Ο κ. Τζο Μπάιντεν θα ήταν ο ιδανικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, σε αυτή τη φάση, για το αμερικανικό κατεστημένο – το εκσυγχρονιστικό, εξυπακούεται. Δεν τον επέλεξαν ως ικανότερο. Απλώς προέκυψε ως σύμπτωμα αποσυνθέσεως του κόμματος των Δημοκρατικών.
Η έλλειψη πνευματικής διαύγειας από την οποία φαίνεται πως πάσχει ο κ. Μπάιντεν θα δώσει στο κατεστημένο τη δυνατότητα να επανακτήσει την αίγλη και την επιρροή του, εάν τελικώς ο υποψήφιος πετύχει να εκλεγεί στο προεδρικό αξίωμα.
Σχεδόν τέσσερα χρόνια από την εκλογή του έως σήμερα, η σύγκρουση υπήρξε ανηλεής, και στις σκληρότατες επιθέσεις και μεθοδεύσεις του κατεστημένου ο πρόεδρος Τραμπ ανταπέδωσε τα ίσα και τα χειρότερα ενίοτε.
Αυτά όμως είναι πράγματα που συμβαίνουν εν Ελλάδι, σε χώρες υπανάπτυκτες πολιτικώς, όπου δεν είναι ανεκτή η επικράτηση κάποιου αντιπάλου που δεν προέκυψε από τον συστημικό σωλήνα προαγωγής των ηγετών.
Το αμερικανικό σύστημα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Τα άτομα που εκλέγονται στο αξίωμα του προέδρου δεν προέρχονται από το κατ’ εξοχήν πολιτικό σώμα –το Κογκρέσο–, εκτός και εάν έχουν χρηματίσει γερουσιαστές.
Ενίοτε είναι κυβερνήτες πολιτειών, με περιορισμένη εάν όχι με στοιχειώδη γνώση της διεθνούς καταστάσεως και των θεμάτων ασφαλείας κάθε μορφής – θέματα εν ολίγοις τα οποία διαχειρίζεται κατ’ αποκλειστικότητα ο πρόεδρος.
Εκεί ο ρόλος του κατεστημένου αναδεικνύεται εξόχως καθοριστικός. Αυτό είναι κάτι που συστηματικά αγνόησε εσκεμμένως ο κ. Τραμπ. Η διασαλευθείσα τάξη θα επανεύρει την ισορροπία της στην περίπτωση νίκης του κ. Μπάιντεν, καθώς το κατεστημένο θα επανακάμψει ισχυρότατο, όσο ποτέ στο παρελθόν.
Συνέβη και άλλο ένα παράδοξο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά το τέλος της θητείας του, ο όποιος χρηματίσας ήδη πρόεδρος αποσυρόταν από την πολιτική σκηνή. Δεν συνέβη όμως στην περίπτωση του κ. Μπαράκ Ομπάμα, που ενεργότατα μετέχει στην πρόσφατη φυλετική σύγκρουση.
Μόνον που η έξαρση του φυλετικού προβλήματος είχε εμφανισθεί επί της προεδρίας του κ. Ομπάμα και όχι επί της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ. Η άνοδος ενός προέδρου που δεν προερχόταν από την καυκάσια φυλή προκάλεσε ήδη βίαια ανακλαστικά σε μια άλλη κατηγορία πολιτών.
Αλλά η προεκλογική μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμη. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων δίδουν σημαντικό προβάδισμα στον κ. Μπάιντεν, όμως ως προς τους εκλέκτορες η διαφορά υπολογίζεται πως είναι αναστρέψιμη.
Εάν όμως διαψευσθούν οι προσδοκίες των Δημοκρατικών και του κατεστημένου που διαμορφώθηκε στα δεκαέξι χρόνια των διοικήσεων των προέδρων Μπιλ Κλίντον και Μπαράκ Ομπάμα, τότε όχι απλώς θα έρθουν πράγματι τα πάνω-κάτω στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Εξ ου και η μάχη των μαχών που δίδεται υπερατλαντικά, στον «Νέο Κόσμο».