Η αδιαμφισβήτητη επιτυχία της χώρας στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης δημιούργησε προσδοκίες σε σχέση με την ελκυστικότητα του προορισμού Ελλάδα.
Το «ασφαλής» θα προσετίθετο στην τροπαιοθήκη των υπόλοιπων χαρακτηριστικών που έχουν αναδείξει τη χώρα μας στην Premier League των τουριστικών προορισμών.
Καλλιεργήσαμε την προσδοκία ότι θα είμαστε η πρώτη επιλογή για την αναιμική τουριστική κίνηση της χρονιάς της COVID-19, με στόχο τον περιορισμό της ύφεσης από τη συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ.
Η τουριστική διπλωματία, όμως, φαίνεται ότι λαμβάνει υπ’ όψιν άλλες ισορροπίες, συμφέροντα και συσχετισμούς:
Η Γερμανία ανοίγει τα σύνορά της με τους δορυφόρους της και με τη Γαλλία, που δεν τη λες και «πιο ασφαλή» χώρα, βάσει αριθμού κρουσμάτων και ρυθμού εξάπλωσης της COVID-19.
Η Γαλλία διαπραγματεύεται να ανοίξει τα σύνορά της με την εκτός Ε.Ε. Μεγάλη Βρετανία, «ισοδύναμης υγειονομικής ασφάλειας».
Και οι τρεις τους, ταυτόχρονα, εφαρμόζουν πολιτικές αποτροπής τουριστικών μετακινήσεων εκτός της επικράτειάς τους, επιβεβαιώνοντας ότι στην Ε.Ε. το εθνικό προέχει του «ενωσιακού».
Αλλά και σε θέματα υγειονομικών πρωτοκόλλων, «όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια».
Ετσι –και σωστά– αποφασίστηκε η κατάργηση των μεσαίων κενών θέσεων στις αεροπορικές μετακινήσεις, ως αποτέλεσμα του ισχυρού lobby των αερομεταφορέων (λέγε με Lufthansa, άλλο που ίσως κοντά στον «βασιλικό», ευτυχώς «ποτίζεται και η γλάστρα» της Aegean), αλλά η ακτοπλοΐα θα πρέπει να λειτουργεί στο 50%, για λόγους social distancing στον καθαρό αέρα και στον ελληνικό ήλιο του καλοκαιριού(!), οι δε παραλίες με ένα άτομο ανά 25 τετρ. μέτρα!
Επιμύθιο: Η Ελλάδα χρειάζεται σκληρή δουλειά ακόμη για να μπορέσει να αποκτήσει το κύρος που απαιτείται για να θεωρείται «βαρύ χαρτί», ακόμη και στην τουριστική διπλωματία.
* Ο κ. Τάσος Χωμενίδης είναι δρ πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ/ENPC.