Οι βοσκότοποι που βαφτίστηκαν δάση
Kύριε διευθυντά
Απευθύνομαι σε εσάς και στην έγκριτη εφημερίδα σας έχοντας την ελπίδα αλλά και την πεποίθηση ότι θα υποστηρίξετε μέσω της δημοσιότητας που μπορούν να δώσουν οι έγκυρες και αντικειμενικές γραφίδες των συντακτών σας τον δίκαιο αγώνα μας, που αφορά την επανάκτηση των περιουσιών χιλιάδων Ελλήνων πολιτών που κυριολεκτικά δημεύτηκαν εξαιτίας της διαστρέβλωσης της έννοιας του δάσους και των δασικών εκτάσεων. Μιας στρέβλωσης που προέκυψε μέσω μιας σειράς νομοθετημάτων και τροποποιητικών διοικητικών πράξεων της δασικής νομοθεσίας, που εξαφάνισαν τους βοσκοτόπους και μετέτρεψαν τη χώρα σε ένα απέραντο δάσος, καθιστώντας αδύνατη τη σύνταξη χωροταξικού σχεδίου εδώ και 40 χρόνια.
Το μείζον ζήτημα της υφαρπαγής των περιουσιών χιλιάδων πολιτών έχει απασχολήσει και τον σημερινό πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη, που επεδίωξε την τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγματος προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο παραλογισμός της δασικής νομοθεσίας αλλά και των κυβερνήσεων των κ. Κ. Καραμανλή και Κ. Σημίτη. Σημειώνω ότι το όλο ζήτημα αναδεικνύεται σε θέμα πρώτης γραμμής, καθώς ο αρμόδιος υπουργός Κ. Χατζηδάκης εξήγγειλε την άμεση κατάθεση νομοσχεδίου για τη θέσπιση του χωροταξικού σχεδίου.
Στο πλευρό μας βρίσκονται ήδη βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, που κατέθεσαν στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου αναφορά για το θέμα προς τον αρμόδιο υπουργό, όπου το κείμενο της αναφοράς αποτελεί το υπόμνημα που απέστειλε στη Βουλή των Ελλήνων ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων. Στο κείμενο του υπομνήματος εξηγείται με ακρίβεια και τεκμηριωμένα στοιχεία πως χιλιάδες Ελληνες απώλεσαν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί των αγροτικών τους εκτάσεων (βοσκότοποι), παρόλο που κατέχουν μετεγγραμμένα συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν τη νόμιμη αγορά αυτών των εκτάσεων, η οποία έγινε υπό το καθεστώς του Δασικού Κώδικα του 1929, που ξεχώριζε σαφώς τα δάση και τις δασικές εκτάσεις από τους βοσκοτόπους – λιβάδια.
Δημητριος Κοτσωνης
Πρόεδρος Πανελληνίου
Συλλόγου Ιδιοκτητών
Αγροτικών Ακινήτων
Ελληνικό αλφάβητο και e-επικοινωνία
Κύριε διευθυντά
Ο Κεμάλ Ατατούρκ, την αποκαθήλωση του οποίου επιχειρεί ο κ. Ερντογάν, έτσι ώστε να γίνει ένας νέος Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων και της Τουρκίας) στη θέση εκείνου, εισήγαγε διά βιαίας προσαγωγής το λατινικό αλφάβητο στην Τουρκία. Το έκανε όμως έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι και το προηγουμένως ισχύον δεν είχε ιστορική καταγωγή τουρκική ή, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν προϊόν κάποιου πολιτισμικού παρελθόντος σχετιζόμενου με την ιστορία του τουρκικού λαού. Ηταν αραβικό-αραβοπερσικό. Αλλωστε, η μεταρρύθμισή του αυτή, στο πλαίσιο του όλου μεταρρυθμιστικού του έργου, αποδείχθηκε επωφελής για τον εκσυγχρονισμό της Τουρκίας.
Ζηλωτές της ιδέας να καθιερωθεί και στην Ελλάδα το λατινικό αλφάβητο (στο όνομα μιας «ευθυγράμμισης» ανάλογης με εκείνη της εισαγωγής του νέου, Γρηγοριανού ημερολογίου το 1923) εμφανίστηκαν κατά καιρούς και στη χώρα μας, ιδίως στους κύκλους του χαλαρού «προοδευτισμού».
Και ναι μεν, οι προτάσεις τους δεν εισακούσθηκαν επισήμως και αποκρούσθηκαν από τη συλλογική συνείδηση, για ευνόητους λόγους, ένας εκ των οποίων είναι το γεγονός ότι θεμελιώδη δομικά στοιχεία του δυτικού, τουλάχιστον, πολιτισμού είναι διατυπωμένα – καταγεγραμμένα με τους χαρακτήρες της ελληνικής αλφαβήτου.
Παρά ταύτα, με την επίδραση άλλοτε μιας επικερδούς ξενομανίας του εισαγωγικού εμπορίου και άλλοτε μιας επιβλαβούς αγνοίας του κινδύνου γλωσσικής αλλοτρίωσης, είχε αρχίσει από τα προηγούμενα χρόνια η ευρεία παρεισαγωγή τίτλων, ονομάτων, λέξεων κ.λπ., ξένων ή και ελληνικών, γραμμένων με λατινικούς χαρακτήρες, αντί των ελληνικών.
Υπήρξαν αντιδράσεις στο φαινόμενο αυτό, το οποίο όμως πήρε μορφή πλημμυρίδας τώρα, με την εκτεταμένη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό που γίνεται δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο και απεριόριστο. Τα σύμβολα – εργαλεία της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, τα «νεοεραλδικά» σημεία της εισαγωγής σε ενότητες ιδεών, δράσεων, τάσεων, ονομάτων κ.ά. (όπως λ.χ. το «#»), ενώ μπορούν να ενσωματώσουν και να μεταδώσουν το περιεχόμενό τους –και μήνυμά τους– με τη χρησιμοποίηση των ελληνικών αλφαβητικών ψηφίων, γίνονται σιωπηροί εισαγωγείς και παράγοντες – πράκτορες επικράτησης των λατινικών χαρακτήρων, εκτόπισης των ελληνικών και βαθμιαίας αλλοτρίωσης – πτώχευσης εκείνων, οι οποίοι, κατά τα άλλα, έχουν την αξίωση να θεωρούνται ως οι τετιμημένοι της προγονικής κληρονομίας.
Με τα δεδομένα αυτά, ίσως θα ήταν σκόπιμη, αν μη επιβεβλημένη, μια διαφωτιστική – επικοινωνιακή – ηλεκτρονική εκστρατεία με το σύνθημα #γράφουμε ελληνικά.
Γερασιμος Μιχαηλ Δωσσας
Θεσσαλονίκη
Η τραγωδία του «Σάμινα» και τα περί ανέλκυσης
Κύριε διευθυντά
Συμπληρώνονται 20 χρόνια από το ναυάγιο του οχηματαγωγού «Σάμινα», που οφείλεται σε πρόσκρουση σε νησίδες στα ανοικτά της Πάρου. Κατά τη βύθιση του πλοίου έχασαν τη ζωή τους 81 άνθρωποι.
Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας μας στις 9 Ιουλίου, επισημαίνεται η ρύπανση της θαλάσσιας περιοχής στη θέση του ναυαγίου και η υπόσχεση του υπουργού Ναυτιλίας να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες ανέλκυσης του πλοίου. Επιτρέψτε μου σχετικά με το συγκεκριμένο πλοίο και το ναυάγιο, να υπενθυμίσω δύο θέματα:
α. Το «Σάμινα» εκτελούσε το τελευταίο του ταξίδι. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία είχε συμφωνήσει να πουλήσει το πλοίο σε ένα ναυπηγείο (για να διαλυθεί και να ανακτηθούν τα μεταλλικά τμήματα). Η τιμή πώλησης ήταν σημαντικά μικρότερη από τα ασφάλιστρα που θα εισέπραττε η εταιρεία σε περίπτωση ναυαγίου.
β. Η εταιρεία είχε υποχρέωση να ανελκύσει το ναυάγιο με δική της δαπάνη, απηλλάγη όμως από την υποχρέωση αυτή.
Το ότι το «Σάμινα» «πρόλαβε» να βυθιστεί πριν ολοκληρώσει το τελευταίο του ταξίδι, στέλνοντας στον βυθό 81 ανυποψίαστους συνανθρώπους μας, δεν είχε ανάλογες συνέπειες για την πλοιοκτήτρια εταιρεία.
Κωστας Γ. Τζαμουζακης
Πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
Χρήσιμες προτάσεις στα.. ανοιχτά γράμματα
Κύριε διευθυντά
Αυτό που έχω διαπιστώσει παρακολουθώντας επί αρκετά χρόνια την επιστολογραφία της «Κ», είναι ότι κανείς κυβερνών, ο ίδιος ή μέσω του επιτελείου του, δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον σε κάποια από τις αρκετές επιστολές που είναι σοβαρές και εμπεριέχουν μάλιστα κάποιες φορές και προτάσεις.
Με άλλα λόγια είναι τόσο γοητευμένοι από την αυθεντία τους που δεν «ιδρώνει το αυτί τους» από κάτι τέτοια. Τελικώς, η διαδικασία αυτή αποτελεί για τους γράφοντες ένα είδος ψυχολογικής εκτόνωσης και μόνον. Πάλι καλά!
ΜΙΧ. ΛΙΩΣΗΣ
Ο αείμνηστος Ηγέτης και η γιαγιά μου
Κύριε διευθυντά
Οταν, κατά την πρώτη πρωθυπουργία του Κων/νου Καραμανλή, εγίνοντο συζητήσεις για παροχή διευκολύνσεων (βάσεων) στις ΗΠΑ, ο τότε ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως Ν. Κρούτσεφ (Νικίτα Χρουστσόφ) είχε δηλώσει ότι εάν τα συζητούμενα υλοποιηθούν, δεν θα διστάσει να καταστρέψει ακόμη και τον Παρθενώνα, ο δε Ηγέτης (το Η κεφαλαίο) της Ελλάδος απάντησε:
«Ο κ. Κρούτσεφ με τους πυραύλους του μπορεί να καταστρέψει τον Παρθενώνα. Εκείνο που δεν μπορεί να καταστρέψει με τίποτε είναι τα ιδανικά τα οποία συμβολίζει ο Παρθενών».
Η γιαγιά μου (αναλφάβητη μεν, Αριστοφανική δε) έλεγε: «Ο γύφτος έβαλε μεταξωτό βρακί και από τη χαρά του το ’χ…σε».
Δεν ξέρω πώς μου ήλθαν αυτά στο μυαλό τις μέρες που η Αγια-Σοφιά μετατράπηκε σε τζαμί.
ΓΕΩΡΓ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα