Νίκος Χαρδαλίας: Ξυπνητήρια

Νίκος Χαρδαλίας: Ξυπνητήρια

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είχε προλάβει να περάσει στη σφαίρα της νοσταλγίας. Εμφανιζόταν σαν πρόσωπο μιας άλλης, λίγο μελαγχολικής, εποχής – τότε που ήμασταν στα σπίτια μας, και μαζί και μόνοι.

Ο ίδιος ο ήρωας του λαϊκού μελοδράματος είχε αρχίσει πια να θεατρίζεται σε θερινές σκηνές, όπου η ανάμνηση του καθήκοντός του έδινε τροφή σε επιθεωρησιακά νούμερα. Το κακό φαινόταν να έχει περάσει. Ο Χαρδαλιάς έβλεπε Ζαχαράτο που έπαιζε Χαρδαλιά.

Η επιστροφή του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας στον ρόλο που τον καθιέρωσε στη σκηνή της πανδημικής κρίσης γίνεται αισθητή σαν τη δεύτερη σεζόν ενός ξεχασμένου σίριαλ. Αυτή και μόνο η αίσθηση της απόστασης θα μπορούσε να εκληφθεί ως τεκμήριο χαλάρωσης.

Πότε προλάβαμε να ξεχάσουμε; Πότε πρόλαβε η συλλογική συνείδηση να αναισθητοποιηθεί, σαν να μην κυκλοφορούσε λυτός ο ιός, στους προμαχώνες, αλλά και μέσα στα τείχη;

Ο Χαρδαλιάς του απαγορευμένου Πάσχα με τον Χαρδαλιά των απαγορευμένων πανηγυριών δεν έχουν την ίδια αποστολή. Ο πρώτος είχε, από μια άποψη, πιο εύκολο έργο.

Οι εικόνες της Ιταλίας και οι ΜΕΘ της Ελλάδας ήταν ακαταμάχητα όπλα υγειονομικής διαπαιδαγώγησης με αυτόματη δράση. Τώρα, είναι κάπως αργά για φόβο.

Η αλήθεια είναι ότι και η ίδια η κυβέρνηση κινείται με την επίγνωση ότι υπηρετεί αντίπαλους στόχους. Από τη μία, είναι απολύτως αναγκαίο να δουλέψει έστω και για έναν μήνα ο τουρισμός. Από την άλλη, το ξεφόβισμα μόνο με κάποιου είδους δραστική αφύπνιση και –φευ– καταστολή μπορεί να αναχαιτιστεί.

Ψημένος ήδη κάτω από το φως του προβολέα της κρίσης, ο Χαρδαλιάς θα επιτελεί κάθε Τρίτη του υπόλοιπου καλοκαιριού ακριβώς αυτή την αποστολή: του σκιάχτρου.

Ακόμη και η σκηνοθεσία εκτάκτου ανάγκης, στο κέντρο επιχειρήσεων της Πολιτικής Προστασίας· ακόμη και ο γραφειοκρατικός συλλαβισμός της στατιστικής των κρουσμάτων, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος. Μπορεί να κεντρίσει, τουλάχιστον, την κοιμώμενη πανδημική μνήμη.

Αυτή που, πάντως, πάσχει από τεχνητές διαλείψεις είναι η μνήμη της αντιπολίτευσης, που καταγγέλλει την υγειονομική άμυνα σαν να έχει αποτύχει· σαν να μην είχε ο μηχανισμός, επιστημονικός και διοικητικός, ήδη δώσει διαπιστευτήρια της επάρκειάς του.

Συζητάμε για την επικοινωνία στην υπηρεσία της Πολιτικής Προστασίας – για το πώς πρέπει να αναζωπυρώσει ελεγχόμενα την αίσθηση του κινδύνου.

Συζητάμε για την αποτελεσματικότητα των μέτρων, θεωρώντας δεδομένη πια την ικανότητα του κράτους να οργανώσει, εν κενώ, χωρίς προηγούμενη πείρα όμοιας απειλής, ένα δίκτυο ελέγχου στα σύνορα και στους τουριστικούς προορισμούς.

Τα συζητάμε όλα αυτά, λίγα εικοσιτετράωρα προτού συμπληρωθούν δύο χρόνια από την πυρκαγιά στο Μάτι. Εχει σβηστεί από τη μνήμη η χώρα των 102 καμένων. Εχει παραγραφεί πολιτικά η απόπειρα να υποκατασταθεί η Πολιτική Προστασία από σκέτη επικοινωνία. Να υποκατασταθεί το κράτος από τον μουσαμά της προπαγάνδας.

Ζούμε σήμερα στην ίδια χώρα;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή