Γείωσε, και μάλιστα σε καμένη γη, τις όποιες προσδοκίες ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο στην Ελλάδα η κ. Λίνα Μενδώνη με τη φράση της ότι στις Μυκήνες «το πολύ πολύ αυτό που θα βλέπουν οι επισκέπτες τις αμέσως επόμενες ημέρες είναι λίγο μαύρο στο χώμα».
Προσδοκίες για έναν/μία υπουργό Πολιτισμού που ξεχειλίζει από αγανάκτηση για το τουλάχιστον απαράδεκτο της προστασίας ενός τέτοιου χώρου από τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Προσδοκίες ανάλογες και για το πρωθυπουργικό επιτελείο που θα έπρεπε, έστω μέσα στον γενικό χαμό των αρνητικών θεμάτων της επικαιρότητας, να οδηγήσει σε δημόσια παρέμβαση για το ίδιο απαράδεκτο, αφού –πολύ φοβάμαι– δεν αφορά μόνο τις Μυκήνες.
Ποια είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από το ρεπορτάζ ή και από τις δηλώσεις των «αρμοδίων», τα οποία καθιστούν απολύτως απαράδεκτο αυτό που συνέβη στη συγκεκριμένη ιστορικά φορτισμένη περιοχή; «Κοντά στον αρχαιολογικό χώρο δεν υπήρχε περιπολικό της Πυροσβεστικής» («Κ», Γ. Σουλιώτης, 1/9/2020). «Οι Μυκήνες δεν διαθέτουν πυροσβεστικούς κρουνούς για την παροχή νερού υπό πίεση, διότι δεν υπάρχει σύνδεση με το δίκτυο υδροδότησης της περιοχής» («Κ», Σ. Ιωαννίδης, 1/9/2020). «Στο σύστημα πυρασφάλειας υπάρχουν μεγάλες δεξαμενές, σε επιλεγμένα σημεία, με δεκάδες τόνους νερού και το σύστημα, το οποίο τις διασυνδέει. Ωστόσο, δεν χρειάστηκε να λειτουργήσει, διότι η παρέμβαση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ήταν άμεση και δυναμική. Από τη φωτιά κάηκαν σε ορισμένα σημεία οι πλαστικοί σωλήνες που συνδέουν τις δεξαμενές» (ανακοίνωση υπ. Πολιτισμού, 31/8/2020).
Η έως τώρα πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση, εκ μέρους των κρατικών υπευθύνων, τίποτα καλό δεν προμηνύει και όσον αφορά το κρίσιμο, δηλαδή την επιχειρησιακή αντιμετώπιση του ζητήματος. Πολύ περισσότερο καθώς εδώ είναι Ελλάδα και υπάρχει απογοητευτικά αρνητική προϊστορία: Το υπ. Πολιτισμού με την τότε ηγεσία του διαβεβαίωνε τη Βουλή (ερώτηση Αννας Φιλίνη) προ 12ετίας «ότι έχει προβεί στην εκπόνηση μελέτης για την πυρασφάλεια του χώρου της ακροπόλεως» των Μυκηνών («Κ», 28/8/2008).
Γειώνονται, επιπροσθέτως, επίσης σε καμένη γη οι προσδοκίες και για τουλάχιστον την αξιωματική αντιπολίτευση που σήμερα φωνασκεί καταγγέλλοντας: Η κ. Φιλίνη ήταν βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα κυβέρνησε. Οι Μυκήνες –πολύ φοβάμαι πως όχι μόνον αυτές– παρέμειναν απροστάτευτες.