Το τέλος της Wanderlust;

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Διαβάζω τους «Πλάνητες» της βραβευμένης με Νομπέλ Ολγκα Τoκάρτσουκ, μια ωδή στο ταξίδι (εκδ. Καστανιώτη). Αν και κυκλοφόρησε μόλις πριν από 13 χρόνια στα πολωνικά, ορισμένα σημεία του ηχούν παράφωνα μετά την πρόσφατη πανδημία: οι γοητευτικές περιγραφές στα αεροδρόμια, αυτούς τους μη τόπους, όπου η συγγραφέας περπατά ράθυμα και παρατηρεί τους συνταξιδιώτες της, η διεύρυνση του χρόνου στις πτήσεις, οι προσφορές των αεροπορικών εταιρειών προς τους περισσευούμενους επιβάτες να μείνουν μια νύχτα παραπάνω σε κάποιο ξενοδοχείο αεροδρομίου και να πετάξουν την επόμενη μέρα ανήκουν σε μια άλλη, περασμένη ταξιδιωτική κουλτούρα.

Ολες αυτές τις εικόνες μετά τον κορωνοϊό, τις αναπολεί κανείς με νοσταλγία. Αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, πτήσεις και ταξίδια είναι πλέον θερμοκήπια επώασης ιών και μικροβίων. Οι ταξιδιώτες θέλουν να επιταχύνουν τη διαδικασία της μετακίνησης, να τη βγάλουν γρήγορα από πάνω τους. Ποιος έχει σήμερα διάθεση να σουλατσάρει στα αεροδρόμια-malls της Τoκάρτσουκ, να κάνει μασάζ στα καταπονημένα άκρα του, να τρώει σαλάτα νισουάζ ή να ακούει διαλέξεις για την ψυχολογία του ταξιδιού;

Στις αχανείς και άδειες αίθουσες, με τα υποφωτισμένα καταστήματα οι επιβάτες με μάσκες στα πρόσωπα τρέχουν να διεκπεραιώσουν γρήγορα το ταξίδι-αναγκαίο κακό. Δεν θέλουν να σπαταλήσουν ούτε ένα περιττό λεπτό, συγχρωτιζόμενοι με δυνάμει (ασυμπτωματικούς;) φορείς του κορωνοϊού. Κι όταν φτάσουν: ποιος εξ αυτών ανυπομονεί να βρεθεί Σάββατο μεσημέρι στην Οξφορντ Στριτ, πρωί καλοκαιριού σε μια ουρά τουριστών έξω από το Λούβρο, στη διάρκεια της εβδομάδας Pride στο Σαν Φρανσίσκο ή σε μια κατάμεστη υπαίθρια αγορά του Πεκίνου;

Θα σκοτώσει η πανδημία τη Wanderlust; Ή θα τη μετασχηματίσει εξωθώντας τους λάτρεις της περιδιάβασης στην ακίνδυνη φύση; Ζούμε το τέλος των flaneurs στα αστικά τοπία και θα τους ξανασυναντήσουμε τώρα σε βουνά, λαγκάδια κι ακροθαλασσιές να πετούν τις άχαρες χειρουργικές μάσκες και να φορούν χρωματιστές μάσκες κατάδυσης;

Ενας φίλος μού έδωσε πρόσφατα μια συμβουλή: «μην αγχώνεσαι τόσο για την πανδημία. Προσπάθησε να απεμπλακείς προσωπικά, πάρε απόσταση και παρατήρησέ την σαν ένα ιστορικό γεγονός που συμβαίνει μία ή δύο φορές σε έναν αιώνα. Δες πώς θα αλλάξει σταδιακά τον τρόπο εργασίας, την αρχιτεκτονική, τις κοινωνικές και ερωτικές σχέσεις, τις μετακινήσεις». Είναι μια καλή συμβουλή. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή