Ο ανασχηματισμός που έγινε δεν ήταν ακριβώς ανασχηματισμός, αλλά, όπως τον χαρακτήρισε εύστοχα η κυβέρνηση, επρόκειτο για «λειτουργικές βελτιώσεις». Το γεγονός ότι δεν άλλαξε ούτε ένας υπουργός, ακόμα και εκείνοι που κατά κοινή ομολογία δεν έχουν θετικό πρόσημο στο έργο τους, δείχνει πως ο πραγματικός ανασχηματισμός είναι μπροστά μας και μπορεί να γίνει και εντός του έτους, ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις. Ο κ. Μητσοτάκης με την επιλογή να προβεί σε πολύ μικρές διορθώσεις πέτυχε έναν τριπλό πολιτικό στόχο.
Πρώτον, κέρδισε χρόνο, χωρίς να κάψει τον ανασχηματισμό τώρα. Το φθινόπωρο είναι δεδομένο ότι κρύβει παγίδες και δυσκολίες σε τρία επίπεδα: στην οικονομία, στο υγειονομικό κομμάτι και στα ελληνοτουρκικά. Η πίεση έναντι της κυβέρνησης, ειδικά όταν φανεί η ύφεση που έφερε ο κορωνοϊός, θα ενταθεί. Το χαρτί του ανασχηματισμού θα είναι πολύ πιο πολύτιμο από τον Οκτώβριο και μετά από ό,τι ήταν σήμερα. Και αυτό ο πρωθυπουργός φρόντισε να μην το σπαταλήσει.
Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης με αυτόν τον τρόπο πιέζει τους υπουργούς να είναι αποτελεσματικότεροι. Αν άλλαζε ακόμα και έναν ή δύο, θα έστελνε σήμα στους υπόλοιπους πως η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε, κρίθηκαν όσοι κρίθηκαν και οι υπόλοιποι που παρέμειναν στις θέσεις τους μπορούν να νιώθουν σίγουροι μέχρι την επόμενη αξιολόγηση. Τώρα όμως, με τον ανασχηματισμό να μην έχει γίνει ουσιαστικά, άπαντες και άπασες στο υπουργικό συμβούλιο αντιλαμβάνονται πως η αξιολόγηση του έργου τους και η ώρα της κρίσης δεν έχουν έρθει, άρα δεν μπορεί να υπάρξει καμία χαλάρωση στο κυβερνητικό έργο. Τρίτον, ο κ. Μητσοτάκης, για τον ίδιο λόγο, επειδή δηλαδή ουσιαστικά δεν έκανε ανασχηματισμό, κρατάει ζεστή την Κοινοβουλευτική Ομάδα ενόψει του δύσκολου φθινοπώρου.
Η αίσθηση πως οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα ολοκληρώθηκαν θα απελευθέρωνε ταυτόχρονα δυνάμεις στην Κ.Ο. για να εκφράσουν δυσαρέσκειες και γκρίνιες με την πρώτη ευκαιρία. Τώρα, με την προοπτική ενός κανονικού ανασχηματισμού τους επόμενους μήνες, ο κ. Μητσοτάκης κερδίζει την πειθαρχία της Κ.Ο., με την προοπτική μελλοντικής αξιοποίησης μεγαλύτερου αριθμού βουλευτών από τους μόλις δύο που εισήλθαν στο κυβερνητικό σχήμα.
Εν κατακλείδι, οι «λειτουργικές βελτιώσεις» του κ. Μητσοτάκη όχι μόνο έδειξαν τον δρόμο όπου θέλει να κινηθεί η κυβέρνηση, δηλαδή της ανάπτυξης και της αλλαγής μοντέλου της οικονομίας μέσω των αναβαθμίσεων των κ. Σκυλακάκη και Παπαθανάση, αλλά και σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο κέρδισαν χρόνο και νηνεμία ενόψει της δύσκολης συνέχειας.