Η χειρότερη στιγμή τους

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί κάποιοι να κληθούν επιτέλους να πληρώσουν για την εγκληματική αμέλεια ή και την τυχόν συγκάλυψη στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018.

Το ρεπορτάζ της «Κ» δείχνει πολλά και επιβεβαιώνει πολλές από τις υποψίες που έχουμε οι περισσότεροι σχετικά με το πώς λειτουργεί ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός διαχρονικά.

Δυστυχώς, κατ’ εμέ, οι περισσότεροι θα περιοριστούμε στις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, χάνοντας έτσι τη μεγαλύτερη εικόνα μιας συλλογικής παθογένειας, και άρα χάνοντας μία ακόμα ευκαιρία να δούμε πώς μπορούν να διορθωθούν επί της ουσίας κάποια βασικά πράγματα στο μέλλον, ανεξαρτήτως κομμάτων.

Σημασία δεν έχει η τιμωρία μεμονωμένων υπευθύνων μόνο και μόνο χάριν μιας τιμωρητικής ηδονής αλλά το πώς θα πάψει αυτή η χρόνια διάβρωση που από τον κρατικό μηχανισμό φτάνει ώς τους κόλπους της κοινωνίας.

Προς Θεού, όταν έχεις στα χέρια σου 102 νεκρούς, κάτι ουσιαστικό πρέπει να γίνει και ως προς την τιμωρία των υπευθύνων. Κάτι ουσιαστικό όμως και όχι μια ατέρμονη συζήτηση που εντέλει θα εξαντληθεί σε αντεγκλήσεις μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας και σε διαδικτυακούς «κανιβαλισμούς» μεταξύ των ψηφοφόρων τους στα κοινωνικά δίκτυα.

Αυτό για το οποίο δεν πρόκειται ποτέ κανένας να τιμωρηθεί, και προσωπικά με εξοργίζει με έναν οδυνηρό τρόπο, είναι η απαράδεκτη στάση που κράτησαν οι τότε κυβερνώντες ΜΕΤΑ την τραγωδία: προσβάλλοντας βάναυσα και χυδαία τους επιζώντες, αλλά και τα ίδια τα θύματα.

Οι τότε κυβερνώντες κούνησαν το δάχτυλο, εξαπέλυσαν ακόμα και κατηγορίες: ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι έφταιγαν για τα αυθαίρετα ή επειδή είχαν… βίλες και εξοχικά.

Θα μιλούσαμε για παραλογισμό αν δεν επρόκειτο για μια συνειδητή, σκόπιμη ισοπεδωτική επιθετικότητα εκ μέρους εκλεγμένων πολιτικών απέναντι σε απλούς πολίτες σε μια στιγμή μάλιστα κατά την οποία οι τελευταίοι βρίσκονται στα γόνατα.

Είσαι κυβέρνηση και για χίλιους δυο λόγους έχεις θύματα αθώους πολίτες «στη βάρδιά σου». Για κάποιους από αυτούς τους λόγους ευθύνεσαι, για άλλους ίσως όχι, καθώς κάποιες καταστροφές παίρνουν όντως τέτοιες διαστάσεις που ακόμα και η πιο καλά οργανωμένη πολιτεία αδυνατεί να προλάβει το κακό.

Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις σε αυτή την κατάσταση, ακόμα και αν δεν ευθύνεσαι άμεσα, είναι να επιδείξεις το μίνιμουμ της ενσυναίσθησης, να ζητήσεις συγγνώμη έμπρακτα, να παρηγορήσεις, να φροντίσεις, να στηρίξεις, να απαλύνεις κάπως τον πόνο και να προσπαθήσεις εσύ η ίδια η κυβέρνηση να βρεις τους ενόχους – και όχι κάποια εφημερίδα δύο χρόνια αργότερα.

Αυτή είναι, ταπεινή μου γνώμη, η χειρότερη στιγμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όχι τόσο οι κλειστές τράπεζες και το δημοψήφισμα, όσο η στάση τους αμέσως μετά την τραγωδία στο Μάτι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή