Αν δεν ήταν πρόεδρος στην ισχυρότερη χώρα του κόσμου, πλανητάρχης δηλαδή, πώς θα αντιμετωπιζόταν από τον λαό του και τους άλλους λαούς ο Ντόναλντ Τραμπ; Μάλλον δεν θέλει ρώτημα: όπως θα αντιμετωπιζόταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αν δεν ήταν κάτι σαν σουλτάνος. Ειρωνικά. Καγχαστικά. Χλευαστικά. Σαν άτομα άκρως επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Διότι τι άλλο από άκρως επικίνδυνο είναι το να συστήνεις στους συμπατριώτες σου, αντιποιούμενος την αρχή των γιατρών, να εμπιστευτούν σαν ασπίδα κατά του κορωνοϊού την κολόνια λεμόνι και το βατόμουρο, ή πάλι τις ενέσεις με απολυμαντικά και την υπερέκθεση σε συσκευές μαυρίσματος;
Αποφοιτώντας από τη Μεγάλη του Εαυτού τους Σχολή, ο Τραμπ και ο Ερντογάν δεν είναι απλώς γιατροί στη θέση των γιατρών. Είναι πανεπιστήμονες. Φρονούν πως η εξουσία τους επικυρώνει οποιαδήποτε ιδέα τους, και προσφέρει νομιμότητα και βαρύ νόημα σε κάθε τους πράξη. Η φιλαυτία και η αρχομανία τους θα μας ενδιέφεραν ακόμα κι αν ο ένας δεν ήταν ο επικίνδυνος γείτονας και ο άλλος ο ηγέτης του κόσμου – τέτοιος ηγέτης που επιτίθεται με βούληση καταστροφέα σε ό,τι περισώζει έναν κάπως οικουμενικό χαρακτήρα: στον ΟΗΕ, στον ΠΟΥ, στις συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή και τα πυρηνικά. Τώρα μας απασχολούν περισσότερο, γιατί η στάση τους απέναντι στην πανδημία, στάση απαιδεύτων με μοναδική προτεραιότητα την εξουσία τους, αποκαλύπτει και το πώς εννοούν τις ευθύνες τους: σιδερένια ισχυρογνωμοσύνη, απουσία οποιασδήποτε κουλτούρας συζήτησης, επιθετικότητα.
Το κορυφαίο επίτευγμα του Ντόναλντ Τραμπ μέχρι τώρα, δηλαδή μέχρι το αμέσως επόμενο, αύριο μεθαύριο, είναι η γνωμάτευσή του (μπροστά σε τρομαγμένους γιατρούς, εμβρόντητους δημοσιογράφους και συμβούλους του που ήθελαν ν’ ανοίξει η γη και να τους καταπιεί) για τις αντιπανδημικές αρετές της υπεριώδους ακτινοβολίας και των ενέσεων με απολυμαντικό, με χλωρίνη δηλαδή. Με τη «μεγάλη Αμερική» του να γονατίζει μπροστά στον ιό, με 50.000 νεκρούς, ο μέγας και ένας, αντί να εμπιστευτεί τους γνώστες, έστω με τραγική καθυστέρηση, συνεχίζει να αυτοσχεδιάζει δημοσίως. Οταν, ερήμην των γιατρών, διαφήμιζε την υδροξυχλωρικίνη, ένα ζευγάρι στην Αριζόνα πείστηκε, ήπιε το απολυμαντικό που χρησιμοποιούν σε καθαρισμό ενυδρείων, ο άντρας πέθανε, η γυναίκα χαροπάλεψε. Τώρα, εφιαλτικά ανεύθυνος, προτείνει τη χλωρίνη σε ενέσιμη ή πόσιμη μορφή. Οι γιατροί αντιδρούν, αλλά δεν μπορούν να καγχάσουν μπροστά του. Είναι βλέπετε πρόεδρος. Ακόμα.