Τραπεζοκαθίσματα

1' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Tο μέτρο της αξιοποίησης περισσότερων εξωτερικών δημόσιων χώρων από επιχειρηματίες της εστίασης σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Είναι ένα σοβαρό θέμα που αγγίζει τον πυρήνα της δημοκρατίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τον χρόνο για συζητήσεις.

Η εστίαση είναι ένας από τους κλάδους που θα υποστεί μεγάλη καταστροφή. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τους λόγους. Είναι βέβαιο ότι πολλά μαγαζιά θα κλείσουν και χιλιάδες άνθρωποι θα βρεθούν εκτός εργασίας με συνέπειες ανυπολόγιστες από πολλές πλευρές. Μπορεί να σωθεί κάτι;

Στην παρούσα φάση η απάντηση είναι μάλλον μόνο μία: Να γίνει ό,τι είναι εφικτό για να σωθεί έστω κάτι. Καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα είναι στο «ό,τι». Στις σκέψεις της κυβέρνησης και των δήμων για άτυπες πεζοδρομήσεις, για περισσότερο «άπλωμα» τραπεζοκαθισμάτων στα πεζοδρόμια, για περαιτέρω αξιοποίηση του δημόσιου χώρου, κάποιοι σκέφτονται ότι σε περιοχές όπου και προ κορωνοϊού επικρατούσε αναρχία, τώρα η κατάσταση θα είναι εφιαλτική για την καθημερινότητα των πολιτών.

Να μιλήσουμε με παραδείγματα; Κέντρο Αθήνας, πιάτσες στο Χαλάνδρι, στον Πειραιά, στο Περιστέρι, στη Θεσσαλονίκη. Σε όλα τα αστικά κέντρα υπάρχουν περιοχές-ανοικτές πληγές εδώ και πολλά χρόνια για τους κατοίκους.

Γειτονιές με αυθαίρετα τραπεζοκαθίσματα σε μπαρ, καφέ και εστιατόρια, με κοσμοσυρροή και οχλαγωγία, με ιδιοκτήτες που δεν τηρούν τα ωράρια για τη μουσική, με τρομερή ηχορρύπανση. Σχεδόν κάθε προσπάθεια που έχει γίνει να μπει τάξη έχει αποτύχει παταγωδώς. Το παρελθόν έχει καταγεγραμμένες πολλές αμαρτίες και ασυδοσία αρκετή για να θρέψει την καχυποψία ακόμη και του πιο καλόπιστου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, τα μέτρα που ακούγονται για τη στήριξη της εστίασης γεννούν φόβους απολύτως δικαιολογημένους. Οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι το προσωρινό, έκτακτο μέτρο της παραχώρησης θα γίνει μόνιμη ασφυξία, άλλο ένα βάρος στην ήδη δύσκολη και γεμάτη εμπόδια καθημερινότητα των μεγάλων πόλεων. Πολλοί φαντάζονται πλατείες, πεζόδρομους και πεζοδρόμια γεμάτα τραπεζοκαθίσματα. Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει. Η σχέση μας με τον δημόσιο χώρο ανέκαθεν ήταν προβληματική.

Ομως οι συνθήκες είναι πρωτοφανείς. Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να αφήσουμε την καχυποψία στην άκρη και να δείξουμε εμπιστοσύνη. Για σχεδόν δύο μήνες στερηθήκαμε βασικές ελευθερίες κλεισμένοι στα σπίτια μας. Ναι, δεν είναι το ίδιο. Είναι όμως κρίσιμο, για κάποιο διάστημα το οποίο θα συμφωνηθεί από την αρχή και θα τηρηθεί αυστηρά με την ευθύνη του ελέγχου να βαρύνει τους δήμους, να στηριχθεί η οικονομική δραστηριότητα. Θα ξεβολευτούμε. Κάποιοι, ακόμη περισσότερο. Ας το κάνουμε για όσο καιρό συμφωνηθεί, με τη σκέψη ότι για χιλιάδες ανθρώπους είναι θέμα επιβίωσης. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή