Με όρους Κτηνιατρικής και Γυναικολογίας ο Αλέξανδρος Διακόπουλος είχε δίκιο. Κτηνιατρικώς, η Τουρκία «μάρκαρε» –είχε πει ο κυνόφιλος σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας– όπως κάνουν τα σκυλιά. Γυναικολογικώς, δεν υπάρχει –είχε διαγνώσει– «ολίγον έγκυος»: Ακόμη και μισή ώρα τουρκικών ερευνών αρκεί για να στοιχειοθετήσει «μαρκάρισμα» της περιοχής.
Οταν ο πρωθυπουργός μιμούνταν τα πρότυπα καλής διακυβέρνησης καλώντας στο επιτελείο του ειδήμονες με γνώση των βαρέων φακέλων, δεν έψαχνε αυτοδίδακτους μαιευτήρες ή συνοδούς σκύλων. Το άλλοθι που συνήθως επιστρατεύεται για τους τεχνοκράτες, στους οποίους συγχωρείται η πολιτική αφέλεια, δεν μπορούσε να καλύψει την περίπτωση του Διακόπουλου. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή που το Μαξίμου άκουσε τις δηλώσεις του αντιναυάρχου η έξοδός του ήταν προδιαγεγραμμένη. Θεωρήθηκε ότι, αντί να δώσει το στίγμα της εξωτερικής πολιτικής, το είχε βάναυσα θολώσει.
Ο Διακόπουλος έφυγε. Η θολότητα, όμως, δεν έχει διαλυθεί. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι η κυβέρνηση εξέθεσε τα νώτα της στην αντιπολίτευση. Ηταν ότι η Ελλάδα εμφανίστηκε προς τα έξω να αναγνωρίζει κάτι που επισήμως αποκηρύσσει. Επισήμως, ακόμη ισχυριζόμαστε ότι ο Ερντογάν επιχειρεί ένα ατελέσφορο σόου – επικίνδυνο μεν, αλλά χωρίς συνέπειες για το status της περιοχής. Ανεπισήμως και εμπράκτως, αντιδρούμε σαν να μην είναι σκέτο το σόου· σαν να έχει χαρακτήρα de facto παραβίασης.
Η αντίφαση προκύπτει επειδή δεν ομολογείται ότι η Τουρκία επέλεξε σκόπιμα να κινηθεί σε μια περιοχή «αμαρκάριστη», όπου η Ελλάδα διατηρεί νόμιμες αξιώσεις, αλλά όχι ακόμη νόμιμους τίτλους.
Δηλητηριασμένη από αυτή την αντίφαση είναι και η εσωτερική συζήτηση. Από τη μία, η χώρα αρνείται ότι οι κανονιοφόροι παράγουν «τετελεσμένα»· από την άλλη, αντιδρά ψυχολογικά σαν να δέχεται εισβολή. Από τη μία, διακηρύσσει ως όπλο της το διεθνές δίκαιο· από την άλλη, υποβαθμίζει τη διπλωματική της υπεροπλία, που, ιδίως μετά την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, έχει οδηγήσει σε απομόνωση την ερντογανική Τουρκία.
Τέτοια ψυχοπολιτικά βραχυκυκλώματα δεν επιλύονται από την αποπομπή ενός συμβούλου. Αντιθέτως. Πρέπει να περιμένει κανείς ότι ο αυτοϋπονομευτικός θόρυβος θα ενταθεί. Θα ενταθεί στη Βουλή, στη συζήτηση για τις συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο. Εκεί η αντιπολίτευση, εκτός από την κάρα του Διακόπουλου, θα κομίσει και το νταούλι τού κατά φαντασίαν καλωδιοπνίχτη – φουσκώνοντας το εντελώς ανόμοιο προηγούμενο του 2018. Η αυτοϋπονόμευση θα ενταθεί και εκτός Βουλής, στους διαδρόμους, όπου ορισμένοι κλάδοι της Δεξιάς επιμένουν να προτιμούν τη στατικότητα ενός ακριβού και ριψοκίνδυνου «μη πολέμου» από τον διπλωματικό μαραθώνιο μιας διευθέτησης.
«Κυνικώς» είχε δίκιο ο ναύαρχος: άλλοι σκύλοι μαρκάρουν. Και άλλοι κυνηγούν την ουρά τους.