Οι τίτλοι της «Προόδου» ήταν ανατριχιαστικοί: «Στη Βουλή η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του Λόφου Φιλοπάππου» (left.gr 11.5.2020). Το σενάριο πυροδοτήθηκε από μια ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χριστόφορου Βερναρδάκη, ο οποίος ήταν λίγο πιο προσεκτικός. Αναφερόταν σε «ιδιωτικοποίηση διαχείρισης του Λόφου Φιλοπάππου από ανώνυμη εταιρεία ΟΤΑ κατά παράβαση νόμου».
Συμφώνως με τον βουλευτή «συστήνεται ανώνυμη εταιρεία ΟΤΑ με σκοπό κατ’ αρχάς τη διαχείριση του Εθνικού Κήπου και του Λόφου Φιλοπάππου επ’ αμοιβή κατόπιν σύμβασης με τον Δήμο Αθηναίων. Υπέρ της εταιρείας επιφυλάσσεται ευρύ πλαίσιο αρμοδιοτήτων, καθώς η απαρίθμησή τους στον νόμο αναφέρεται ως “ενδεικτική”, ενώ με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος η εταιρεία μπορεί να αναλαμβάνει τη διαχείριση και άλλων συναφών προς τους σκοπούς της χώρων».
Τι συμβαίνει λοιπόν; Πωλείται και η Ακρόπολη (όπως έλεγαν τα παλιά αντιμνημονιακά ανέκδοτα) ή έστω τα πέριξ αυτής; Τίποτε από όλα αυτά. Οπως απάντησε ο αρμόδιος υπουργός κ. Τάκης Θεοδωρικάκος, «η εταιρεία αυτή, με έδρα τον Δήμο Αθηναίων, έχει ως μοναδικό μέτοχο τον Δήμο Αθηναίων. Δεν είναι ούτε ιδιωτική εταιρεία, ούτε ιδιωτικοποιεί τίποτα, ούτε εμπορευματοποιεί τίποτα. Μάλιστα, οι μετοχές του Δήμου Αθηναίων –που είναι ο αποκλειστικός μέτοχος– είναι μη μεταβιβάσιμες. Είναι δεσμευτικό από τον νόμο, ότι δεν μπορεί ο Δήμος Αθηναίων να κάνει τίποτα αυτές τις μετοχές σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς» (Βουλή 11.5.2020).
«Προφανώς υπάρχει διαδικασία ιδιωτικοποίησης», επέμεινε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Ιδρύετε την εταιρεία ειδικού σκοπού ως Α.Ε. Ποια είναι η πιθανή ιδιωτικοποίηση, καθώς δεν είναι σίγουρο ότι θα προκύψει; Η δυνατότητα λοιπόν ιδιωτικοποίησης έγκειται στο γεγονός ότι η εταιρεία αυτή μπορεί να κάνει, όπως κάνει με άλλους χώρους, μια σύμβαση ανάθεσης με ιδιώτη, εκμετάλλευσης κ.ο.κ.».
Από την «ιδιωτικοποίηση του λόφου», περάσαμε στην «πιθανή ιδιωτικοποίηση», κι από εκεί στο «δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα προκύψει ιδιωτικοποίηση». Κάπως έτσι χτίζονται τα παραμύθια της Αριστεράς. Μια θετική διάταξη που αποκεντρώνει το κεντρικό κράτος γίνεται «ιδιωτικοποίηση», «φτου κακά νεοφιλελευθερισμός», και μάλιστα από μια παράταξη που ιστορικώς ήταν πάντα υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κατά του ελέγχου των πάντων από το κεντρικό κράτος.
Να σημειώσουμε πως η διαχείριση του λόφου από τον κρατικό δαίδαλο είναι υποδειγματική: σκουπίδια, γκράφιτι ακόμη και πάνω σε βράχους, και φυσικά «το τελευταίο διάστημα, μέσα στις σκιές –είτε ημέρας είτε νύχτας– κυκλοφορούν συμμορίες κακοποιών, οι οποίοι ληστεύουν κυρίως ανύποπτους τουρίστες και νεαρά ζευγάρια που σκαρφαλώνουν στα βραχάκια του λόφου» (Αθήνα 9,84, 14.5.2020). Μην ξεχνάμε ότι τον Αύγουστο του 2018 υπήρξε και δολοφονία…