Οι «καλές» προθέσεις Ερντογάν

Οι «καλές» προθέσεις Ερντογάν

2' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν απαιτείται ιδιαίτερη νοημοσύνη για να «διαβάσει» κάποιος τους στόχους της Τουρκίας του Ερντογάν. Είναι η κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασμό με την εξασφάλιση ηγετικής θέσης στο σουνιτικό Ισλάμ και σε δεύτερο χρόνο η απόκτηση μιας έδρας στον στενό κύκλο των δυνάμεων με παγκόσμια εμβέλεια. Ολα αυτά συνιστούν το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» που επικαλούνται συνεχώς οι Τούρκοι αξιωματούχοι και ταυτόχρονα δεν κρύβουν ότι είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να το υπηρετήσουν.

Στα πάντα περιλαμβάνονται η αποκλειστικά τουρκικής έμπνευσης άποψη ότι τα νησιά –όλα τα νησιά, όχι μόνο το Καστελλόριζο– δεν έχουν υφαλοκρηπίδα (ώστε να υπάρχουν σαν νούφαρα μέσα στην τουρκική και μετά βλέπουμε…), οι επιδείξεις ισχύος και η άσκηση πολιτικής κανονιοφόρων, ο εξαναγκασμός της Ελλάδας με το καλό ή το άγριο να προσέλθει σε διμερή διάλογο / διαπραγμάτευση, οι παραβιάσεις της κυπριακής ΑΟΖ, το αυθαίρετο τουρκολιβυκό μνημόνιο, μεταξύ άλλων. Ολα φανερά, ορατά από το σύμπαν…

Ακόμη και χωρίς ενδείξεις και πληροφορίες δεν θα υπήρχε καμία αμφιβολία ότι οι ισχυροί του δυτικού στρατοπέδου θα ενθάρρυναν την έναρξη ελληνοτουρκικού διαλόγου / διαπραγμάτευσης. Είναι λογικό από μία πλευρά, αφού δεν επιθυμούν σύρραξη μεταξύ χωρών που θεωρητικά ανήκουν στην ίδια πλευρά και δεν θέλουν επίσης να απομονώσουν την Τουρκία. Γι’ αυτό άλλωστε ανέχονται όλα τα τερτίπια και τους εκβιασμούς της Αγκυρας. Οι λόγοι είναι φυσικά γεωστρατηγικοί και οικονομικοί, εξ ου και ΗΠΑ, Γερμανία, Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ πιέζουν για έναρξη διαλόγου και αποκλιμάκωση της έντασης. Ποιος μπορεί εξάλλου να έχει αντίθετη άποψη και να προτιμά τον πόλεμο;

Το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει να μπει στη λογική των συνομιλιών, αν και γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτές θα είναι ετεροβαρείς και θα διεξάγονται υπό ένα καθεστώς αδιάκοπων εκβιασμών και απειλών της Τουρκίας. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι σύμμαχοι και εταίροι που είτε δεν τους νοιάζει για διάφορους λόγους και συμφέροντα, είτε λειτουργούν εμβαλωματικά σε αυτή τη φάση. Μέχρι όμως να φτάσει η στιγμή της εξαναγκαστικής έναρξης των διμερών συνομιλιών, μία σκέψη θα ήταν να εξεταστεί και η «ειρηνευτική» αιχμή της ρητορικής Ερντογάν και της τουρκικής προπαγάνδας.

Μεταξύ των απειλών που εκτοξεύει ακατάπαυστα ο αυταρχικός –α λα Λουκασένκο…– Τούρκος πρόεδρος τονίζει ότι πολύ θα επιθυμούσε μία διάσκεψη όλων των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου για ένα «καζάν-καζάν» αποτέλεσμα. Γιατί όχι, αν δέχεται να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Αναστασιάδη, αναγνωρίζοντας έτσι την Κυπριακή Δημοκρατία, και τους αντιπάλους του Ασαντ, Σίσι, Νετανιάχου, Μητσοτάκη. Θα ζητήσει βέβαια να καθίσουν και οι Τουρκοκύπριοι, αλλά τότε θα τεθεί θέμα συμμετοχής και Χαφτάρ, πέρα από τον Σαράζ, για τη Λιβύη.

Φυσικά, η ιδέα δεν πρόκειται να προχωρήσει, αλλά έτσι για να δοκιμαστεί η κακοπιστία της τουρκικής προπαγάνδας…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή