Φασίστας, ρουφιάνος, παρακράτος, μαφία, χούντα, προδότες, ξεφτίλες. Βαρύγδουπες λέξεις και φορτισμένες φράσεις που πάντως χρησιμοποιούνται με τεράστια συχνότητα στον διάλογο στα social media.
«Εχουμε κατάλυση πολιτεύματος, έχουμε χούντα και παρακρατική μαφία» έγραφε χρήστης του Twitter με αφορμή πρόσφατα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. «Σε λίγο θα αράζουν στην ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι. Είστε προδότες» έγραφε άλλος με αφορμή τον διάπλου του Αιγαίου από τουρκικά αλιευτικά.
Αυτού του ύφους τα σχόλια μεμονωμένων χρηστών δεν θα είχαν καμία αξία εάν η ιδιότυπη αργκό τους δεν επηρέαζε τον τρόπο που πλέον εκφράζονται δημοσιογράφοι, πολιτικοί και όσοι επηρεάζουν(;) την κοινή γνώμη.
«Είναι ντροπή κ. Τσίπρα να βλέπεις δίπλα σου το παρακράτος» δήλωσε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά απευθυνόμενη από το βήμα της Βουλής στον κ. Αλέξη Τσίπρα, κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Ραγκούσης σε μία από τις συνεδριάσεις της Προανακριτικής για τη Novartis είχε παρομοιάσει την πλειοψηφία της επιτροπής με τη «μαφία της Σικελίας». Απαντώντας του, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Υψηλάντης τον χαρακτήρισε «ξεφτίλα».
Αυτές τις ημέρες έτυχε να διαβάζω το βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα και βετεράνου στρατιωτικού Τέρι Μορτ «Ο πόλεμος του Ερνεστ Χέμινγουεϊ». Θέμα του βιβλίου είναι η ζωή του μετέπειτα νομπελίστα την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε ένα από τα πρώτα κεφάλαια, ο Μορτ σχολιάζοντας τα κείμενα της συζύγου του Χέμινγουεϊ, δημοσιογράφου Μάρθα Γκέλχορν, γράφει: «Δεν ήταν εκείνη την εποχή ο μόνος άνθρωπος με αριστερές πολιτικές απόψεις που κολλούσε σε όλους όσοι διαφωνούσαν μαζί του την ταμπέλα του “φασίστα”. Χρησιμοποιούσε όμως τη λέξη με τρόπο που θυμίζει τη διορατική παρατήρηση του Οργουελ πως “η σκέψη μπορεί να διαφθείρει τη γλώσσα, μα και η γλώσσα μπορεί να διαφθείρει τη σκέψη”».
Συνεχίζοντας, ο Μορτ επικαλείται και πάλι τον Οργουελ: «Μια τόσο ανακριβής και χαλαρή χρήση της λέξης φασίστας της αφαιρούσε εντέλει κάθε νόημα – την καθιστούσε έναν όρο για κάθε σκοπό που σήμαινε κάτι θολά ανεπιθύμητο. Είναι σαν τη λέξη ρατσιστής, τόσο διασκορπισμένη παντού ώστε είναι σχεδόν άχρηστη από την άποψη του νοήματος, έχει καταπέσει στο επίπεδο της πολιτικής ή προσωπικής ύβρεως».
Επισημάνσεις που τόσο πολύ ταιριάζουν στη σημερινή μας συγκυρία…