Ο ανασχηματισμός είναι θέμα χρόνου. Το αν θα είναι σαρωτικός ή απλώς «διορθωτικές κινήσεις», λίγη σημασία έχει. Είναι βέβαιο ότι δεν θα πρόκειται για μία ή δύο αλλαγές, οπότε οι όποιες αποφάσεις θα έχουν ουσιαστική αξία. Θα γίνουν με στόχο να βελτιωθούν επιδόσεις και να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα.
Είναι λογικό και αναμενόμενο να υπάρξουν αλλαγές. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που –ορθώς κατά την άποψη του γράφοντος– ο πρωθυπουργός δεν θα προχωρήσει σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, καθώς η χώρα δεν χρειάζεται μια δίμηνη εκλογική δοκιμασία εν μέσω υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.
Μετά έναν χρόνο διακυβέρνησης, υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τις ικανότητες, το ήθος και την αποτελεσματικότητα όλων των μελών του σημερινού υπουργικού συμβουλίου.
Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος πιστώνεται προσωπικά την ευρεία νίκη των εθνικών εκλογών του περασμένου Ιουλίου, δεν έχει εξαρτήσεις και μπορεί «ανενόχλητος» να κάνει τις επιλογές του.
Το έκανε στην περίπτωση της Προέδρου της Δημοκρατίας, για την οποία ο καλόπιστος παρατηρητής οφείλει να αναγνωρίσει ότι αποτέλεσε εξαιρετική επιλογή.
Ο διπλός συμβολισμός της πρώτης γυναίκας και της προέδρου του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας δικαιώθηκε και ενισχύθηκε στην πράξη από τη σεμνότητα που εκπέμπει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα που θα αντικατασταθούν και αυτά που θα εισέλθουν στην κυβέρνηση, προφανώς ο πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις και «ζυγίζει» πολλά.
Το βέβαιο είναι πως όποιοι αφήνουν να διαρρεύσουν τα ονόματά τους όχι μόνο δεν κερδίζουν πόντους, αλλά μάλλον τραυματίζουν τις προοπτικές τους.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για νυν στελέχη της κυβέρνησης. Κάποιοι ασχολούνται υπερβολικά με την αυτοπροβολή από μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά το ζητούμενο είναι η παραγωγή έργου, όχι η αυτοπροβολή.
Επίσης, μεγάλη σημασία πρέπει να έχει η ηθική διάσταση. Ουδείς τέλειος. Και λάθη θα γίνουν και αδυναμίες θα υπάρξουν. Αλλά βασική παράμετρος πρέπει να είναι και η επίδειξη ήθους, ειδικά σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο.
Αυτό καθίσταται ακόμα πιο σημαντικό τόσο για λόγους ουσίας όσο και συμβολισμού, όταν ο υπουργός, όπως και ο κάθε κρατικός λειτουργός, είναι αρμόδιος ενός τομέα τον οποίο παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή ξένοι παράγοντες –χώρες, θεσμοί και οργανώσεις–, συχνά συμμετέχοντας στη χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων.
Είναι γεγονός ότι «η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Ισχύει με όλες τις κυβερνήσεις, σε όλες τις χώρες. Και δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό κάποιων «φιλοχρήματων καπιταλιστών». Σε πάμπολλες περιπτώσεις που στην εξουσία αναρριχήθηκαν αριστερές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις, έχουν σημειωθεί σπατάλες και ατασθαλίες. Το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο μιας παράταξης. Ηθικοί υπάρχουν παντού. Οπως και ανήθικοι.
Επίσης, είναι ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να διορθώσει το λάθος της εξαιρετικά μικρής συμμετοχής γυναικών στο αρχικό κυβερνητικό σχήμα, το οποίο άλλωστε έχει και ο ίδιος αναγνωρίσει δημόσια. Εκανε ήδη ένα μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση με την επιλογή της Προέδρου της Δημοκρατίας.
Τα νέα πρόσωπα που θα επιλεγούν πρέπει να εκπέμπουν την αίσθηση ότι αντιλαμβάνονται τα προβλήματα και αφουγκράζονται τους φόβους και τις ανησυχίες μιας κοινωνίας η οποία, μετά μια πολυετή βαθιά οικονομική κρίση, βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με το άγνωστο, και τον φόβο.
Παράλληλα, να είναι άνθρωποι ικανοί και ηθικοί. Αποφασισμένοι να κάνουν το σωστό, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος. Και όχι συγκρουσιακοί –πάντα χρειάζονται και οι φωνασκούντες, όμως ας μένουν στον κομματικό μηχανισμό, όχι στη διακυβέρνηση–, αλλά άνθρωποι που δύνανται να οικοδομούν ευρύτερες συναινέσεις, γιατί αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να λύνονται τα προβλήματα, όχι απλώς βραχυπρόθεσμα, αλλά σε βάθος χρόνου.
Και γνώστες του αντικειμένου. Ας περιοριστεί –δύσκολα θα εκλείψει– το διαχρονικό, διακομματικό φαινόμενο της «καραμπόλας», που συχνά καταλήγει σε ατυχείς επιλογές για συγκεκριμένα υπουργεία.