Δυστυχώς οι καιροί δεν είναι καλοί και δεν χρειάζεται η επισήμανση ενός δημοσιογράφου για να γίνει αντιληπτό. Η Ελλάδα βρίσκεται πάλι στα πρόθυρα θερμού επεισοδίου, αν όχι γενικευμένης σύγκρουσης, με την Τουρκία και ταυτόχρονα στα πρόθυρα ενός ανεξέλεγκτου ξεσπάσματος της πανδημίας που θα δοκιμάσει σκληρά πληθυσμό και σύστημα δημόσιας υγείας. Αυτά, υπό τη σκιά των καταστροφών και των θυμάτων που προκάλεσε η θεομηνία η οποία έπληξε την Εύβοια τη νύχτα του Σαββάτου. Αν προστεθεί και η οικονομική δυσπραγία που αναμένεται να γίνει περισσότερο αισθητή στις αρχές του φθινοπώρου, είναι φανερό ότι σε τέτοια κακή συγκυρία σπάνια βρέθηκε η χώρα. Να απειλείται δηλαδή με πόλεμο από το εξωτερικό, την ίδια περίοδο που απειλείται από έναν κορωνοϊό στο εσωτερικό και με τη βεβαιότητα ότι οι άμεσες προοπτικές για την οικονομία δεν είναι οι καλύτερες.
Κάπως έτσι έχει η πραγματικότητα και μένει να αποδειχθεί πόσο έτοιμη είναι η πατρίδα για να αντεπεξέλθει. Πρώτον, γιατί δεν ξέρουμε μέχρι πού θα φτάσει η ένταση με την Τουρκία, δεύτερον, γιατί οι προβλέψεις για την αναχαίτιση της πανδημίας δεν είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρες, καθώς η συμπεριφορά μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού δεν βοηθάει, όχι μόνον εδώ, αλλά και σε όλο τον δυτικό κόσμο, τρίτον γιατί το εσωτερικό μέτωπο δεν διακρίνεται για τη σύμπνοιά του, το αντίθετο.
Με λίγα λόγια, παρατηρείται έλλειψη σύμπνοιας και ομόνοιας τις δύσκολες αυτές ώρες. Τα στελέχη και τα φιλοσυριζαϊκά μιίντια δεν προσπαθούν καν να κρύψουν τη «χαρά» τους για την αύξηση των κρουσμάτων του κορωνοϊού, η ηγεσία του κόμματος εκδήλωσε από την πρώτη στιγμή την πρόθεσή της να ασκήσει έντονη κριτική στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για την ΑΟΖ πριν διαβάσει το πλήρες περιεχόμενό της (παρατηρείται βέβαια και δυσφορία από την πλευρά κάποιων στελεχών, των λεγόμενων «53» γι’ αυτή τη στάση), οι επικρίσεις για την έκθεση Πισσαρίδη έφτασαν τα όρια της γελοιότητας και γενικά είναι φανερό ότι το συριζαϊκό οικοδόμημα διαπνέεται από μία έντονη τάση άμεσου ρεβανσισμού. Από την άλλη πλευρά είναι αλήθεια ότι ουδέποτε σχεδόν στην Ελλάδα η αντιπολίτευση διακρίθηκε για την αυτοσυγκράτησή της, οπότε να μη ζητάμε θαύματα από τον ΣΥΡΙΖΑ…
Το πολύ δύσκολο πάντως σε όλη αυτή την κατάσταση είναι να γίνει σωστή εκτίμηση για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, που είναι και η μεγαλύτερη απειλή για εμάς. Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία αιφνιδίασε την Αγκυρα και ο Ερντογάν επανήλθε στην άσκηση πολιτικής ισχύος, που ουσιαστικά ποτέ δεν εγκατέλειψε, λόγω της παρέμβασης Μέρκελ.
Οι αντιφατικές δηλώσεις Τσαβούσογλου, που από τη μία λέει ότι η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ευνοεί την Τουρκία και από την άλλη επαναλαμβάνει ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, δείχνει ότι δεν υπάρχει βάση λογικής. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο!