Ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία Omer Celik επιτέθηκε φραστικά στην Ελλάδα δηλώνοντας μεταξύ άλλων: «Η Ε.Ε. δεν πρέπει να επιτρέψει στην Ελλάδα να κάνει την Ευρώπη ελληνικό θέατρο». Ο αυταρχικός πρόεδρος της Τουρκίας και ο εκπρόσωπός του δεν γνωρίζουν σίγουρα τι είναι το ελληνικό θέατρο το οποίο επικαλούνται σαρκαστικά. Το ελληνικό θέατρο ήταν γέννημα της αθηναϊκής δημοκρατίας, για να την υπηρετεί και να την προστατεύει, διδάσκοντας ότι ποτέ κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί την εξουσία του ενός και ότι μόνο οι συλλογικοί θεσμοί εγγυώνται την ευδαιμονία της πολιτείας. Γνωρίζει άραγε το οντολογικό περιεχόμενο της δημοκρατίας ο κ. Ερντογάν; Σίγουρα όχι, αφού αρεσκόμενος στην ιδιότητα του νεοσουλτάνου φυλακίζει, βασανίζει και εξοντώνει κάθε ελεύθερη φωνή συμπατριώτη του.
Αλλά και τι να καταλάβει ο αυταρχικός ηγεμόνας και από το αρχαίο ελληνικό θέατρο; Εάν καταλάβαινε, θα είχε ήδη συνειδητοποιήσει ότι ως νέος Ξέρξης βαδίζει στα χνάρια του αισχύλειου τραγικού ήρωα της τραγωδίας «Πέρσες», ο οποίος τότε δύσφρων ήθελε να κατακτήσει την Ευρώπη, υποδουλώνοντας τον ελληνικό κόσμο. «Θα πορευτούμε την καλύτερη εποχή του χρόνου και αφού κατακτήσουμε την Ευρώπη, θα γυρίσουμε πίσω στην Ασία», έλεγε ο Ξέρξης όπως μας παραδίδει ο Ηρόδοτος στις «Ιστορίες» (7.50.4). Λέει, λοιπόν, το ελληνικό θέατρο ότι «η μία γυναίκα καμάρωνε για την στολή της και είχε στα γκέμια του Ξέρξη υποταγμένο το στόμα, η άλλη όμως χτυπιόταν και το άρμα πιάνει και σπάει τα σύνεργα με ορμή σέρνει τον Ξέρξη δίχως χαλινάρια και τον ζυγό στη μέση κομματιάζει, κι εκείνος από την ντροπή του τα ρούχα του ξεσκίζει», (Αισχύλου «Πέρσες»). Και για την Ιστορία, ο αλαζονικός δεσπότης βέβαια όχι μόνο δεν κατέκτησε τον ελληνικό κόσμο, αλλά ηττήθηκε κατά κράτος και γύρισε ταπεινωμένος στην Ασία.
Ο Ερντογάν, ως νέος Ξέρξης, επιχειρεί με όχημα τον αυταρχισμό να εκφοβίσει και να υποτάξει τους ελεύθερους λαούς της Μεσογείου, επιτιθέμενος στον ελληνισμό. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τα θαλάσσια εδάφη μιας κυρίαρχης χώρας ισούνται με τα ηπειρωτικά της εδάφη και αυτή τη στιγμή ο νέος Ξέρξης βαδίζει πάνω σε ελληνικά και κυπριακά εδάφη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Εάν η Δύση αδρανής του το επιτρέψει αυτό, να γνωρίζει ότι θα έχει εκθρέψει το αυταρχικό φαινόμενο πέριξ των ευρωπαϊκών συνόρων αλλά και στην ίδια την Ευρώπη. Επίσης, θα έχει επιτρέψει την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και συνακόλουθα την αποδυνάμωσή του, γιατί το δίκαιο που καταπατείται ατιμώρητα χάνει την ισχύ του. Η δύναμη του νόμου είναι μόνο η εφαρμογή του.
Ολοι θα αναλάβουν σήμερα τις ευθύνες τους και με τις πράξεις τους θα αποδείξουν τι υπηρετούν. Ολοι μηδενός εξαιρουμένου. Ο ελληνικός κόσμος ορθώνεται σήμερα εμπροσθοφυλακή αντιμέτωπος με τον δεσποτισμό και τον επεκτατισμό του νεο-οθωμανισμού. Μόνο η δημοκρατική Γαλλία εκφράζει εμπράκτως μέχρι στιγμής την αντίθεσή της στον αυταρχισμό και στον επεκτατισμό του νεοσουλτάνου στους λαούς της Μεσογείου και συντάσσεται με την Ελλάδα και την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου.
Αραγε η υπόλοιπη Δύση τι περιμένει; Θα στέκεται άπραγη να παρακολουθεί την καταπάτηση της έννομης εθνικής κυριαρχίας δύο δημοκρατικών χωρών-μελών της Ε.Ε. από έναν μεγαλοϊδεατικό αυταρχικό ηγεμόνα που φαντασιώνεται τη «Γαλάζια Πατρίδα» στη Μεσόγειο; Θα ομολογήσει, λοιπόν, η Δύση ότι τον 21ο αιώνα μετράει πρωτίστως στενά οικονομικά συμφέροντα απεμπολώντας τα ανθρωπιστικά ιδεώδη; Πολύ λυπηρή προοπτική για τη Δύση και για την ανθρωπότητα.
Οι Ελληνες πίστευαν και ακόμα πιστεύουν ότι «μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο άνθρωπος» και μόνο αυτός. Εάν η Δύση το ξεχάσει αυτό, υπονομεύει την ίδια τη θεμέλια ταυτοτική της υπόσταση που τη δόμησε πάνω στο ελληνικό ανθρωποκεντρικό φαινόμενο. Διαχειριζόμενοι το πολιτικό παρόν φέρουμε ευθύνη και για τις γενιές που έρχονται. Η «ουδετερότητα» ενώπιον του παραβιαστή και του παραβιαζόμενου ενοχοποιεί αυτόν που παρακολουθεί άπραγος τον παραβιαστή και υπονομεύει το δίκαιο βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Το γνωρίζουμε όλοι ότι είναι έτσι και κάποτε πρέπει να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους.
Πρέπει να καταλάβει η Δύση ότι η εποχή του στενού οικονομικού συμφέροντος βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα και το πρωτεύον είναι ο ελεύθερος δημοκρατικός κόσμος. Και πρέπει να πάρει θέση. Ο ελληνικός κόσμος πολέμησε και νίκησε τον Ξέρξη που μαστίγωνε τον Ελλήσποντο: «Ο Ξέρξης διέταξε τριακόσια μαστιγώματα στο σώμα της θάλασσας του Ελλησπόντου και έριξε στο πέλαγος ένα ζευγάρι χειροπέδες», παραδίδει ο Ηρόδοτος. Σήμερα, ο νέος Ξέρξης υβριστής «μαστιγώνει» τη Μεσόγειο και ο Ελληνισμός ορθώνεται μπροστά του να υπερασπίσει το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπός εστί». Η Ιστορία φέρνει την υπόλοιπη Δύση προ των ευθυνών της να επιδείξει ποιες αξίες υιοθετεί.
* Η κ. Πολυβία Παραρά είναι διδάκτωρ Ελληνικών Σπουδών και διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, ΗΠΑ.