Ο κορωνοϊός επιστρέφει και ένα πράγμα είναι βέβαιο: Δεν κάνει καλοκαιρινές διακοπές. Η εμπειρία έξι μηνών δείχνει ότι ο ιός είναι επίμονος και μεταδίδεται γιατί επιβιώνει στις αναπνοές πολλών ασυμπτωματικών φορέων και στον αέρα κλειστών χώρων. Σε εξωτερικούς χώρους καταρρέει σύντομα χτυπημένος από την ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία που «λούζει» τη Γη ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Χώρες διασυνδεδεμένες με τον κόσμο με πολίτες που υποτίμησαν τον κίνδυνο, όπως η Βρετανία και οι ΗΠΑ, χτυπήθηκαν περισσότερο, παρά το lockdown. Χώρες απομακρυσμένες με πολίτες προνοητικούς, όπως η Σουηδία, χτυπήθηκαν λιγότερο, ακόμα και χωρίς lockdown. Ο ιός θα αντιμετωπιστεί μόνο με θεραπείες (που έρχονται σύντομα) και εμβόλια (αμέσως μετά). Είναι ένας ιός που σκοτώνει κυρίως ηλικιωμένους άνω των 70 με υποκείμενα νοσήματα. Η τηλεόραση μπορεί να μεγεθύνει τα πάντα, αλλά η αύξηση των θανάτων το πρώτο εξάμηνο του 2020 στη Βρετανία σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2019 είναι 7%. Στις ΗΠΑ μόνο το 6% των θανάτων από κορωνοϊό είχε ως αποκλειστική αιτία τη λοίμωξη από τον ιό. Οι υπόλοιποι είχαν κατά μέσον όρο επιπλέον 2,6 ασθένειες. Ωστόσο, αν ένας 20άρης ή 40άρης χωρίς υποκείμενο νόσημα προσβληθεί από κορωνοϊό δεν γνωρίζει σίγουρα αν θα είναι ασυμπτωματικός ή αν θα πεθάνει. Και όσοι έχουν νοσήσει μιλούν για μια σκληρή δοκιμασία. Επιπλέον, σε κάποιους ο ιός προκαλεί επικίνδυνες θρομβώσεις.
Κατά συνέπεια, η λήψη μέτρων είναι απαραίτητη. Οχι όμως τα lockdowns. Η Σουηδία που απέφυγε το lockdown είχε περισσότερα κρούσματα από τη Δανία, αλλά λιγότερα από την Ισπανία. Υπάρχει το επιχείρημα ότι αν ο ιός κυκλοφορεί η οικονομία θα πληγεί ούτως ή άλλως αφού οι άνθρωποι θα περιορίσουν από μόνοι τους τη δραστηριότητά τους. Ακριβώς! Και με τον περιορισμό της δραστηριότητας περιορίζεται και η εξάπλωση του ιού. H δραστηριότητα με μέτρα προστασίας είναι η χρυσή τομή γιατί συνδυάζει τον περιορισμό της μόλυνσης με τη διάσωση της οικονομικής δραστηριότητας, χωρίς την οποία οι κοινωνίες βυθίζονται σε μεγάλη ύφεση και αυτοκαταστρέφονται. Το lockdown ασφαλώς περιορίζει ακόμα περισσότερο κρούσματα και θανάτους, αλλά ένας πολιτισμός που λειτουργεί με κυρίαρχη εμμονή την πλήρη εξαφάνιση του θανάτου δεν επιτυγχάνει τη διάσωση της ζωής. Αντίθετα, παρασύρεται σε μια υπνοβασία προς την αυτοκτονία.