Ο Αμερικανός Ντέιβιντ Μποντάνις, συγγραφέας ενός έξοχου ερευνητικού χρονικού με τίτλο «Η βιογραφία της πιο διάσημης εξίσωσης στον κόσμο E=mc²» (μτφρ. Αριάδνη Αλαβάνου, εκδ. Λιβάνης, 2003), γράφει πως νωρίς το πρωί της 6ης Αυγούστου του 1945 (σαν σήμερα δηλαδή, πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια), το αμερικανικό βομβαρδιστικό Β-29 «ξέρασε» πάνω από την ιαπωνική πόλη Χιροσίμα τη μία και μοναδική βόμβα της ημέρας, το «Μικρό Αγόρι», «έναν στενόμακρο σκουπιδοτενεκέ με πτερύγια».
Το «Μικρό Αγόρι» έκανε 43 δευτερόλεπτα για να σκάσει από τη στιγμή που αποκόπηκε από το αμερικανικό «Υπερφρούριο», με τη λάμψη της έκρηξης να φτάνει έως την τροχιά του φεγγαριού, ένα μέρος της να επιστρέφει πίσω, στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος της όμως να συνεχίζει ώς τον Ηλιο και πολύ, πολύ πέρα και μακριά από αυτόν.
«Ηταν μια λάμψη», τονίζει ο Μποντάνις, «που έγινε ορατή από τον μακρινό Δία, μα από την προοπτική του γαλαξία μας, ήταν μια χαρακτηριστικά ασήμαντη αναλαμπή». Ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που όμως προκαλούν δέος.
Η τρομακτική έκρηξη στην πολύπαθη Βηρυτό θύμισε σε πολλούς τα δύο ατομικά «μανιτάρια» της Ιαπωνίας, όπως κι εκείνα των κατοπινών πυρηνικών δοκιμών που ακολούθησαν τη δεκαετία του ’50 στις ερήμους της Νεβάδας, αλλά και στον Ειρηνικό. Λένε πως η έκρηξη του Λιβάνου ακούστηκε έως την Κύπρο – μια άλλη λεπτομέρεια που επίσης τρομάζει. Η δε εικόνα του ωστικού κύματος, της δεύτερης, και κατά πολύ ισχυρότερης, έκρηξης που ακολούθησε δευτερόλεπτα μετά την πρώτη (η δεύτερη έκρηξη πρέπει να σκότωσε τους περισσότερους ανθρώπους) είναι στ’ αλήθεια σοκαριστική. Θα έλεγε κανείς πως με μια τέτοια έκρηξη, οι 135 (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες…) νεκροί είναι μάλλον λίγοι. Δυστυχώς, όμως, οι έρευνες συνεχίζονται.
Η κυβέρνηση του Λιβάνου υποτίθεται ότι ερευνά τα αίτια της καταστροφής (έχουν και πάλι θεριέψει οι θεωρίες συνωμοσίας…), το βέβαιο πάντως είναι πως το χτύπημα για τη σχεδόν χρεοκοπημένη χώρα θα είναι συντριπτικό.
Παράξενο καλοκαίρι. Παράξενη χρονιά, παράξενοι καιροί. Είναι λες και σε εχθρεύεται κάποιος αόρατος, παντοδύναμος και κακόβουλος θεός. Θες κάπου να κρυφτείς.
Σήμερα στη Χιροσίμα, και ενώ στον Λίβανο θα ξεθάβουν ακόμα νεκρούς, οι κάτοικοί της θα αφήνουν πολύχρωμα φαναράκια να υψωθούν πάνω από τον ουρανό απ’ τον οποίο ήρθε η καταστροφή, στη μνήμη των νεκρών τους. Αυτή είναι η κληρονομιά κάθε «χαρακτηριστικά ασήμαντης αναλαμπής».