Το ένα κόμμα κυβερνάει, το άλλο, η αξιωματική αντιπολίτευση,
προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη
υπευθυνότητα από αυτά, μεγαλύτερη αίσθηση των κινδύνων που
αντιμετωπίζει η χώρα. Να δείξουν ότι ζουν στην ίδια χώρα και έχουν
κοινό αγώνα και στόχο – την ευημερία του λαού. Γι’ αυτό η
προχθεσινή αντιπαράθεση μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και της
Νεολαίας του Συνασπισμού προκαλεί θλίψη για το παρόν και φόβο για
το μέλλον.
Κάποιες στιγμές, η κρίση φαίνεται να οξύνει αισθήματα και πράξεις
που μας φέρνουν στο χείλος της αβύσσου, ξυπνώντας μνήμες ακόμη πιο
δύσκολων εποχών. Ενώ οι κάτοικοι της χώρας προσπαθούν να
αντεπεξέλθουν στις νέες συνθήκες, στις στερήσεις και στην
ανασφάλεια, οργανισμοί που όφειλαν να βοηθούν στη δημιουργία
διεξόδων καταφεύγουν στις συγκρουσιακές πρακτικές που μας στοίχισαν
πολύ ακριβά στο παρελθόν.
Η σύγκρουση μέσω ανακοινώσεων της Νεολαίας Συνασπισμού και της Ν.Δ.
μύριζε μπαρούτι. Οι συγγραφείς τους ήθελαν να προκαλέσουν αισθήματα
οργής και φόβου στο κοινό τους, με κατηγορίες, απειλές και αναφορές
σε εμφύλιες συρράξεις που οι ίδιοι δεν έζησαν. Ηθελαν να κερδίσουν
πολιτικούς πόντους με αναφορές σε νεκρούς και συγκρούσεις, να
πολώσουν περισσότερο το κλίμα, όχι να το εξομαλύνουν.
Η Νεολαία του Συνασπισμού (του ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά) άναψε τη φλόγα.
Σημειώνοντας ότι την επόμενη μέρα (χθες) θα συμπληρώνονταν τέσσερα
χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τη
σφαίρα αστυνομικού, μίλησε για την «οργισμένη απάντηση μιας
ολόκληρης γενιάς στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βίας».
Προσέθεσε: «Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για
ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή». Παρέλειψε να πει ότι η αυθόρμητη
αντίδραση κατέληξε σε μέρες αναρχίας, πυρπολήσεων και λεηλασιών,
κατά τις οποίες η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. και το κράτος παρέλυσαν
και απλώς παρακολουθούσαν, μέχρι που οι ίδιοι οι «αντιεξουσιαστές»
φοβήθηκαν το χάος και αποσύρθηκαν. Προσπαθώντας, λοιπόν, να δείξουν
ότι κι αυτοί μπορούν να γκρεμίζουν καθεστώτα και να χτίσουν μύθο
εφάμιλλο με αυτούς του παρελθόντος, οι νέοι του Συνασπισμού
διακήρυξαν: «Δεν περιμένουμε πλέον κάποια αφορμή. Η ξοφλημένη
μνημονιακή συγκυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα… Να τους
κάνουμε παρελθόν».
Η Νέα Δημοκρατία, αντί απλώς να εκθέσει την πολεμοχαρή διάθεση και
ανευθυνότητα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε με δικό της
παραλήρημα, καταγγέλλοντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι «ως άλλοι
δωσίλογοι κουκουλοφόροι της Κατοχής» στοχοποιούν αστυνομικούς και
τις οικογένειές τους. Προσέθεσε ότι η κυβέρνηση και οι πολίτες «δεν
θα αφήσουν να υπάρξει νέα MARFIN. Καμία κουκούλα δεν πρόκειται
πλέον να τους κρύψει». Η απάντηση της Νεολαίας του Συνασπισμού,
βεβαίως, μιλούσε και αυτή για «κουκουλοφόρους του Μνημονίου» και η
σύγκρουση συνεχίστηκε με ανακοινώσεις και δηλώσεις στο ίδιο
πνεύμα.
Το μόνο που πέτυχαν οι δύο πλευρές ήταν να καταδείξουν πόσο μακριά
βρίσκονται από την πραγματικότητα των πολιτών. Και να ενθαρρύνουν
τα άκρα, που ουδόλως νοιάζονται για τους πολίτες.