Η κριτική σκέψη στη ζώνη του λυκόφωτος

Η κριτική σκέψη στη ζώνη του λυκόφωτος

1' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κι αν δεν ήταν ερώτημα προς υποψηφίους Πανελλαδικών Εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας; Κι αν απευθυνόταν στην κοινωνία και ζητούσε απαντήσεις από μερικά εκατομμύρια Ελληνες; «Ποια είναι η σχέση σας με την ανάγνωση βιβλίων και ποιος ο ρόλος της στη γενικότερη διαχείριση του προσωπικού σας χρόνου;». Εδώ και λίγες ημέρες, από την έναρξη των Πανελλαδικών, είναι σε εξέλιξη ένας διάλογος με επιχειρήματα υπέρ και κατά του θέματος, το οποίο κλήθηκαν να αναπτύξουν οι φετινοί τελειόφοιτοι του Λυκείου βασιζόμενοι σε τρία κείμενα. Οι 17χρονοι (πάνω-κάτω), λοιπόν, έπρεπε να «καταθέσουν την προσωπική εμπειρία τους», σε περιορισμένο αριθμό λέξεων, και να «δικαιολογήσουν την όποια επιλογή τους».

Από το σημείο αυτό και πέρα αρχίζει η διαδρομή στην twilight zone της ελληνικής επικράτειας. 1. Απαιτείται κριτική σκέψη, άρα μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά («κριτική σκέψη» στο βασίλειο μιας εκπαίδευσης που βασίζεται στην αποστήθιση/παπαγαλία). 2. Πώς θα βαθμολογηθεί το κάθε γραπτό; Χρειάζονται οδηγίες, και αυτές, μοιραία, αναπαράγουν τα πρότυπα των απαντήσεων που κυκλοφορούν στα φροντιστήρια. 3. «Ανάγνωση» ίσον διαδικασία άγνωστη για τους σημερινούς εφήβους, που βρίσκουν τους δικούς τους τρόπους απόδρασης και ψυχαγωγίας. Και πάει λέγοντας, σε μια συζήτηση η οποία δεν θα είχε πολύ διαφορετικά επιχειρήματα, όποτε κι αν γινόταν. Ανάμεσα στον διδακτισμό, στην υποκρισία και στην εξαντλητική επανάληψη, που κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, συνωθείται στο ίδιο λεξιλόγιο: βατά ή μη βατά θέματα, προϋποθέτουν εμβάθυνση στην ύλη και καλά προετοιμασμένους υποψηφίους… Διευκρίνιση που αποστομώνει. Λες και υπάρχουν εξετάσεις που απευθύνονται σε αδιάβαστους.

Δεν πάει μακριά η σκέψη και η διαφωνία βαλτώνει στα αναμενόμενα. Από αυτήν την άποψη, το θέμα/ερώτημα ήταν αποκαλυπτικό. Εφερε στην επιφάνεια άγνοια και ενοχές, ενηλίκους που κουνάνε πάντα το δάχτυλο από κεκτημένη ταχύτητα ή επίκτητη, αρτηριοσκληρωτική αυστηρότητα.

Η «κριτική σκέψη» και η δίδυμη «αξιολόγηση» αποθεώνονται και εξοβελίζονται με την ίδια σφοδρότητα. Η αξιολόγηση συμπεριλαμβάνεται στο υπάρχον –ψηφισμένο πλέον– νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία. Συνάντησε αντίσταση, διαμαρτυρία, αμφισβήτηση, απώθηση. Είχε θεσπιστεί και πάλι το 2013 και καταργήθηκε το 2015. Το κρίσιμο βήμα, όμως, έγινε εκ νέου.

Η κριτική σκέψη δεν μπορεί να επιβληθεί. Χρειάζεται χρόνο και κόπο. Και μπόλικη εσωτερική αξιολόγηση. Χρειάζεται, δηλαδή, πρωτίστως, αναγνώστες.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή