Νίκος Βούτσης: Πριόνια

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Λένε ότι ο Νίκος Βούτσης ήταν ο μοναδικός από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ που χειροκρότησε, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε την απόφασή του να τοποθετηθεί αναθηματική πλάκα για τα θύματα της Marfin. Η χειρονομία δεν είναι άμοιρη σημασίας. Στο κόμμα του Βούτση σπανίζουν οι εκδηλώσεις υπερκομματικού φρονήματος.

Η συζήτηση θα σταματούσε στη σημειολογία. Ομως, η αξιωματική αντιπολίτευση της έδωσε πολιτική υπόσταση με τη φιλολογία περί «κατάστασης εξαίρεσης» και «υπολειτουργίας των θεσμών». Η αποχή του ΣΥΡΙΖΑ από την κοινοβουλευτική ψηφοφορία ήταν η τελευταία πράξη μιας επιχείρησης να παρουσιαστεί η λειτουργία του Κοινοβουλίου ελλειμματική, επειδή στην αίθουσα επιτρέπεται η φυσική παρουσία μόνο 59 βουλευτών.

Ομως, κανένα μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας δεν εμποδίζεται να μιλήσει. Κανείς δεν εμποδίζεται να ψηφίσει. Στην κοινοβουλευτική επιτροπή που συζήτησε το νομοσχέδιο για το περιβάλλον ακούστηκαν οι εκπρόσωποι 24 φορέων. Το ίδιο το νομοσχέδιο συζητήθηκε σε δύο συνεδριάσεις στην Ολομέλεια, κατ’ άρθρο και επί του συνόλου. Ονομαστική ψηφοφορία θα μπορούσε να γίνει – και ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος θα φρόντιζε να γίνει, έστω και με ταχυδρομικά περιστέρια, αν υπήρχε ενδεχόμενο ήττας της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Ο κοπετός για τη δημοκρατική λειτουργία είναι μόνο μια προσπάθεια αντιπολιτευτικής κατάχρησης της εικόνας του βουλευτηρίου – που δεν ήταν περισσότερο γεμάτο ούτε προ ιού. Τι σχέση έχει όμως αυτή η (αντι)θεσμική καταγγελία, στην οποία ανέλαβε να δώσει φωνή ο τέως πρόεδρος της Βουλής, με τη Marfin;

Το έγκλημα του 2010 δεν συντελέστηκε σε πολιτικό κενό. Συντελέστηκε μέσα σε ένα κλίμα ριζικής αμφισβήτησης της δημοκρατίας. Η τότε αντιπολίτευση δεν αμφισβητούσε το οικονομικό πρόγραμμα – που κατέληξε και η ίδια να εφαρμόσει. Αμφισβητούσε τη λειτουργία των θεσμών με ένα μπουκέτο από δοξασίες που για συντομία βαπτίστηκαν «αντισυστημικές». Μέσα σε αυτό το κλίμα της ριζικής καχυποψίας –όπου οι αντίπαλοι δαιμονοποιούνταν ως εχθροί του πολιτεύματος– η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία πέρασε την πιο βίαιη φάση της, με ξυλοδαρμούς, ενέδρες και εμπρησμούς. Η χούντα, φώναζαν, δεν τελείωσε το ’73.

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ έτοιμος να ξαναπέσει στο λαγούμι του διχασμού; Η πρώιμη καταφυγή στο πριόνισμα του κύρους της κοινοβουλευτικής λειτουργίας είναι ένα τέτοιο σημάδι. Οχι όμως τόσο ενδεικτικό όσο η δυσκολία του κόμματος να συμμετέχει, έστω και εθιμοτυπικά, σε συμφιλιωτικές τελετές όπως αυτή για τη Marfin· όχι τόσο εύγλωττο όσο ο αυτοματισμός της σχετικοποίησης του εμπρησμού με την επίκληση της τραπεζικής πυρασφάλειας στη χθεσινή κομματική ανακοίνωση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει το έγκλημα. Το καταδικάζει χωρίς να εγκαταλείπει την εμπρηστική ρητορική που το επώασε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή