Η Αθήνα μετά την πανδημία

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αναμένοντας τις λεπτομέρειες του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη για ένα ευρύτατο σχέδιο πεζοδρομήσεων και αναπλάσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας, είναι κυρίαρχη η αίσθηση πως η πλατεία Ομονοίας ήταν απλώς το «ορεκτικό».

Φαίνεται ότι η πανδημία λειτουργεί ως άτυπος επιταχυντής για σειρά σχεδίων, που δεν τα σκέφτηκε όλα πρώτος ο Μπακογιάννης, αλλά είναι ο Μπακογιάννης που βλέπει στα απόνερα της πρωτοφανούς υγειονομικής και κοινωνικής συνθήκης μια ευκαιρία: να προχωρήσουν άμεσα  παρεμβάσεις που θα απελευθερώσουν δημόσιο χώρο υπέρ των πεζών, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των ποδηλατών, και εις βάρος της χρήσης αυτοκινήτου.

Πώς σχετίζεται ο κορωνοϊός με όλα αυτά; Οσοι βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας κατά τη διάρκεια της καραντίνας είχαν την εμπειρία μιας πολύ διαφορετικής πόλης και ο δήμαρχος θέλει να κεφαλαιοποιήσει την πρόσφατη συλλογική μνήμη, που ήδη γεννάει δημιουργικές ιδέες και προτάσεις. «Τώρα είναι η ώρα», φαίνεται να σκέφτονται ο Μπακογιάννης και οι συνεργάτες του, και δεν έχουν άδικο. Ολοι είδαμε πόσο πιο κοντά στην ανθρώπινη κατάσταση είναι μια καθημερινότητα απαλλαγμένη από τον θόρυβο και την περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλεί η ανεξέλεγκτη χρήση Ι.Χ.

Εδώ όμως υπάρχει μια λεπτή γραμμή: το κέντρο δεν πρέπει να μετατραπεί σε μια ζώνη κλειστή για αυτοκίνητα. Αν χρειάζεται να δοθεί ένα σωστό μήνυμα, αυτό θα είναι καλό να κινηθεί σε δύο παράλληλους άξονες: αποθαρρύνοντας τους περιστασιακούς επισκέπτες να κατέβουν στο κέντρο με το αυτοκίνητό τους (παρά μόνο γνωρίζοντας ότι αυτό συνεπάγεται να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη), αλλά ταυτόχρονα διευκολύνοντας τους κατοίκους να σταθμεύσουν το όχημά τους. Οι άνθρωποι που επιλέγουν να ζήσουν στο κέντρο πρέπει να ενισχυθούν με σειρά κινήτρων, καθώς αποτελούν το μοναδικό ανάχωμα σε μια Αθήνα – τουριστικό/ψυχαγωγικό πάρκο.

Επιπλέον, υπάρχει ένας ακόμη κίνδυνος: οι εκτεταμένες πεζοδρομήσεις είναι πολύ ωραίες στις μακέτες, αλλά εκτός από το πρόβλημα συντήρησης υπάρχει και το ζήτημα της χρήσης τους. Η εμπειρία του κορωνοϊού μάς έδειξε ότι χωρίς τραπεζοκαθίσματα ο δημόσιος χώρος της πόλης διπλασιάζεται. Η λύση, προφανώς, δεν είναι να μην ανοίξουν ξανά τα καφέ και τα εστιατόρια. Χρειάζεται όμως προσοχή και η απαραίτητη αντοχή σε κάθε είδους πιέσεις, που είναι σίγουρο ότι θα ασκηθούν. Ας είναι η Αθήνα της καραντίνας μια διαρκής υπόμνηση για τις πραγματικές δυνατότητες μιας πόλης που σέβεται την ανθρώπινη κλίμακα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή