Η Τουρκία βυθίζεται σε μια πολιτική κρίση διαρκείας, που δεν δείχνει να αποκλιμακώνεται. Η αναταραχή προβλέπεται να διαρκέσει έως τις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου, και ανάλογα με το αποτέλεσμά τους δεν θα πρέπει να αποκλείεται νέα έξαρση. Η λύση δεν θα είναι εύκολη, ο Ερντογάν μπορεί να έχει κλονιστεί, αλλά ακόμη δεν υπάρχει αντίπαλος που θα μπορεί να αμφισβητήσει την υπεροχή του στην κάλπη.
Η τουρκική κρίση απασχολεί τον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα με παραδοσιακό τρόπο. Υπάρχουν εκείνοι που ανησυχούν για πιθανή «εξαγωγή» της κρίσης προς δυσμάς και ερμηνεύουν κάθε παραβίαση, αβλαβή διέλευση ή υπέρπτηση από το ομολογουμένως πλούσιο ιστορικό των τελευταίων μηνών ως τεκμήριο που επιβεβαιώνει αυτές τις ανησυχίες. Αλλοι πάλι βλέπουν την κατάσταση με κάποια χαιρεκακία, άλλωστε για πολλούς η τουρκική ευημερία της τελευταίας δεκαετίας, σε συνδυασμό με την ελληνική οικονομική δυσπραγία, είχε αλλάξει τις ισορροπίες ισχύος ανάμεσα στις δύο χώρες.
Σε καμία από αυτές τις αναλύσεις, πάντως, δεν θίγονται οι πιθανότατα άμεσες επιπτώσεις της τουρκικής πολιτικής κρίσης στην τουρκική και κατ’ επέκταση στην ελληνική οικονομία.
Πιθανόν να ξενίζει το γεγονός ότι μια τουρκική κρίση μπορεί να έχει επιπτώσεις στη δική μας οικονομία. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η τελευταία δεκαετία άλλαξε τα δεδομένα στις διμερείς οικονομικές σχέσεις: το 2002 οι ελληνικές εξαγωγές στην Τουρκία ανέρχονταν σε 369 εκατομμύρια ευρώ, το 2012 έφτασαν τα 2,9 εκατομμύρια ευρώ. Η Τουρκία αποτελεί πλέον τον υπ’ αριθμό ένα ελληνικό εξαγωγικό προορισμό. Την τελευταία τριετία, η αύξηση ήταν αλματώδης, το 2010 οι ελληνικές εξαγωγές ανέρχονταν μόλις σε 1,2 δισ. ευρώ. Παράλληλα, ο αριθμός των Τούρκων τουριστών, που το 2010 δεν ξεπερνούσε τις 200.000, έχει προσλάβει εντυπωσιακές διαστάσεις. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τουριστικών πρακτόρων, το 2013 άγγιξε το 1 εκατομμύριο.
Η πολιτική κρίση, βέβαια, δεν άφησε ανεπηρέαστη την τουρκική οικονομία. Υστερα από μία δεκαετία με ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 5%, η οικονομία της γείτονος επιβραδύνει, θα κλείσει το 2013 ανάμεσα στο 2% και το 3%. Το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών (7,1% του ΑΕΠ), που χρηματοδοτείται κυρίως από βραχυπρόθεσμα επενδυτικά κεφάλαια, προκαλεί επίσης ανησυχίες, όπως σε όλες τις αναδυόμενες οικονομίες. Ηταν όμως η πολιτική αστάθεια που ενέτεινε τα προβλήματα, τον τελευταίο χρόνο. Η τουρκική λίρα έχασε σχεδόν 25% της αξίας της έναντι του ευρώ, κυμαίνεται σήμερα στην περιοχή των 3 λιρών ανά ευρώ όταν ακόμη τον Νοέμβριο ένα ευρώ αγόραζε 2,5 λίρες. Αυτό όμως σημαίνει ότι τα εισαγόμενα προϊόντα γίνονται πιο ακριβά και ότι η Ελλάδα έγινε κατά 25% πιο ακριβή για τους Τούρκους τουρίστες.
Πριν από μία δεκαετία, αυτό μπορεί να ήταν αδιάφορο. Σήμερα τα μεγέθη είναι πολύ σημαντικά για να τα αγνοήσει κάποιος.