Το ατομικό δικαίωμα στη βλακεία είναι αδιαμφισβήτητο. Για να μη χαθούμε στις αποχρώσεις της, που προφανώς είναι αμέτρητες, ας περιοριστούμε σε δύο γενικές κατηγορίες: αυτήν που κρίνουμε ως χαριτωμένη, άρα ανεκτή, κι εκείνη που μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις. Το δεύτερο ισχύει στην περίπτωση του υπ’ αριθμόν 1 τενίστα του κόσμου, του Σέρβου Νόβακ Τζόκοβιτς.
Ο αγαπητός «Νόλε», λοιπόν, όπως τον αποκαλούν τα εκατομμύρια των θαυμαστών του, αφού δήλωσε ότι είναι αντίθετος στα εμβόλια και δεν θα ήθελε κάποιος να τον αναγκάσει να εμβολιαστεί όταν βρεθεί το ενδεδειγμένο για τον κορωνοϊό προκειμένου να μπορεί να ταξιδεύει, διοργάνωσε τουρνουά τένις στο Ζαντάρ της Κροατίας. Στη διοργάνωση έγιναν όλα όσα απαγορεύονται εν καιρώ πανδημίας από αρχαιοτάτων χρόνων: αγκαλιές, φιλιά, χοροί, πάρτι.
Τέσσερις συναθλητές του, μέλη των προπονητικών ομάδων αλλά και ο ίδιος βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό. Θετική βρέθηκε και η σύζυγος του Τζόκοβιτς που πρόσφατα είχε αναρτήσει στον λογαριασμό της στο Instagram ένα βίντεο όπου κάποιος μιλάει για τον κορωνοϊό, απορρίπτει τη θεωρία ότι είναι ιός και ισχυρίζεται ότι για όλα όσα συμβαίνουν ευθύνεται το δίκτυο 5G.
Ο Τζόκοβιτς δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που αμφισβητεί τους ειδικούς και τους επιστήμονες και αγκαλιάζει «εναλλακτικές» θεωρίες. Πρόσφατα στη Γερμανία ο νεαρός σελέμπριτι σεφ Ατίλα Χίλντμαν δήλωσε ότι η υποχρεωτική χρήση μάσκας συμβολίζει ένα «νέο είδος σκλαβιάς», προσθέτοντας ότι υπάρχουν κυβερνητικά σχέδια για έλεγχο του πληθυσμού μέσω τσιπ που θα τοποθετηθούν στο σώμα μας και θα διαβάζουν τη σκέψη μας. Ο ποπ σταρ Ξαβιέ Ναϊντού πήγε ένα βήμα παραπέρα τη σκέψη του: Αφού δήλωσε ότι δεν πιστεύει στην επιδημία, ζήτησε αποδείξεις για την ύπαρξή της. Η μάχη με τη συνωμοσιολογία είναι πολύπλοκη και οι ρίζες της βαθιές.
Στο δοκίμιό του «Συνωμοσιολογική σκέψη και θεωρίες της συνωμοσίας», ο γνωστός φιλόσοφος και ιστορικός των ιδεών, Πιερ Αντρέ Ταγκιέφ, αναλύει εξαιρετικά την «παλιά και νέα συνωμοσιολογία: Από τους Ιλουμινάτι, τη Γαλλική Επανάσταση, το αντισημιτικό πλαστογράφημα των “Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών” και τις μεταμορφώσεις του, μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου και τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo, περνώντας μεταξύ άλλων, από τη διεθνή οικονομική κρίση του 2007-2008, την υπόθεση WikiLeaks, την ακροδεξιά αλλά και αριστερή συνωμοσιολογνεία, το πολυσχιδές λαϊκιστικό, εθνικιστικό και αντισημιτικό τους φαντασιακό, την υπόθεση Ντομινίκ Στρος-Καν».
Καταλήγει στο ότι δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι παραμένει κρίσιμο να ηττηθεί κατά κράτος ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, καθώς σε αυτόν προσχωρούν πιο εύκολα οι νέοι, οι οποίοι αν και πολλές φορές έχουν την τεκμηριωμένη εξήγηση μπροστά τους, την αμφισβητούν με πάθος. Οσο απίστευτο κι αν είναι, για κάποιους, τα χιλιάδες φέρετρα δεν είναι αρκετά.