Δεν ξέρουμε κατά πόσον ισχύει η χθεσινή αποκάλυψη της –συχνά αναξιόπιστης Bild–ότι η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ σταμάτησε μια σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας. Το βέβαιο όμως είναι ότι η Γερμανία έχει αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο για την εκτόνωση της έντασης: από τη μυστική τριμερή συνάντηση στη γερμανική πρωτεύουσα που έσπευσε να «καρφώσει» ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου μέχρι την προχθεσινή επίσκεψη του Γερμανού ομολόγου του, Χάικο Μάας, στην Αθήνα και τα τηλέφωνα της Μέρκελ σε Ταγίπ Ερντογάν και Κυριάκο Μητσοτάκη, όλες αυτές οι πρωτοβουλίες μαρτυρούν την αγωνία του Βερολίνου να αποφύγει μια κλιμάκωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στη διάρκεια της εξάμηνης προεδρίας της.
Αυτό είναι και το κλειδί της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η διεθνοποίηση των ελληνοτουρκικών και η σύναψη ευρωπαϊκών συμμαχιών σε μία ιδιαίτερα ευνοϊκή για μας συγκυρία (με τη Γερμανία να ασκεί την προεδρία και τη Γαλλία να είναι σφόδρα ενοχλημένη με την Τουρκία εξαιτίας του πρόσφατου επεισοδίου στη Μεσόγειο, ανοιχτά των λιβυκών ακτών) είναι η συνετή εξωτερική πολιτική στην παρούσα φάση. Χωρίς ανέξοδες απειλές εκ μέρους πατριδοκάπηλων βουλευτών ή στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και με διακομματική συνεννόηση η Αθήνα μπορεί να αντιμετωπίσει τις τουρκικές προκλήσεις. Το «μολών λαβέ» καλό είναι να παραμένει γραφικό τατουάζ σε μπράτσα Χρυσαυγιτών και να μην εκφέρεται δημοσίως. Eξίσου παρωχημένες είναι και οι εθνικιστικές εξάρσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θυμήθηκε μάλλον τη σύμπραξη με τους Ανεξάρτητους Ελληνες και ξέχασε τη διεθνιστική αριστερή της παράδοση.
Οχι, η Τουρκία δεν είναι διεθνώς απομονωμένη, όπως ορισμένοι στην Ελλάδα εύχονται. Οπως πληροφορηθήκαμε πρόσφατα, ο Ερντογάν παίρνει στο τηλέφωνο τον Ντόναλντ Τραμπ όποτε θέλει και η Ε.Ε. απειλεί μεν με κυρώσεις, αλλά επιχειρεί να την κατευνάσει γιατί τη χρειάζεται – ειδικά στο μεταναστευτικό. Ολο και συχνότερα, όμως, η γειτονική χώρα συμπεριφέρεται ως παρίας της διεθνούς κοινότητας, προκαλώντας αφενός κατακραυγή –π.χ. του Πάπα (για την Αγία Σοφία), του Καΐρου (για τη Λιβύη) και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (για τη Navtex)– και αφετέρου την αναβάθμιση της χώρας μας ως μοναδικού αξιόπιστου συνομιλητή στην περιοχή. Σε αντίθεση με ό,τι διεκήρυττε ένας παλαιότερος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν «είμαστε έθνος ανάδελφον». Ούτε φυσικά θρησκόληπτο: η εικόνα του Αγίου Νικολάου, που πόσταρε πρώην υπουργός Αμυνας στο Twitter, δεν θα μας σώσει.