Σε αυτό είχε απόλυτο δίκιο η Ιβάνκα Τραμπ: η Ουάσιγκτον δεν άλλαξε τον πατέρα της. Ο πατέρας της άλλαξε την Ουάσιγκτον.
Την έφερε στα γούστα του, κάνοντάς την να μοιάζει σκηνικό ριάλιτι. Την κατέλαβε, όπως κατέλαβε τον περίβολο του Λευκού Οίκου για να τον καταστήσει σκηνικό της καμπάνιας του – με σημαίες, κόκκινο χαλί και, βεβαίως, δεκάδες πυροτεχνήματα στο φινάλε.
Το ίδιο το σκηνικό ήταν ένα μήνυμα. Οι εκατοντάδες επισκέπτες που έπαιξαν τον ρόλο των χειροκροτητών κάθονταν κολλητά ο ένας στον άλλον, χωρίς να επιβαρύνονται από αυτό το αξεσουάρ δειλίας – τη μάσκα. Ο θίασος των κομπάρσων παρίστανε έτσι ότι η επιδημία –που έχει ήδη σκοτώσει 181.000 Αμερικανούς – δεν υπάρχει.
Η υγειονομική απειλή –που απέδειξε πόσο επικίνδυνα κούφιος είναι ο λαϊκισμός όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με πραγματικές προκλήσεις, οι οποίες απαιτούν σχέδιο και ηγεσία– δεν υπάρχει. Υπήρχε μόνο εκείνη η φιγούρα που προσπαθούσε να διαβάσει ένα μενού επινοημένων κινδύνων.
Προσπαθούσε να τρομοκρατήσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους για να εκμαιεύσει την ψήφο τους. Και να εκμεταλλευθεί ως φόβητρο τους διχασμούς που η ίδια του η προεδρία έκανε τα πάντα για να υποδαυλίσει.
Εκτός από τη φιγούρα, τη φαμίλια και μια κλάκα αυλικών, δεν εμφανίσθηκε καν το κόμμα, το χρίσμα του οποίου τυπικά απονεμήθηκε στον κατειλημμένο περίβολο του Λευκού Οίκου. Δεν εμφανίσθηκε καν η νεοσυντηρητική του πτέρυγα.
Αν η πρώτη εκλογή του 2016 ήταν ένα ατύχημα –το αποτέλεσμα μιας δημαγωγικής παραφοράς– τι πρέπει να περιμένει κανείς τώρα, ύστερα από τέσσερα χρόνια;
Η φιγούρα αποκαλύπτει εαυτήν όταν της ζητούν ακριβώς αυτό: να περιγράψει το θετικό περιεχόμενο της πολιτικής της. Ποια θα είναι η ατζέντα σας, κύριε πρόεδρε, αν επιτύχετε την επανεκλογή σας; «Αλλά νομίζω, νομίζω ότι θα είναι, νομίζω ότι θα είναι πολύ, πολύ, νομίζω ότι θα έχουμε μια πολύ, πολύ σταθερή, θα συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε, θα σταθεροποιήσουμε αυτά που έχουμε κάνει, και θα έχουμε και άλλα πράγματα στο τραπέζι που θα θέλουμε να κάνουμε».
Αυτό είναι το πλάνο του προέδρου με τα δικά του λόγια – σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή στους New York Times.
Ξαναδιαβάζοντας αυτά τα λόγια μπορεί κανείς με ασφάλεια να υποθέσει τι ακούν οι συνομιλητές του Τραμπ στα τηλεφωνήματα που ο ίδιος αναγκάζεται να κάνει, στα διαλείμματα της προεκλογικής του εκστρατείας.
Μπορεί κανείς να συναγάγει το πραγματικό βάθος των επαφών του που, από κεκτημένη ταχύτητα και θεσμικό καθωσπρεπισμό, βαπτίζονται «διπλωματικές πρωτοβουλίες».
Σε αυτό, πάντως, έχει απόλυτο δίκιο ο πατέρας της Ιβάνκα: τέσσερα ακόμη χρόνια Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα είναι σίγουρα «μια από τα ίδια».
«Μία από τα ίδια» σημαίνει ότι για όλους τους υπόλοιπους τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο.