Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη και γενναία η προσπάθεια μιας ελάχιστης μειοψηφίας του πολιτικού και δημοσιογραφικού κόσμου να προκαλέσει κάποιες υποτυπώδεις ρωγμές στο εθνικό αφήγημα με το οποίο μεγαλώσαμε γενιές Ελλήνων. Αναφέρομαι στο αφήγημα που αφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στα θέματα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου που ανακύπτουν όλο και με μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της μαξιμαλιστικής εξωτερικής πολιτικής από τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Είναι αυτή η πολιτική που ενώ από τη μία πλευρά προκαλεί την αναμενόμενη περιχαράκωση στις πάγιες εθνικές μας θέσεις ταυτόχρονα καλλιεργεί το έδαφος για μια νέα επεξεργασία των δύσκολων θεμάτων στα βασικά μας μέτωπα με την Τουρκία. Σίγουρα δεν είναι αυτός ο κανόνας όταν ανοίξεις την τηλεόραση, αλλά το ρήγμα είναι ευδιάκριτο. Αρκεί να θέλεις να το δεις.
Μάλλον οι «καθυστερήσεις» που παίζαμε και οι μεν και οι δε φαίνεται ότι τελείωσαν και θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα πλήθος δυσεπίλυτων ζητημάτων κατά πρόσωπο. Οι αντιλήψεις περί εθνικού χώρου δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη και όποιος επιχειρήσει να τις μεταβάλει έστω και κατά το ελάχιστο θα πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει βαρύ πολιτικό κόστος. Γι’ αυτό κάτω από τη φαινομενικά συμπαγή επιφάνεια και τις επιμέρους κινήσεις στη διπλωματική σκακιέρα, που υποδηλώνουν αποφασιστικότητα και στιβαρή ηγεσία, χαίνει το έρεβος της πραγματικότητας. Και η πραγματικότητα είναι ότι ο ελληνικός λαός θεωρεί το Αιγαίο ως ενιαίο, αδιαπραγμάτευτο εθνικό χώρο στον οποίο λόγο έχει αποκλειστικά η χώρα μας. Αντίστοιχες απόψεις που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση, έχουν επικρατήσει και στο πώς ο μέσος Ελληνας «βλέπει» τα εθνικά μας δίκαια στην Ανατολική Μεσόγειο, με τον θαλάσσιο χώρο ανάμεσα σε Ελλάδα και Κύπρο αυτοδικαίως «δικό μας». Μόνο τώρα που ένας όντως απρόβλεπτος ηγέτης από την άλλη πλευρά μιλάει χωρίς περιστροφές για το πώς αντιλαμβάνεται η δική του χώρα τα πράγματα, ο δημόσιος λόγος στην Ελλάδα αρχίζει και εμπλουτίζεται με ενδιαφέρουσες αποχρώσεις που μας βοηθούν να καταλάβουμε ότι πολλά από τα θέματα που μας ταλαιπωρούν με τους «απέναντι» είναι πολύ πιο περίπλοκα από αυτό που αφήνεται να εννοηθεί στα δελτία ειδήσεων των 8. Δεν είναι εύκολο, αλλά μας υποχρεώνουν τα γεγονότα να βγούμε απο το καβούκι μας και να προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε άβολα ερωτήματα που θεωρούσαμε απαντημένα μόνο και μόνο επειδή την απάντηση την είχαμε δώσει εμείς.