Λόγοι ανησυχίας μέσα και έξω

Λόγοι ανησυχίας μέσα και έξω

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχει το γενικό κοινό, υπάρχουν εκείνοι, δηλαδή ένα ποσοστό του πληθυσμού, που παρακολουθεί και αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και τις εξελίξεις, αλλά υπάρχει και ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του ίδιου πληθυσμού που ούτε παρακολουθεί ούτε αντιλαμβάνεται τι τρέχει. Αρκετοί μάλιστα δεν θέλουν να παρακολουθούν και να αντιλαμβάνονται. Προτιμούν να κατασκευάζουν τη δική τους πραγματικότητα και να νομίζουν ότι αυτό αρκεί ώστε να μην τους αγγίζουν όσα συμβαίνουν, δηλαδή αυτά που δημιουργούν τις συνθήκες του άμεσου περιβάλλοντος και ακόμη περισσότερο εκείνες του γενικότερου. Αυτά έχουν διαπιστωθεί πολλές φορές στο μακρινότερο και κοντινότερο παρελθόν στην Ελλάδα, το διαπιστώνουμε και τώρα.

Αγνωστο τι θα προκύψει από τη νέα, πιο χαλαρή, φάση της αντιμετώπισης της πανδημίας, στην οποία έχει προχωρήσει η χώρα, αλλά κάποια φαινόμενα είναι ανησυχητικά. Εδραιώνεται σε μεγάλο βαθμό η πλασματική αίσθηση ότι ο κίνδυνος έχει περάσει οριστικά, απόδειξη η πλημμελής εφαρμογή των οδηγιών και των συμβουλών από τους ειδικούς και την πολιτεία, αφού κομματικές, συντεχνιακές και αναρχικές ομάδες αποφάσισαν από την πρώτη στιγμή να γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις υποδείξεις, ενώ μαρτυρίες από την επαρχία αναφέρουν ότι σε νησιά και επαρχιακές πόλεις αδιαφορούν πλήρως και δεν τηρούν στο ελάχιστο τα μέτρα ασφαλείας.

Επιπλέον, παρακολουθώντας τα αιτήματα, τις απαιτήσεις και τις συμπεριφορές ατόμων, κλάδων, συντεχνιών και εταιρειών όλων των κατηγοριών, είναι σαφές ότι οι συνήθειες της «επαιτείας», του «πλιάτσικου», του «δεν πληρώνω» και του «βολεύομαι/ξεβολεύομαι» που αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, καλά κρατούν. Οι πάντες ζητούν οικονομική στήριξη, διευκολύνσεις και ρυθμίσεις από το κράτος, ακόμη και αυτοί που η κορωνοϊκή κρίση δεν τους επηρεάζει, ή οι άλλοι οι οποίοι ευνοήθηκαν από αυτήν. Ούτε βέβαια υπάρχει στοιχειώδης αντιστοιχία μεταξύ απαιτήσεων και φορολογικών δηλώσεων τα προηγούμενα χρόνια… Προς το παρόν, η κυβέρνηση φροντίζει να ανταποκρίνεται οριζόντια και θετικά σε όλα τα αιτήματα και τις απαιτήσεις, αλλά πόσο μπορεί να διατηρηθεί αυτό;

Πέρα όμως από τα δικά μας, ενεδρεύουν κίνδυνοι στο διεθνές περιβάλλον, που απειλούν με τις επιπτώσεις τους. Ολοι βιάζονται να αναθερμάνουν τις οικονομίες τους και αυτό είναι εύλογο, αλλά κανείς δεν είναι βέβαιος για τη συμπεριφορά του ιού, καθώς ο πλανήτης βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της προσδοκίας στην εύρεση φαρμάκου ή εμβολίου. Η στάση του Τραμπ μέσα και έξω από τις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με το μέγεθος της ανεργίας στη χώρα του και την προσπάθειά του να επιρρίψει ευθύνες όπου νομίζει ότι τον βοηθάει εν όψει εκλογών (ΠΟΥ, Κίνα κ.λπ.) προκαλεί ρίγη. Ρίγη που ενισχύονται από την απροθυμία του για διεθνή συνεργασία και αλληλεγγύη, καθώς βρίσκει μιμητές (Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία…). Τέλος, οι αντιθέσεις στην Ε.Ε., σε συνδυασμό με την πρόσφατη απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου περί ΕΚΤ, δεν προσφέρουν περιθώρια αισιοδοξίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή