης της εξάπλωσης και στην ανάγκη να επιστρέψει η οικονομία σε κανονικούς ρυθμούς. Το επιχείρημα θα κερδίζει έδαφος όσο συνεχίζονται τα μέτρα δίχως να διαφαίνεται το τέρμα και θα ενισχύεται και από την κυνική λογική ότι στο κάτω κάτω τα μέτρα προστατεύουν κυρίως τους γέρους και τις γριές και άτομα με προβλήματα υγείας. Θα ενισχύεται επίσης από δηλώσεις όπως της κ. Μέρκελ ότι το 70% του πληθυσμού της Γερμανίας θα νοσήσει έτσι κι αλλιώς. «Προκειμένου να καταστραφεί η οικονομία, ας τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα κι όποιον πάρει ο χάρος». Ο πράγματι αξιοθαύμαστος παγκόσμιος αλτρουισμός θα δοκιμαστεί σύντομα από τις αντοχές της οικονομίας, και ας ετοιμαστούμε.