Μια χελώνα βαριά τραυματισμένη: μια γυναίκα, στη Δραπετσώνα, την πετούσε με όλη της τη δύναμη πάνω στο πεζοδρόμιο, ξανά και ξανά. Το ζώο δεν μπορούσε, φυσικά, να φύγει, ούτε να αμυνθεί. Την τελευταία στιγμή μια γειτόνισσα παρενέβη και το έσωσε. Μια άλλη χελώνα, ηλικίας είκοσι ετών, είχε δύο τρύπες από τις οποίες κάποιος είχε περάσει αλυσίδα στο καβούκι της, αφού το είχε βάψει με λαδομπογιά. Δεμένη σε ένα χωράφι στην Ελευσίνα και ημιθανή τη βρήκαν δύο κοπέλες. Την παρέδωσαν στην ΑΝΙΜΑ – Σύλλογο Προστασίας Αγριας Ζωής.
Εκεί μεταφέρθηκε πρόσφατα μία ακόμα χερσαία χελώνα, με έναν αριθμό και ένα σύμβολο σκαλισμένα στο καβούκι της, καθώς και μια νεαρή κουκουβάγια, βαμμένη ολόκληρη με μπλε μπογιά, από αυτές που χρησιμοποιούνται σε παιδικά πάρτι. Αλλά και μια φωλιά χελιδονιών, διαλυμένη, μαζί με τους μισοπεθαμένους νεοσσούς: μια παρέα αγοριών την είχαν βρει και την είχαν γκρεμίσει από το σημείο όπου είχε φτιαχτεί – για παιχνίδι, για να διασκεδάσουν. Γιατί κανείς δεν τους έμαθε ότι τα ζώα δεν είναι αντικείμενα, ότι ματώνουν και πονούν, ότι νιώθουν φόβο και αγωνία.
Ενα άλλο παιδί τη μάζεψε από το χώμα και την πήγε στα γραφεία της ΑΝΙΜΑ, στην Καλλιθέα, με δάκρυα στα μάτια για τα μωρά αλλά και για τους γονείς τους, που τους είχε δει να πετούν σαστισμένοι γύρω από ό,τι κάποτε ήταν το «σπίτι» τους. Σκληρότητα και τρυφεράδα, δίπλα δίπλα. Αδιαφορία και ενσυναίσθηση. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, της σχέσης μας με τα ζώα.
Σύμφωνα με στοιχεία φιλοζωικών οργανώσεων, από τους μήνες της καραντίνας και μετά τα περιστατικά βασανισμού ή/και θανάτωσης ζώων σε όλη την Ελλάδα παρουσιάζουν ανησυχητική αύξηση, όπως και η λαθροθηρία. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει και κάτι ενθαρρυντικό: φαίνεται να οξύνθηκε και η ευαισθησία μιας μεγάλης μερίδας πολιτών. «Μας φέρνουν πιο πολλά τραυματισμένα ζώα τον τελευταίο καιρό. Κάποιοι επιμένουν να καταστρέφουν χελιδονοφωλιές, για το κέφι τους, όμως κάποιοι άλλοι μας τηλεφωνούν για να μας ρωτήσουν τι μπορούν να κάνουν για τα διωγμένα πουλιά», επιβεβαίωσε στην τηλεφωνική επικοινωνία μας η Μαρία Γανωτή, πρόεδρος της ΑΝΙΜΑ.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά κακοποίησης ζώων, παρά τις βελτιώσεις στη νομοθεσία που προβλέπουν αυστηρότερες κυρώσεις για τέτοια αδικήματα. Οι καταγγελίες κάθε χρόνο είναι ολοένα και περισσότερες, ωστόσο παραμένει σχετικά μικρός ο αριθμός των ατόμων που συλλαμβάνονται και παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη.
Ο κακός μας εαυτός, απέναντι στον καλό. Ενα διαρκές μπρα ντε φερ με αμφίβολη έκβαση.